Podatnik nie będący pracownikiem firmy zawarł umowę o dzieło, w ramach której ponosi wydatki na (...)

Stan faktyczny sprawy przedstawiony przez wnioskodawcę:

Wnioskodawca jako rzeczoznawca zawarł z firmą, której nie jest pracownikiem umowę o dzieło. W ramach tej umowy odbywa podróże w celu wykonania prac określonych w umowie ponosząc wydatki na dojazd i noclegi. Firma - płatnik dokonując rozliczeń z wnioskodawcą zalicza należności wypłacane z tytułu podróży do jego przychodów i po potrąceniu kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu, przyjmuje jako podstawę opodatkowania do wyliczenia zaliczki na podatek dochodowy pozostałą różnicę , którą opodatkowuje 19% podatkiem dochodowym. Kwota po opodatkowaniu podlega wypłacie. Czy takie rozliczenie kosztów podróży jest prawidłowe?

Stanowisko w sprawie:

Zdaniem wnioskodawcy należności wypłacane mu jako zwrot kosztów dojazdów i noclegów są zwolnione od podatku dochodowego.

Ocena prawna stanowiska:

Zgodnie z ogólną definicją przychodu, określoną w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( t.j. Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przychodami osoby przyjmującej zamówienie w ramach umowy o dzieło są otrzymane lub postawione do jej dyspozycji w roku kalendarzowym :

1.pieniądze i wartości pieniężne,

2.świadczenia w naturze,

3.inne nieodpłatne świadczenia.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem. Przepis ten jednocześnie określa wysokość kwot zwolnionych od podatku do wysokości limitu wynikającego z odrębnych ustaw lub przepisów wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej , z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju ( Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002r. - Dz. U. nr 236, poz. 1990 z późn. zm.). W przypadku korzystania w czasie podróży z samochodu niestanowiącego własności zamawiającego koszty przejazdu określa się wg stawek za 1km przebiegu określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25.

03.2002r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy ( Dz. U. nr 27, poz. 271 z późn. zm.). Zwolnienie powyższe dla osób niebędących pracownikami stosuje się z zastrzeżeniem art. 21 ust.13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. :

1.otrzymane przez osobę przyjmującą zamówienie świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,

2.odbycie podróży miało na celu uzyskanie przychodu przez zamawiającego.

Jeżeli otrzymane przez przyjmującego zamówienie należności pieniężne będą spełniać powyższe warunki, od należności tych nie powinny być pobierane zaliczki na podatek dochodowy.

W przedmiotowej sprawie z umów zawieranych przez wnioskodawcę wynika, że zamawiający wypłaca wnioskodawcy wynagrodzenie za wykonanie dzieła oraz dokonuje zwrotu kosztów przejazdu i noclegu. Dokonując wypłat należności w oparciu o w/w rozporządzenia, na które powołuje się art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym i z uwzględnieniem treści zawartych umów z przyjmującym zamówienie, należności z tytułu zwrotu kosztów przejazdów i noclegów przyjmującego zamówienie należy uznać za zwolnione od podatku dochodowego do wysokości w/w limitów.

Reasumując, stanowisko wnioskodawcy w zakresie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego jest prawidłowe.