dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2010r. (data wpływu do tut. Organu 7 października 2010r.), uzupełnionym w dniach 9 grudnia 2010r. i 5 stycznia 2011r., dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej wskazanego we wniosku środka trwałego (samochodu) ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2010r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej wskazanego we wniosku środka trwałego (samochodu).

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismami z dnia 24 listopada 2010r. i 15 grudnia 2010r. Znak: IBPBI/1/415-1025/10/SK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 9 grudnia 2010r. i 5 stycznia 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący zdarzenie przyszłe:

Od czerwca 2010r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na ?zasadach ogólnych?, polegającą na wykonywaniu usług architektonicznych. W dniu 3 czerwca 2002r. Wnioskodawca wraz ze swoją matką zakupił na współwłasność nowy samochód osobowy za kwotę brutto 32.633 zł. W latach 2002 do maja 2010r. samochód był wykorzystywany wyłącznie na potrzeby prywatne. Od czerwca 2010r. przedmiotowy samochód wykorzystywany jest zarówno na potrzeby prywatne, jak i do działalności gospodarczej. Samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, Wnioskodawca prowadzi ewidencje przebiegu pojazdu i zestawienie miesięcznych wydatków eksploatacyjnych, rozliczając koszty zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca zamierza przedmiotowy samochód przeznaczyć wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i wprowadzić go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, po dokonaniu czynności zniesienia współwłasności samochodu na jego rzecz. Wartość początkową planuje określić na poziomie ceny nabycia czyli kwoty 32.633 zł., oraz planuje przyjąć odpisy amortyzacyjne w wysokości 40% rocznie od całej wartości początkowej przedmiotowego samochodu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż zniesienie współwłasności będzie miało charakter nieodpłatny, a jego udział we współwłasności samochodu ulegnie powiększeniu z 50% do 100%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca postąpi prawidłowo wprowadzając przedmiotowy samochód do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych określając jego wartość początkową w wysokości 32.633 zł., od której będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów podatkowych wartością początkową środka trwałego nabytego w drodze kupna jest zgodnie, z art. 22g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych cena jego nabycia. Cena zakupu środka trwałego czyli kwota 32.633 zł., jest wartością znaną, dlatego też nie doszło do sytuacji, w której ustalenie ceny nabycia środka trwałego nie jest możliwe.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:

• z dnia 9 lutego 2009r. Znak: IPPB1/415-1403/08-2/IF,
• z dnia 22 stycznia 2010r. Znak IPPB1/415-847/09-5/EC.
  
  

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zaznaczyć należy, iż z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zdarzenie przyszłe, niniejszą interpretację oparto o przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2011r.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części (?).

Kosztem uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są natomiast odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Ograniczenie kwotowe odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów dot. stanowiącego środek trwały samochodu osobowego wprowadza przepis art. 23 ust. 1 pkt 4) ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000,00 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. W myśl bowiem art. 22f ust. 1 ww. ustawy podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 1 i 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się:

• w razie odpłatnego nabycia ? cenę ich nabycia,
• w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Zgodnie z art. 22g ust. 3 ww. ustawy za cenę nabycia, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z zapisem art. 22g ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia. Powyższy przepis przewiduje wprawdzie możliwość ustalenia wartości początkowej nabytego w drodze kupna środka trwałego, na podstawie wyceny dokonanej przez podatnika, ale tylko w przypadku, gdy nie można ustalić jego ceny nabycia.

Stosowanie natomiast do treści art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3-5, ust. 2, 8, 9, 14 i 15 przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, wynika, iż w dniu 3 czerwca 2002r. Wnioskodawca wraz ze swoją matką zakupił na współwłasność nowy samochód osobowy za kwotę brutto wynoszącą 32.633,00 zł. Wnioskodawca zamierza w sposób nieodpłatny znieść współwłasność ww. samochodu i uznać go za środek trwały w prowadzonej od czerwca 2010r. pozarolniczej działalności gospodarczej. W wyniku zniesienia współwłasności jego udział we własności samochodu ulegnie powiększeniu z 50% do 100%, a więc stanie się wyłącznym właścicielem przedmiotowego samochodu.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż na gruncie przedmiotowej sprawy, nie zachodzi sytuacja, o której mowa w art. 22g ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Znana jest bowiem cena nabycia samochodu z 2002r., a tym samym i cena nabycia przez Wnioskodawcę 50% udziałów w jego własności. Natomiast wartość samochodu z dnia zniesienia jego współwłasności winna zostać określona w umowie stwierdzającej tą czynność prawną. Wartość ta powinna przy tym w myśl art. 22g ust. 16, w związku z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpowiadać wartości rynkowej. Zatem zgodnie z generalną zasadą określoną w art. 22g ust. 1 i 3 ww. ustawy, wartość początkową przedmiotowego środka trwałego nabytego częściowo w drodze kupna (50%) oraz w wyniku zawarcia umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności (50%) należy ustalić jako sumę części ceny jego nabycia z 2002r. (50%) oraz części wartości rynkowej samochodu z dnia zniesienia jego współwłasności (50%).

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.