Używanie samochodu osobowego na potrzeby osób niepełnosprawnych w ramach ulgi rehabilitacyjnej w PIT
Do ulgi rehabilitacyjnej uprawnia m.in. używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.
Komu przysługuje ulga w PIT?
Przez osoby zaliczone do I grupy inwalidztwa należy rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności;
Z kolei osoby zaliczone do II grupy inwalidztwa to odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Ulga przysługuje osobom niepełnosprawnym bądź podatnikom mającym na utrzymaniu osoby niepełnosprawne, których dochód (tj. dochód osób będących na utrzymaniu) nie przekracza 9.120 zł w roku podatkowym. Dokładniej mówiąc, osoba niepełnosprawna pozostająca na utrzymaniu podatnika to osoba niepełnosprawna, której roczne dochody nie przekraczają kwoty 9.120 zł, będąca dla podatnika: współmałżonkiem, dzieckiem własnym, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem obcym przyjętym na wychowanie, pasierbem, rodzicem, rodzicem współmałżonka, rodzeństwem, ojczymem, macochą, zięciem lub synową.
Jakich wydatków nie można odliczyć?
Odliczenie od dochodu nie dotyczy wydatków, które zostały:
a) sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych,
b) zwrócone w jakiejkolwiek formie,
c) odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z ww. funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Ile maksymalnie można odliczyć od dochodu do opodatkowania PIT? Czy samochód musi być własnością osoby niepełnosprawnej?
Kwota odliczenia nie może przekraczać w roku podatkowym 2.280 zł. Odlicza się więc faktycznie poniesione wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16. roku życia, na potrzeby związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Jednak maksymalna kwota takiego odliczenia w roku podatkowym wynosi 2.280 zł.
Tak więc odliczenia z tytułu używania samochodu osobowego w ramach ulgi rehabilitacyjnej, może dokonać podatnik, jeżeli samochód stanowi jego własność albo współwłasność (dotyczy to też wspólności majątkowej małżeńskiej).
Czy trzeba udokumentować wydatki?
Nie jest wymagane posiadanie dokumentu stwierdzającego wysokość poniesionych wydatków (np. faktury czy rachunku). Jednak na żądanie organów podatkowych bądź organów kontroli celno-skarbowej podatnik jest obowiązany okazać dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych, do dojazdu na które wykorzystywano samochód (np. skierowanie na zabiegi i potwierdzenie, że się na nich było), jak też dokumenty potwierdzające własność bądź współwłasność pojazdu. Organ podatkowy ma bowiem prawo sprawdzić poprawność dokonanych odliczeń, zaś każda ulga podatkowa to przywilej, z którego można skorzystać tylko wtedy, gdy spełni się wszystkie ustawowe warunki.
Kiedy można dokonać odliczenia?
Odliczeń dokonuje się:
- w trakcie roku podatkowego przy obliczaniu zaliczek na podatek przez podatników osiągających dochody:
a) z działalności gospodarczej,
b) z najmu, dzierżawy
- podlegające opodatkowaniu przy zastosowaniu skali podatkowej (potem i tak trzeba w zeznaniu rocznym ostatecznie się rozliczyć),
- po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu podatkowym PIT‑36 czy PIT‑37.
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032, ze zm.) - art. 26 ust. 1 pkt 6 i ust. 7a pkt 14.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?