Czy w przypadku realizacji bonu przez klienta, w sytuacji, kiedy bon pokrywa obowiązującą w sklepie (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w przypadku realizacji bonu przez klienta, w sytuacji, kiedy bon pokrywa obowiązującą w sklepie cenę wydawanych towarów tylko w części, w związku z czym klient płaci obniżoną cenę za wydawane towary dla Spółki powstanie przychód podatkowy w wysokości obniżonej ceny, którą zapłacił klient, a wartość wydanych w zamian towarów będzie stanowić koszt uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w przypadku realizacji bonu przez klienta, w sytuacji, kiedy bon pokrywa obowiązującą w sklepie cenę wydawanych towarów tylko w części, w związku z czym klient płaci obniżoną cenę za wydawane towary dla Spółki powstanie przychód podatkowy w wysokości obniżonej ceny, którą zapłacił klient, a wartość wydanych w zamian towarów będzie stanowić koszt uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej różnego rodzaju artykułów. W ramach działalności gospodarczej Spółka emituje bony, które po ich okazaniu uprawniają ich okaziciela do wymiany na towary (jeśli wartość bonu jest równa lub przewyższa cenę otrzymanych towarów) lub obniżenia kwoty płaconej za nabywane towary (jeśli cena towaru przewyższa wartość bonu). Jednym z rodzajów emitowanych bonów są bony o określonej wartości nominalnej, sprzedawane kontrahentom Spółki, którzy następnie realizują je samodzielnie lub przekazują innym podmiotom (w tym swoim pracownikom). Kontrahent nabywający w danym okresie znaczną ilość bonów może uzyskać nieodpłatnie pulę bonów, które w takiej sytuacji przekazywane są kontrahentowi na podstawie umowy nazwanej przez strony umową darowizny. W niektórych takich umowach wskazywane jest, iż bony otrzymane nieodpłatnie zasilą Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych kontrahenta. Niniejszy wniosek o indywidualną interpretację odnosi się do kwestii związanych z przekazaniem bonów nieodpłatnie na podstawie wskazanej powyżej umowy i tylko tych bonów będą dotyczyły pytania Spółki.

Spółka ponadto wyjaśnia, iż bony towarowe dokumentują uprawnienie do skorzystania z określonych świadczeń w przyszłości. W przypadku bonów oferowanych przez Spółkę uprawnienie to polega na możliwości zrealizowania bonu przy zakupie towarów w sklepach Spółki.

Należy zatem odróżnić:

• samo wydanie bonu przez Spółkę nieodpłatnie, które jest tylko swego rodzaju zobowiązaniem się do wydania sprzedawanego towaru w zamian za okazanie bonu lub obniżenia ceny nabywanych towarów o wartość okazanego bonu oraz
• realizację bonu w postaci wydania towaru w zamian za bon/obniżenia ceny towaru.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku realizacji bonu przez klienta, w sytuacji, kiedy bon pokrywa obowiązującą w sklepie cenę wydawanych towarów tylko w części, w związku z czym klient płaci obniżoną cenę za wydawane towary (cena obowiązująca w sklepie pomniejszona o wartość bonu) dla Spółki powstanie przychód podatkowy w wysokości obniżonej ceny, którą zapłacił klient, a wartość wydanych w zamian towarów (w cenie ich zakupu przez Spółkę) będzie stanowić koszt uzyskania przychodów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

W ocenie Spółki, w przypadku realizacji bonu przez klienta, w sytuacji, kiedy bon pokrywa obowiązującą w sklepie cenę wydawanych towarów tylko w części, w związku z czym klient płaci obniżoną cenę za wydawane towary (cena obowiązująca w sklepie pomniejszona o wartość bonu) dla Spółki powstanie przychód podatkowy w wysokości obniżonej ceny, którą zapłacił klient, a wartość wydanych w zamian towarów (w cenie ich zakupu przez Spółkę) będzie stanowić koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, akceptacja bonu tytułem zapłaty części ceny za towary jest tożsama z udzieleniem przez Spółkę bonifikaty (rabatu) na wydawane towary, o której mowa w art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. dalej: ?ustawa o PDOP?). Zgodnie z powyższym przepisem: ?Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont?.

Termin ?bonifikata? nie został zdefiniowany w ustawie o PDOP, dlatego też konieczne jest sięgnięcie do definicji tego terminu utrwalonej w języku powszechnym. Zgodnie z definicją słownikową (Słownik języka polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999 r. str.178), bonifikata to: ?zniżka od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę; opust, rabat?. Spółka stoi na stanowisku, że obniżki ceny będące skutkiem zastosowania nieodpłatnie wydawanych bonów, wypełniają przesłanki powyższej definicji, w sytuacji gdy stanowią część płatności za towar. Użycie przez klienta bonów, sprowadza się do obniżenia ceny jaką klient płaci za wydany towar. Efektem użycia bonu jest zakup towaru po cenie niższej niż pierwotnie oferowana przez Spółkę. W powyższej sytuacji przychodem Spółki jest zatem cena należna za wydawane towary, obniżona o wartość bonu. W efekcie, przychodem podatkowym będzie równowartość opłaty, jaką klient zobowiązany był uiścić celem zakupienia towarów o wartości wyższej niż wartość użytych bonów.

W tym miejscu Spółka przywołała cytowany już wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 października 2007 r., w którym to wyroku Sąd wyraził identyczny pogląd, stwierdzając, że: ?Bon ten nie został otrzymany przez klienta w zamian za wynagrodzenie i nie jest niczym innym, jak tylko dokumentem inkorporującym zobowiązanie przyjęte przez pytającą Spółkę do udzielenia posiadaczowi kuponu w zamian za ten kupon rabatu w momencie zakupu towarów, W konsekwencji ?wartość nominalna wyraża jedynie kwotę przyrzeczonego rabatu. W efekcie przedstawienia bonu towarowego klient uzyskuje umniejszenie ceny towaru, który zamierza zakupić o wartość przedstawionego bonu. W konsekwencji wydanie towaru w zamian za opisany w zapytaniu "bon towarowy" należy traktować jako rabat finansowy.?

Spółka zauważa, że powyższe stanowisko Sądu zostało podtrzymane w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 maja 2009 r. Sygn. akt II FSK 78/08, wydanego w związku ze skargą kasacyjną na orzeczenie WSA.

Takie samo stanowisko zajmują też organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 24 lutego 2012 r. Sygn. akt. ILPB3/423-541/11-4/MM, potwierdził, że w momencie realizacji bonu: ?za przychód Spółki należy uznać kwotę zapłaconą przez nabywcę odpowiadającą cenie obniżanej o wartość bonu."

Spółka również powołała się na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 kwietnia 2009 r. Sygn. akt IBPP1/443-130/09/BM, wydaną na wniosek Spółki. W interpretacji tej potwierdzono prawidłowość stanowiska Spółki, iż wartość nominalna bonu stanowi kwotę rabatu uwzględnianego przy realizacji bonu na gruncie podatku od towarów i usług. W powyższej interpretacji uznano, że: ?w sytuacji opisanej we wniosku podstawą opodatkowania jest obrót, który zmniejsza się o rabat wynikający z ?bonu rabatowego? zastosowanego w stosunku do klientów w ramach prowadzonej akcji promocyjnej?.

Interpretacja ta była co prawda wydana w odniesieniu do podatku od towarów i usług, niemniej jednak potwierdza sam charakter bonu, a także sposób ujęcia wartości bonu w rozliczeniach podatkowych. Spółka uważa, że te same zdarzenia powinny być rozumiane tak samo na gruncie wszystkich podatków. A zatem, potwierdzenie określonego sposobu traktowania bonów na gruncie podatku od towarów i usług stanowi dodatkowy argument, aby podobnie rozpoznać te same zdarzenia również na gruncie podatku dochodowego.

Ponadto, zdaniem Spółki, w związku z osiągnięciem przychodu na transakcji z wykorzystaniem bonu (w części stanowiącej obniżoną cenę zapłaconą przez klienta), Spółka jest uprawniona do rozpoznania wartości wydanych towarów jako kosztu uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP. Towary wydawane przez Spółkę okazicielowi bonu nie są bowiem w tym przypadku wydawane nieodpłatnie, a jedynie po obniżonej cenie. Spółka realizuje przychód podatkowy na takiej transakcji. A zatem, wydatki na zakup wydawanych w tej transakcji towarów, jako wydatki bezpośrednio zmierzające do osiągnięcia przychodu z tytułu sprzedaży tych towarów, a nawet warunkujące uzyskanie tego przychodu, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów - tak jak w standardowej transakcji sprzedaży towarów. Fakt udzielenia rabatu na sprzedawane towary pozostaje bowiem bez wpływu na prawo do rozpoznania kosztu podatkowego w wysokości ceny zakupu.

Podsumowując, w ocenie Spółki, w przypadku realizacji bonu przez klienta, w sytuacji, kiedy bon pokrywa obowiązującą w sklepie cenę wydawanych towarów tylko w części, w związku z czym klient płaci obniżoną cenę za wydawane towary (cena obowiązująca w sklepie pomniejszona o wartość bonu) dla Spółki powstanie przychód podatkowy w wysokości obniżonej ceny, którą zapłacił klient, a wartość wydanych w zamian towarów (w cenie ich zakupu) będzie stanowić koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.