Czy możliwe jest odliczenie podatku VAT w pełnej wysokości od nabycia bankowozu i od zakupu paliwa (...)

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia pojazdu specjalnie przygotowanego do przewozu gotówki oraz paliwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, który jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, zamierza zakupić pojazd specjalny ? bankowóz. Pojazd będzie spełniał wymogi przewidziane dla pojazdu specjalnego ? bankowozu typu C (określone w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne), ponadto pojazd będzie posiadał odpowiednią homologację oraz wpis w dowodzie rejestracyjnym.

Wnioskodawca zamierza korzystać z pojazdu dla celów prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a w szczególności do przewozu gotówki celem regulowania zobowiązań finansowych za zakupy dokonane w związku z prowadzona działalnością gospodarczą oraz do wypłat pensji pracownikom zatrudnionym przez Wnioskodawcę. Z uwagi na specyfikę prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a mianowicie prowadzenie gospodarstwa rolnego, przeważającą formę rozliczeń stanowią transakcje gotówkowe, albowiem taka forma wypłacania wynagrodzenia jest preferowana zarówno przez pracowników (w załączeniu listy płac za miesiące styczeń i luty 2012 r.) jak i kontrahentów. Czynności opisane wyżej wymagają podjęcia wzmożonych środków ostrożności przez Wnioskodawcę w zakresie transportu wartości pieniężnych z uwagi na przewożenie dużej ilości gotówki. Zainteresowany podkreślił, iż zdecydował się na zakup pojazdu o cechach bankowozu typu C ze względów bezpieczeństwa. Dotychczas Wnioskodawca starał się nie przewozić jednorazowo większej ilości gotówki, co niejednokrotnie wiązało się z koniecznością wielokrotnych zbędnych przejazdów celem przewiezienia gotówki ?w częściach?, ze względu na ryzyko kradzieży i ograniczenie potencjalnych strat. Zainteresowany prowadzi gospodarstwo rolne znacznych rozmiarów, w związku z czym kwoty którymi dysponuje na co dzień są również znacznej wartości, stąd w odczuciu Wnioskodawcy istnieje realne ryzyko, iż mógłby stać się on ofiarą napadu, kradzieży, czego chce uniknąć. Ponadto, z uwagi na dynamiczny rozwój gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy, kwoty te zwiększają się praktycznie z tygodnia na tydzień.

Pojazd wykorzystywany byłby przez Zainteresowanego także do innych czynności związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą takich jak dojazdy do klientów. Wnioskodawca nie planuje wykorzystywać pojazdu do celów osobistych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy możliwe jest odliczenie podatku VAT w pełnej wysokości od nabycia bankowozu i od zakupu paliwa do bankowozu?

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwe jest odliczenie podatku VAT w pełnej wysokości zarówno od nabycia bankowozu, jak i od zakupu paliwa dla tego pojazdu. Bankowóz jest samochodem specjalnym, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Zgodnie zaś z art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym (z późniejszymi zmianami), pojazdem specjalnym jest pojazd samochodowy lub przyczepa przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia. W przypadku pojazdu specjalnego w dowodzie rejestracyjnym pojazdu musi się znaleźć odpowiedni wpis potwierdzający przeznaczenie pojazdu, w tym przypadku ? bankowóz. Ponadto, należy wskazać, że rejestracja pojazdu na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym, jako pojazdu specjalnego z przeznaczeniem: bankowóz, ma charakter decyzji administracyjnej, która jest wiążąca dla wszystkich uczestników obrotu prawnego, w tym również dla organów podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro w dowodzie rejestracyjnym pojazdu jest odpowiedni wpis klasyfikujący określający dany pojazd jako pojazd specjalny z przeznaczeniem: bankowóz, to przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości zarówno od zakupu takiego pojazdu, jak i następnie od zakupu paliwa dla tego pojazdu. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, a mianowicie: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług (odliczenia w tym przypadku dokonywałby Wnioskodawca, który jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a zatem ten warunek jest spełniony przez Wnioskodawcę) oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (pojazd będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych, a także do czynności nieopodatkowanych, takich jak wyjazdy do klientów, przy czym w warunku opisanym powyżej nie jest wskazane, iż towar lub usługa miałaby być wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, wystarczające jest gdy będą wykorzystywane między innymi do wykonywania czynności opodatkowanych). Podsumowując, prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości jest możliwe, o ile pojazd jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym, w przypadku, gdy jego przeznaczenie jest wymienione w załączniku do ustawy nowelizującej; w załączniku tym wymieniony jest między innymi bankowóz.

Wnioskodawca zamierza zakupić pojazd, stanowiący zgodnie z wpisem w dowodzie rejestracyjnym pojazd specjalny, o przeznaczeniu: bankowóz, spełniający warunki określone w Załączniku nr 5 ?Ogólne wymagania techniczne dla bankowozu typu C? do Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Samochód specjalny będzie przez niego wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej głównie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem, zdaniem Zainteresowanego, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości zarówno od zakupu pojazdu, jak i od zakupu paliwa do tego pojazdu.

Wnioskodawca pozwoli sobie nadmienić, że organy podatkowe zajęły zbliżone z wyrażonym powyżej poglądem Wnioskodawcy stanowisko odnośnie możliwości odliczania podatku VAT w pełnej wysokości w interpretacji indywidualnej wydanej w sprawie o sygnaturze ILPP1/443 -377/11-4/NS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

? z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem określonych kategorii samochodów, regulują przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.) ? zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

W świetle powyżej cytowanych przepisów wskazać należy iż obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowanie m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

W załączniku tym zostały wymienione następujące przeznaczenia pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

1. Agregat elektryczny/spawalniczy
2. Bankowóz
3. Do prac wiertniczych
4. Koparka, koparkospycharka
5. Ładowarka
6. Do oczyszczanie dróg
7. Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych
8. Pomoc drogowa
9. Do zimowego utrzymania dróg
10. Żuraw samochodowy
11. Pogrzebowy.
    
    

W objaśnieniu do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

W art. 4 ustawy nowelizującej wskazano, iż w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, który jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, zamierza zakupić pojazd specjalny ? bankowóz. Pojazd będzie spełniał wymogi przewidziane dla pojazdu specjalnego ? bankowozu typu C (określone w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010, w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne), ponadto pojazd będzie posiadał odpowiednią homologację oraz wpis w dowodzie rejestracyjnym.

Wnioskodawca zamierza korzystać z pojazdu dla celów prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a w szczególności do przewozu gotówki celem regulowania zobowiązań finansowych za zakupy dokonane w związku z prowadzona działalnością gospodarczą oraz do wypłat pensji pracownikom zatrudnionym przez Wnioskodawcę. Z uwagi na specyfikę prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a mianowicie prowadzenie gospodarstwa rolnego, przeważającą formę rozliczeń stanowią transakcje gotówkowe, albowiem taka forma wypłacania wynagrodzenia jest preferowana zarówno przez pracowników (w załączeniu listy płac za miesiące styczeń i luty 2012 r.) jak i kontrahentów. Czynności opisane wyżej wymagają podjęcia wzmożonych środków ostrożności przez Wnioskodawcę w zakresie transportu wartości pieniężnych z uwagi na przewożenie dużej ilości gotówki. Zainteresowany podkreślił, iż zdecydował się na zakup pojazdu o cechach bankowozu typu C ze względów bezpieczeństwa. Dotychczas Wnioskodawca starał się nie przewozić jednorazowo większej ilości gotówki, co niejednokrotnie wiązało się z koniecznością wielokrotnych zbędnych przejazdów celem przewiezienia gotówki ?w częściach?, ze względu na ryzyko kradzieży i ograniczenie potencjalnych strat. Zainteresowany prowadzi gospodarstwo rolne znacznych rozmiarów, w związku z czym kwoty którymi dysponuje na co dzień są również znacznej wartości, stąd w odczuciu Wnioskodawcy istnieje realne ryzyko, iż mógłby stać się on ofiarą napadu, kradzieży, czego chce uniknąć. Ponadto, z uwagi na dynamiczny rozwój gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy, kwoty te zwiększają się praktycznie z tygodnia na tydzień.

Pojazd wykorzystywany byłby przez Zainteresowanego także do innych czynności związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą takich jak dojazdy do klientów. Wnioskodawca nie planuje wykorzystywać pojazdu do celów osobistych.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), przez ?pojazd specjalny? należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) ? dalej rozporządzenie ? bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Jak wynika z § 10 ust.1 rozporządzenia, wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

1. załącznik nr 3 ? wymagania techniczne dla bankowozu typu A;
2. załącznik nr 4 ? wymagania techniczne dla bankowozu typu B;
3. załącznik nr 5 ? wymagania techniczne dla bankowozu typu C.
   
   

Według załącznika nr 5 do rozporządzenia (?Ogólne wymagania techniczne dla bankowozu typu C?):

1. Bankowóz typu C powinien być wyposażony w:
   1. pojemniki specjalistyczne co najmniej klasy ?D? w stojakach umożliwiających mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione albo urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych klasy co najmniej 1;
   2. immobiliser spełniający wymagania dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r.
      w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 2, str. 49), zwanej dalej ?dyrektywą 74/61/EWG?, lub Regulaminu nr 116 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite wymagania techniczne dotyczące ochrony pojazdów silnikowych przed bezprawnym użyciem, zwanego dalej ?regulaminem nr 116 EKG ONZ?;
   3. modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, posiadający co najmniej następujące właściwości:
      1. funkcję ?panika? włączaną i wyłączaną jednym przyciskiem pilota radiowego i dodatkowym wyłącznikiem wewnątrz przedziału osobowego,
      2. rezerwowe zasilanie,
      3. dodatkową syrenę alarmową,
      4. czujniki ochrony wnętrza,
      5. blokadę pracy silnika,
      6. tryb serwisowy,
      7. sygnalizację alarmową wszystkimi światłami kierunkowskazów;
   4. monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu;
   5. system transmisji alarmu przekazujący co najmniej informacje o:
      1. położeniu i prędkości pojazdu,
      2. otwarciu i zamknięciu drzwi przedziału ładunkowego i osobowego,
      3. stanie alarmowania samochodowego systemu alarmowego,
      4. włączeniu i wyłączeniu silnika pojazdu;
   6. oświetlenie przedziału z pojemnikami.
2. Urządzenia elektroniczne i elektryczne zamontowane w pojeździe powinny spełniać, w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, wymagania dyrektywy Rady nr 72/245/EWG z dnia 20 czerwca 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych (Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 1, str. 226) lub regulaminu nr 10 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej.
3. Dodatkowa instalacja elektryczna pojazdu (po zabudowie) powinna spełniać wymagania normy PN-S 76021 (rodzaje i zakres badań według punktu 4.1.b tablica 2 kolumna 4 tej normy).
4. W bankowozie typu C nie dopuszcza się stosowania instalacji gazowej.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości jest możliwe, o ile pojazd jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym, ale tylko w przypadku, gdy jego przeznaczenie jest wymienione w załączniku do ustawy nowelizującej.

Wskazać należy, iż samochód specjalny ? bankowóz, w związku z załącznikiem do ustawy nowelizującej jest uznawany za pojazd specjalny, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy nowelizującej. Jak wyjaśnił Wnioskodawca, samochód będący przedmiotem wniosku będzie pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym, o przeznaczeniu wymienionym w poz. 2 załącznika do ustawy nowelizującej, spełniającymi kryteria określone odpowiednimi przepisami. Ponadto ww. samochód specjalny będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zauważyć należy, że skoro prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w związku z nabyciem pojazdu o specjalnym przeznaczeniu i nabyciem paliwa do jego napędu, to wykorzystywanie bankowozu do celów innych niż jego przeznaczenie, wyklucza możliwość skorzystania z tego prawa. Oznacza to, że aby móc odliczyć w pełnej wysokości podatek naliczony związany z nabyciem samochodu o specjalnym przeznaczeniu (np. bankowozu) i podatek naliczony przy zakupie paliwa służącego do jego napędu, pojazd ten winien służyć działalności opodatkowanej podatnika i to takiej, w której jego wykorzystanie jest konieczne. Tytułem przykładu można wskazać wykorzystanie bankowozu do usługowego świadczenia usług konwojowania wartości pieniężnych, przewozu broni, przewozu ważnych dokumentów, materiałów niebezpiecznych, itp. Nie jest natomiast ? w ocenie tut. Organu ? taką działalnością prowadzenie przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego, z prowadzeniem którego wiąże się sposób rozliczeń ? transakcje gotówkowe, dotyczące wypłacania wynagrodzenia dla pracowników jak i płatności na rzecz kontrahentów, jak również także do innych czynności związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą takich jak dojazdy do klientów.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego zawartego w fakturze dokumentującej nabycie pojazdu specjalnego będącego przedmiotem wniosku. Natomiast będzie przysługiwało w okresie do dnia 31 grudnia 2012 r. prawo do odliczania podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu w wysokości 60%, nie więcej niż 6.000 zł łącznie, o ile nie wystąpią okoliczności wyłączające to prawo, określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego samochodu.

Należy zauważyć ponadto, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Ponadto należy przytoczyć uzasadnienie wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 31 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 232/11, w którym Sąd ?podziela wprawdzie stanowisko strony, że zasada zaufania do organu wyraża się między innymi w jednolitości stosowania prawa podatkowego a tym samym unikaniu rozbieżności stanowisk organów, nie oznacza to jednak, że organ udzielający interpretacji, obowiązany jest ustosunkowywać się do wskazywanych przez wnioskodawcę orzeczeń a tym bardziej interpretacji wydanych w innych indywidualnych sprawach?.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.