Podatek akcyzowy w zakresie alkoholu całkowicie skażonego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2014 r. (data wpływu 30 czerwca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 września 2014 r. (data wpływu 3 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie alkoholu całkowicie skażonego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie alkoholu całkowicie skażonego.

Wniosek uzupełniono w dniu 3 września 2014 r. w zakresie dokumentu, z którego wynika prawo osoby podpisanej do występowania z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność w zakresie produkcji alkoholu etylowego całkowicie skażonego. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Spółka ma zamiar nabywać na terenie Węgier alkohol etylowy całkowicie skażony według metody skażenia alkoholu dopuszczonej na terenie Węgier.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przytoczonym opisie sprawy, nabycie alkoholu etylowego całkowicie skażonego metodą węgierską zgodnie z recepturą obowiązującą w tym kraju członkowskim i sprowadzenie go do Polski będzie miało charakter nabycia wewnątrzwspólnotowego z zastosowaniem procedury zwolnienia od podatku akcyzowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, może on nabywać wewnątrzwspólnotowo alkohol etylowy całkowicie skażony wg receptury węgierskiej, w procedurze zwolnienia od podatku akcyzowego zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym UE 162/2013 z 21 lutego 2013 r.

Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zgodnie z powyższym, należy wskazać, że warunkiem zwolnienia alkoholu etylowego od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym jest jego skażenie środkami wskazanymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93.

Zgodnie z art. 1 ww. rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. U. WE L nr 288, str. 12 ze zm.), substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy 92/83/EWG, są takie jak określone w załączniku do tego rozporządzenia.

Stosownie do art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. zmieniającego załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 zastępuje się załącznikiem do tegoż rozporządzenia.

W myśl art. 2 ww. rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013 rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2013 r., wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w Tytule I ?Procedura skażania stosowana we wszystkich państwach członkowskich? ww. załącznika, ustalono wspólną procedurę dla wszystkich państw członkowskich do celów całkowitego skażania alkoholu w celu zapobiegnięcia uchylaniu się od opodatkowania, unikaniu opodatkowania i nadużyciom w tej dziedzinie.

Natomiast Tytuł II załącznika zawiera ?Dodatkowe procedury skażania stosowane w niektórych państwach członkowskich?.

Procedura skażania stosowana we wszystkich państwach członkowskich ? na hektolitr etanolu absolutnego:

• litry alkoholu izopropylowego (IPA);
• litry ketonu metylowo-etylowego (MEK);
• 1 gram benzoesanu denatonium.
  
  

Państwom członkowskim zezwala się, w zakresie rynku wewnętrznego, na dodawanie barwnika w celu nadania produktowi charakterystycznej barwy, która sprawia, że jest on natychmiast rozpoznawalny.

Z kolei dodatkowe procedury skażania stosowane w niektórych państwach członkowskich, to np.: na Węgrzech produkty alkoholowe w odniesieniu do ilości czystego alkoholu zawierać powinny co najmniej jeden z następujących składników:

• 2% masowych ketonu metylowo-etylowego (MEK), 3% masowych ketonu metylowo - izobutylowego i 0,001% masowych benzoesanu denatonium;
• 1% masy ketonu metylowo-etylowego (MEK) i 0,001% masy benzoesanu denatonium;
• 2% masowych alkoholu izopropyiowego. 1% masowych alkoholu tert-butylowego oraz 0,001% masowych benzoesanu denatonium.
  
  

Przedmiotowe rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 162/2013 wprowadza zatem:

1. procedurę skażania stosowaną we wszystkich państwach członkowskich (euroskażalnik),
2. dodatkowe procedury skażania stosowane w niektórych państwach członkowskich.
   
   

Cel wprowadzenia tego wyraźnego rozdzielenia zapisano w pkt 5 uwag wprowadzających rozporządzenie wykonawcze Komisji nr 162/2013. Jego celem jest zastąpienie licznych procedur stosowanych w sposób niezależny w różnych państwach członkowskich. Dlatego też procedurę tę należy stosować jako wspólną procedurę dla wszystkich państw członkowskich do celów całkowitego skażania alkoholu w celu zapobiegnięcia uchylaniu się od opodatkowania, unikaniu opodatkowania i nadużyciom w tej dziedzinie.

W myśl art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy 92/83/EWG państwa członkowskie są zobowiązane zwolnić z podatku akcyzowego alkohole, które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich, pod warunkiem że wymogi te zostały należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z warunkami określonymi w ust. 3 i 4 tego artykułu (pkt 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji UE nr 162/2013).

Zatem, mając na uwadze cytowany wcześniej art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym nabycie wewnątrzwspólnotowe alkoholu etylowego przez Wnioskodawcę z państwa członkowskiego, gdzie został on wyprodukowany, całkowicie skażonego na terytorium tego państwa członkowskiego procedurą skażania stosowaną we wszystkich państwach członkowskich określoną w Tytule I załącznika do rozporządzenia Komisji 3199/93 (obowiązującego o 1 lipca 2013 r.) lub procedurą skażania obowiązującą w kraju członkowskim dla danego państwa, w którym jest on produkowany (określoną odpowiednio dla danego kraju w Tytule II ww. załącznika), zwolnionego z akcyzy przez to państwo członkowskie, będzie również zwolnione od podatku akcyzowego na terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752) ? zwanej dalej ustawą ? ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej ?akcyzą?, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, określenie ?wyroby akcyzowe? oznaczają: wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W ww. Załączniku nr 1 do ustawy, pod pozycją 17, z kodem CN 2207 znajduje się alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego.

Zgodnie z art. 92 ustawy, do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Stosownie do art. 93 ust. 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
   
   

W myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zgodnie z art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993, str. 12, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 249, z późn. zm.), substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy 92/83/EWG, zostały określone w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Stosownie do art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. zmieniającego załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

W myśl art. 2 ww. rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013, rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2013 r., wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Cel wprowadzenia tego wyraźnego rozdzielenia zapisano w pkt 5 uwag wprowadzających rozporządzenie wykonawcze Komisji nr 162/2013.

Zgodnie z nim, w swoim sprawozdaniu końcowym, opublikowanym w lipcu 2011 r., grupa projektowa zaproponowała, że można by rozważyć przyjęcie procedury skażania z wykorzystaniem trzech litrów alkoholu izopropylowego (IPA), trzech litrów ketonu metylowo -etylowego (MEK) oraz jednego grama benzoesanu denatonium na hektolitr absolutnego alkoholu jako wspólnej procedury skażania do celów całkowitego skażania alkoholu. Jedną z głównych korzyści proponowanej wspólnej procedury jest to, że ma ona zastąpić liczne procedury stosowane w sposób niezależny w różnych państwach członkowskich. Dlatego też procedurę tą należy stosować jako wspólną procedurę dla wszystkich państw członkowskich do celów całkowitego skażania alkoholu w celu zapobiegnięcia uchylaniu się od opodatkowania, unikaniu opodatkowania i nadużyciom w tej dziedzinie.

Spółka wskazała, że w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Spółka ma zamiar nabywać na terenie Węgier alkohol etylowy całkowicie skażony według metody skażenia alkoholu dopuszczonej na terenie Węgier.

Wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. U. L 316 z 31 października 1992 r., str. 21), państwa członkowskie są zobowiązane zwolnić z podatku akcyzowego alkohole, które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich, pod warunkiem, że wymogi te zostały należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z warunkami określonymi w ust. 3 i 4 tego artykułu.

Do zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego, który jest przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego przez Wnioskodawcę, możliwe jest jego skażenie zgodnie z dodatkową procedurą skażania stosowaną wyłącznie w kraju jego wyprodukowania lub procedurą skażania stosowaną we wszystkich państwach członkowskich.

Zgodzić należy się zatem z Wnioskodawcą, że mając na uwadze cytowany wcześniej art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, nabycie wewnątrzwspólnotowe alkoholu etylowego przez Wnioskodawcę z państwa członkowskiego, gdzie został on wyprodukowany ? całkowicie skażonego na terytorium tego państwa członkowskiego procedurą skażania stosowaną we wszystkich państwach członkowskich określoną w Tytule I załącznika do rozporządzenia Komisji 3199/93 (obowiązującego o 1 lipca 2013 r.) lub procedurą skażania obowiązującą w kraju członkowskim dla danego państwa, w którym jest on produkowany (określoną odpowiednio dla danego kraju w Tytule II ww. załącznika) ? zwolnionego od akcyzy przez to państwo członkowskie, będzie również zwolnione od podatku akcyzowego na terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.