Czy w przypadku zapłaty należności z tytułu użytkowania programów komputerowych na rzecz podmiotu (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08.04.2010r. (data wpływu 16.04.2010r.) uzupełnionego pismem z dnia 08.06.2010 r. (data wpływu 14.06.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 02.06.2010 r. Nr IPPB5/423-229/10-2/PS (data nadania 02.06.2010 r., data doręczenia 07.06.2010 r.) w zakresie zastosowania:

1. art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654);oraz
2. art. 7 i 12 Konwencji z dnia 20 sierpnia 2001 r. zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139; określana dalej: umowa polsko-belgijska):

• jest prawidłowe
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16.04.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 7 i 12 umowy polsko ?belgijskiej oraz art. 21 ust. 1 pkt 1 i art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka nabywa od firmy l. mającą siedzibę w Belgii licencje na użytkowanie programu komputerowego, a dokładnie programu Microsoft Office. Jedna licencja jest przypisana do jednego stanowiska/komputera, w związku z tym w przypadku zwiększenia liczby stanowisk zwiększamy też liczbę licencji na użytkowanie programu.

Zapłata należności z tytułu użytkowania programu komputerowego dokonana zostaje na rzecz wymienionego wyżej podmiotu z siedzibą w Belgii. Programy komputerowe wykorzystywane są przez naszą firmę dla celów własnej działalności gospodarczej, bez prawa do dalszej odsprzedaży, powielania, kopiowania, modyfikowania itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku zapłaty należności z tytułu użytkowania programów komputerowych na rzecz podmiotu z siedzibą w Belgii konieczne jest pobranie przez naszą firmę zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych...

Zdaniem Spółki, w przypadku zapłaty należności z tytułu użytkowania programów komputerowych na rzecz podmiotu z siedzibą w Belgii brak jest konieczności pobrania przez naszą firmę zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Polski, przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 (podatnicy nie posiadający siedziby na terytorium Polski), przychodów z praw autorskich lub praw pokrewnych ustala się w wysokości 20% tych przychodów.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 ww. Ustawy, powyższą regulację stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. W tym przypadku zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (...) w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2004 r. nr 211, poz. 2139).

Zgodnie z art. 12 ust. 3 wymienionej Konwencji określenie należności licencyjne? oznacza m.in. wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego. Cytowana w art. 12 Konwencji definicja należności licencyjnych nie wymienia wprost pojęcia oprogramowania komputerowego, posługując się pojęciem wszelkich praw autorskich. Jednocześnie zgodnie z art. 3 ust. 2 tej Konwencji ?przy stosowaniu Konwencji w dowolnym momencie przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w danym momencie w przepisach prawnych tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego Państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa?.

W polskim ustawodawstwie podatkowym nie ma definicji programu komputerowego, pojęcie to należy interpretować uwzględniając system ochrony praw autorskich, czyli Ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r. nr 80, poz. 904 ze zm.). Zgodnie z art. 1 ust.1 i ust. 2 wymienionej Ustawy ?przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór), w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe)?. W art. 74 ust. 1 ww Ustawy stwierdza się, że programy komputerowe korzystają z takiej samej ochrony, jak utwory literackie.

Uwzględniając przywołane przepisy definicji należności licencyjnych można stwierdzić, iż należności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania programu komputerowego mieszczą się w definicji należności licencyjnych zawartych w art. 12 Konwencji polsko-belgijskiej. Jednocześnie jednak zgodnie z prawem autorskim prawo do korzystania z oprogramowania komputerowego przekazywane może być na wiele sposobów, z których każdy odmiennie określa kwestie natury praw, jakie odbiorca nabywa w ramach konkretnych uzgodnień, dotyczących programu.

Zaliczenie należności, wypłacanych na rzecz podmiotu belgijskiego, do odpowiedniej kategorii dochodów, w rozumieniu Konwencji polsko-belgijskiej zależy od istoty praw, jakie odbiorca nabywa w ramach umowy przewidującej prawo do korzystania z oprogramowania komputerowego. W naszym przypadku nabyliśmy od firmy belgijskiej licencje na użytkowanie programów komputerowych.

Licencje te nie przewidują korzystania z praw majątkowych, lecz jedynie prawo do dostępu i korzystania z oprogramowań. Jesteśmy końcowym nabywcą wymienionych licencji i wykorzystujemy je dla celów własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie z Komentarzem (punkt 14 do art. 12) do Modelowej Konwencji OECD, na której wzorowana jest Konwencja polsko-belgijska, prawa umożliwiające jedynie faktyczne korzystanie z programu, nie stanowią tytułu do naliczania opłat licencyjnych. Wynika z tego, iż dochód Spółki belgijskiej w postaci wynagrodzenia, jakie otrzymuje za udostępnienie korzystania przez naszą firmę z oprogramowania komputerowego, należy kwalifikować, jako ?zyski przedsiębiorstwa? w rozumieniu art. 7 Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zatem nie ma obowiązku pobrania przez Spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w momencie zapłaty należności z tytułu użytkowania programów komputerowych na rzecz podmiotu z siedzibą w Belgii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.