Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Istnieją dwie rodzaje licencji - wyłączna i niewyłączna. Wyłączność licencji polega
na tym, iż dysponent know-how (w okresie trwania licencji) nie może udzielić podobnej licencji
(co do tego samego know-how) osobie trzeciej. Natomiast licencja niewyłączna polega na tym, iż
know-how może być przekazane do korzystania także innym podmiotom. Wśród licencji
wyłącznych wskazać można dalszy podział, a mianowicie na licencje wyłączne „słabe" i licencje
wyłączne „mocne". Licencja „słaba" polega na tym, iż licencjobiorca zobowiązuje się wyłącznie
do nieudzielania dalszych upoważnień licencyjnych (tzw. „słaba" wyłączność), sam jednak z
know-how będzie mógł korzystać, natomiast licencja „mocna" polega na tym, że oprócz
podmiotów trzecich, również dysponent know-how wyłączony będzie z korzystania z know-how
we własnym zakresie. W umowie licencyjnej należałoby zatem jasno określić jaka licencja jest
przedmiotem umowy.
W umowie o korzystanie z know-how należałoby również uregulować kwestię sublicencji. Sublicencja stanowi udzielenie przez licencjobiorcę upoważnienia innej osobie do korzystania z know-how w zakresie uzyskanej przez siebie licencji.