Czy Spółka posiada w latach 2011 - 2012 prawo odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie paliwa (...)

Czy Spółka posiada w latach 2011 - 2012 prawo odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie paliwa wykorzystywanego do samochodu z homologacją ciężarową, użytkowanego przez Spółkę na mocy umowy leasingu zawartej w dniu 27 stycznia 2010 roku, zarejestrowanej we właściwym dla Spółki urzędzie skarbowym w dniu 12 stycznia 2011 roku?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 07.02.2011r. (data wpływu 10.02.2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 07.04.2011r. (data wpływu 08.04.2011r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 01.04.2011r. Nr IPPP2/443-165/11-2/JW, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu samochodu ciężarowego użytkowanego na mocy umowy leasingu ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE


W dniu 10.02.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu samochodu ciężarowego użytkowanego na mocy umowy leasingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:


Sp. z o.o. (dalej zwana ?Spółką?), w styczniu 2010 roku zawarła umowę leasingu (operacyjnego) samochodu posiadającego homologację ciężarową (H). Przedmiotem leasingu jest de facto samochód, który w potocznym języku określany jest jako tak zwany ?samochód z kratką?. W dniu 12 stycznia 2011 roku umowa leasingu została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym. Spółka prowadzi działalność opodatkowaną w zakresie podatku od towarów i usług, dającą prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wszelkich zakupów służących działalności Spółki. Konsekwentnie, z uwagi również na status samochodu, oraz fakt rejestracji umowy leasingu we właściwym urzędzie skarbowym w styczniu 2011 roku, również w roku 2011 i w latach następnych Spółka zachowuje pełne prawo nieograniczonego odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych (100% odliczenia). Spółka zakupuje obecnie paliwo do napędu samochodu będącego przedmiotem ww. umowy leasingu. Powstała wątpliwość, czy Spółka w latach 2011 - 2012 jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego VAT, naliczonego przy zakupie paliwa do ww. samochodu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 07.04.2011r. (data wpływu 08.04.2011r.) Wnioskodawca wskazał, iż Spółka nie posiada zaświadczenia wystawionego na podstawie dodatkowego badania technicznego potwierdzającego wymagania, o których mowa w piśmie nr IPPP2/443-165/11-2/JW, a które widniały w przepisie art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 roku. Konsekwentnie dowód rejestracyjny nie zawiera również adnotacji o spełnieniu ww. wymagań. Spółka podpisując umowę leasingu otrzymała jedynie wyciąg ze świadectwa homologacji, potwierdzającego status samochodu ciężarowego. Na tej podstawie w dowodzie rejestracyjnym, w części: rodzaj pojazdu, wpisano ?samochód ciężarowy?.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy Spółka posiada w latach 2011 - 2012 prawo odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie paliwa wykorzystywanego do samochodu z homologacją ciężarową, użytkowanego przez Spółkę na mocy umowy leasingu zawartej w dniu 27 stycznia 2010 roku, zarejestrowanej we właściwym dla Spółki urzędzie skarbowym w dniu 12 stycznia 2011 roku?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka, po wnikliwej analizie przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług stoi na stanowisku, że w okresie od 1 stycznia 2011 roku do dnia 31 grudnia 2012 roku, ma prawo odliczenia od kwoty podatku należnego VAT, kwotę podatku VAT naliczonego przy zakupie paliwa używanego do eksploatacji samochodu marki H. z homologacją ciężarową (samochodu z kratką).

Takie stanowisko Spółki wynika z językowej wykładni przepisów ustawy zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług. Jednocześnie należy nadmienić, że ten rodzaj interpretacji/wykładni ma, zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (FSK 571/04), pierwszeństwo w stosowaniu w zakresie norm o charakterze ?ulgowym?, stanowiącym odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. Ustawa ta, co prawda wprowadza ograniczenie w zakresie odliczania VAT od paliwa, tym niemniej jednak to ograniczenie nie znajduje zastosowania w odniesieniu do będącego przedmiotem wniosku Spółki, użytkowanego przez nią ?samochodu z kratką? marki H. Przepis art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (zwanej dalej ustawą) stanowi, że w okresie od dnia w 1-ego stycznia 2011 roku do dnia 31 grudnia 2012 roku, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy. Sięgając do zapisu owego art. 3 ust. 1 ustawy należy skonstatować, że mowa w nim o samochodach, które są nabywane w okresie styczeń 2011 - grudzień 2012. Dokładne brzmienie tego przepisu jest następujące ?W okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.? Dalsze przepisy art. 3 ustawy pozostają bez wpływu dla będących przedmiotem rozważań kwestii, stąd nie zostają tutaj przytoczone.

Należy z całą mocą podkreślić, że art. 3 ust. 1 ustawy wprowadza kategorię samochodów nabywanych w latach 2011 - 2012. Przepis ten nie mówi o samochodach o określonych parametrach (osobowych albo innych o dopuszczalnej macie całkowitej...), ale o samochodach takich, nabywanych we wskazanym czasie. Oznacza to, że przedmiotem normy prawnej wyrażonej w art. 3 ust. 1 ustawy jest samochód, który łącznie spełnia następujące przesłanki:

  1. Jest przedmiotem nabycia w okresie styczeń 2011 - grudzień 2012 oraz,
  2. Jest samochodem osobowym albo innym pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Konsekwentnie ustawodawca definiując w art. 4 ustawy zakaz odliczenia VAT od paliwa do samochodów, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy wprowadził zakaz odliczania podatku VAT od paliwa zakupionego do eksploatacji samochodów osobowych albo innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, nabytych przez podatnika po dniu 31 grudnia 2010 roku. Nieuwzględnienie elementu ?nabycia? jako koniecznego elementu identyfikującego samochód, o którym mowa w przepisie art. 3 ust. 1 ustawy, stanowiłoby naruszenie literalnej wykładni przepisu prawa podatkowego.


Z uwagi na to, że:

  1. Spółka od ponad roku korzysta z ?samochodu z kratką? marki H na podstawie umowy leasingu (operacyjnego),
  2. Do dnia 31 grudnia 2010 roku przysługiwało jej pełne prawo odliczenia podatku VAT nauczonego zarówno przy ratach leasingowych tak i od zakupu paliwa zużywanego do ww. samochodu,
  3. Uchylony został ( z dniem 1 stycznia 2011 roku ) przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług,
  4. Spółka zarejestrowała umowę leasingu w dniu 12 stycznia 2011 roku we właściwym urzędzie skarbowym, dyspozycja art. 4 ustawy w związku z art. 3 ust. 1 ustawy nie znajduje zastosowania w odniesieniu do kupowanego, w latach 2011 - 2012, przez Spółkę paliwa do samochodu z kratką, wskazanego w stanie faktycznym niniejszego wniosku, wykorzystywanego przez Spółkę na podstawie umowy leasingu zawartej w styczniu 2010 roku

Wnioskodawca prosi o potwierdzenie słuszności prezentowanego stanowiska. Jednocześnie oświadcza, że elementy stanu faktycznego objętego niniejszym wnioskiem, nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego kontroli podatkowej jak również nie zostały rozstrzygnięte w formie decyzji ani postępowania organu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku czy też niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r., kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Natomiast na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jednocześnie, stosownie do zapisów art. 86 ust. 4 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r., przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

  1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
  2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
  3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
  4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
  5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy ;
  6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
  7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
    1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
    2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 5 ustawy spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ww. art. 86 ust. 4 pkt 1 ? 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W myśl art. 86 ust. 7 ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6000zł.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. znowelizowana została ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652), w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. w art. 86 uchylono ust. 3 ? 7a.

Jednocześnie, w okresie od dnia 01.01.2011 r. do 31.12.2012 r. uchylone przepisy regulujące odliczenie podatku naliczonego od nabycia i eksploatacji pojazdów, o których mowa powyżej zastąpione zostały przez art. 3 ? 6 powołanej wyżej ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.


Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy :

  1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
  2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
  3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
  4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
  5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy ;
  6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
  7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
    1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
    2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.


W myśl art. 3 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie natomiast z art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W myśl art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6000zł.

Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność opodatkowaną w zakresie podatku od towarów i usług. W styczniu 2010 roku zwarła umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód H posiadający homologację ciężarową. W dniu 12 stycznia 2011 roku umowa leasingu została zarejestrowana w III Urzędzie Skarbowym Warszawa-Śródmieście pod pozycją nr 19. Spółka nie posiada zaświadczenia wystawionego na podstawie dodatkowego badania technicznego potwierdzającego wymagania, które widniały w przepisie art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 roku. Dowód rejestracyjny samochodu nie zawiera również adnotacji o spełnieniu ww. wymagań. Spółka podpisując umowę leasingu otrzymała jedynie wyciąg ze świadectwa homologacji, potwierdzającego status samochodu ciężarowego.

W świetle powołanych wyżej przepisów, w odniesieniu do opisanej we wniosku indywidualnej sprawy Podatnika, należy stwierdzić, że - w okresie od dnia 1 styczna 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. - w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę oleju napędowego do przedmiotowego samochodu Honda CR-V, wykorzystywanego do działalności opodatkowanej, nie będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturze zakupu oleju napędowego.

Wskazać należy, iż daty wskazane w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. wyznaczają okres obowiązywania tego przepisu a nie są cechami samochodu. Powyższy przepis stanowi o okresie, w którym obowiązują ograniczenia w odliczeniu podatku, a nie okresie nabywania samochodu. Nie można, zatem z brzmienia tych regulacji wyciągnąć wniosków, że samochód nabyty przed 1 stycznia 2011r. nie jest samochodem, o którym mowa w tym przepisie. Zatem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. z uwzględnieniem art. 3 ust. 2 tej ustawy dotyczy także tych samochodów nabytych przed 1 stycznia 2011r.

Wobec powyższego nabyty przez Wnioskodawcę samochód nie posiada zaświadczenia ze stacji diagnostycznej o spełnieniu warunku, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym oraz nie zawiera stosownej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym, a którego to spełnienie warunkuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących zakup paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu.


Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.


Strona na poparcie swojego stanowiska wskazała na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 października 2004 r. sygn. akt FSK 571/04. Powyższy wyrok zapadł w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. Sąd oddalił skargę kasacyjną wniesioną przez Podatnika. W związku z powyższym, powołane przez Stronę rozstrzygnięcie nie stanowi potwierdzenia prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika