Czy wartość otrzymanych przez pracownika kuponów żywieniowych należy opodatkować podatkiem dochodowym (...)

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia z opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zakład jest zobowiązany wydawać produkty żywnościowe pracownikom celem przyrządzenia posiłków profilaktycznych w okresie zimowym. Związki zawodowe postulują wydawanie kuponów żywieniowych na posiłek profilaktyczny do realizacji w ogólnie dostępnej sieci sklepów spożywczych na terenie miasta. Za kupony żywieniowe pracownik może nabyć każdy produkt spożywczy. Dotychczas pracownicy otrzymywali produkty żywnościowe w postaci konserw mięsnych i w dalszym ciągu mogą je otrzymywać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wartość otrzymanych przez pracownika kuponów żywieniowych należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na możliwość wydawania pracownikom artykułów spożywczych, do przyrządzania posiłków przez pracownika we własnym zakresie z otrzymanych produktów, nie ma zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych wartości otrzymanych przez pracownika od pracodawcy kuponów żywieniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy z dnia ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

Stosownie do art. 232, zawartego w dziale X ?Bezpieczeństwo i higiena pracy?, ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (j.t. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Przepis ten zawiera delegację do określenia w drodze rozporządzenia, rodzajów tych posiłków i napojów oraz wymagań, jakie powinny spełniać, a także przypadków i warunków ich wydawania.

Powyższe określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279). Zgodnie z § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia, jeżeli pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych, może zapewnić w czasie pracy:

1. korzystanie z takich posiłków w punktach gastronomicznych,
2. przyrządzanie posiłków przez pracownika we własnym zakresie z otrzymanych produktów.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Zakład jest zobowiązany do wydawania, w okresie zimowym, posiłków profilaktycznych i jednocześnie ma możliwość dostarczania ich pracownikom. Przepisy rozporządzenia nie przewidują wydawania pracownikom kuponów żywieniowych do zrealizowania w ogólnie dostępnej sieci sklepów spożywczych na terenie miasta, za które można nabyć każdy produkt spożywczy.

Równocześnie, w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zawarł zastrzeżenie, iż wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych kuponów uprawniających do uzyskania posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych jedynie w sytuacji, gdy nie ma możliwości wydania pracownikom takich posiłków.

Konsekwentnie, gdy pracodawca ma możliwość wydawania pracownikom posiłków lub artykułów spożywczych ? wartość wydanych kuponów żywieniowych nie korzysta ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też, w przypadku wydawania kuponów żywieniowych, pracodawca zobowiązany jest doliczyć wartość wydanych kuponów do pozostałych przychodów pracownika, naliczyć oraz pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.

Reasumując, stanowisko Zakładu, iż z uwagi na możliwość wydawania pracownikom artykułów spożywczych, do przyrządzania posiłków we własnym zakresie z otrzymanych produktów, wartość wydawanych kuponów żywieniowych nie mogłaby korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń