Czy prawidłowo, jako wykonawca robót, słusznie chce Wnioskodawca zastosować stawkę 7% VAT na roboty (...)

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla robót polegających na budowie domu rekreacyjnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą zajmuje się Pan wykonywaniem usług ogólnobudowlanych. Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Otrzymał Pan zlecenie na wybudowanie całorocznego, dwupiętrowego domu o powierzchni ok. 200 m² na terenie zabudowy rekreacji indywidualnej (plan miejscowy). Obecnie przygotowuje Pan ofertę cenową na wykonanie zlecenia. Dom został zaprojektowany jako całoroczny, ocieplany, z ogrzewaniem kominkowym (z rozprowadzeniem). Będą w nim zamontowane grzejniki elektryczne i będzie on na stałe związany z gruntem. Chce Pan podpisać ze zleceniodawcą (osoba fizyczna) ?ofertę? na wykonanie domu służącego jedynie zamieszkaniu w celach rekreacyjnych wraz z montażem na działce. W kalkulacji Pana kosztorysu wybudowania tej posiadłości, uwzględnił Pan 7% podatek VAT i z takim stanem faktycznym chce przejść do podpisania umowy oraz realizacji inwestycji. W przygotowanej umowie wskazał Pan, że dom jest zaklasyfikowany jako PKOB 111.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo, jako wykonawca robót, słusznie chce Pan zastosować stawkę 7% VAT na roboty budowlano - montażowe tego budynku...

Wskazując na treść art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług w zw. z § 5 ust. 1a rozporządzenia wykonawczego (z 2004 r.), art. 2 pkt 12 ww. ustawy, klasyfikację metodologiczną zawartą w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, według Pana oceny dom rekreacyjny, który zamierza wybudować posiada klasyfikację PKOB 111 i będzie służył stałemu zamieszkaniu, co powoduje, że należy on do grupy obiektów, o których mowa w art. 2 pkt 12 ww. ustawy.

W Pana przekonaniu, skoro w projekcie budowlanym i miejscowym planie określono budynek jako całoroczny mieszkalny, który będzie służył stałemu zamieszkaniu, jego budowa będzie podlegała 7% stawce VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady stawka podatku ? na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%. Natomiast dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy). Przy czym, na podstawie dodanego przez art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) z dniem 1 stycznia 2011 r. przepisu art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, a w pkt 2 - stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stosownie do treści art. 41 ust. 12 cytowanej ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się, w myśl ust. 12a ww. artykułu, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej, o czym stanowi art. 41 ust. 12c ustawy.

Należy wskazać na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zatem, dla właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego, a co za tym idzie, stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, należy uwzględniać regulacje wynikające z wyżej powołanego artykułu.

Wskazać należy, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Natomiast z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne z podziałem na grupy:

111 ? budynki mieszkalne jednorodzinne,

112 ? budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe,

113 ? budynki zbiorowego mieszkania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się Pan wykonywaniem usług ogólnobudowlanych. Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Otrzymał Pan zlecenie na wybudowanie całorocznego, dwupiętrowego domu o powierzchni ok. 200 m² na terenie przeznaczonym w miejscowym planie dla celów zabudowy przeznaczonej pod rekreację indywidualną. Dom został zaprojektowany jako całoroczny, ocieplany, z ogrzewaniem kominkowym (z rozprowadzeniem). Będą w nim zamontowane grzejniki elektryczne i będzie on na stałe związany z gruntem. Chce Pan podpisać ze zleceniodawcą (osoba fizyczna) ?ofertę? na wykonanie domu służącego jedynie zamieszkaniu w celach rekreacyjnych wraz z montażem na działce. W przygotowanej umowie wskazał Pan, że dom jest zaklasyfikowany jako PKOB 111.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów prawa, stwierdzić należy, że prace polegające na budowie przedmiotowego domu, które będzie Pan realizował, o ile będą faktycznie dotyczyć budynku stałego zamieszkania sklasyfikowanego w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, do dnia 31 grudnia 2010 r. są opodatkowane 7% stawką podatku od towarów i usług, natomiast od dnia 1 stycznia 2011 r. czynności te opodatkowane są według 8% stawki podatku.

Ponadto, wskazuje się, iż powołane przez Pana we wniosku rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 grudnia 2008 r. utraciło moc obowiązującą.

Zaznaczyć należy również, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.