Co grozi za pomawianie przedsiębiorstwa?

Na czym polega karalne pomawianie przedsiębiorstwa? 

Zgodnie z art. 26 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, kto rozpowszechnia nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd wiadomości o przedsiębiorstwie, w szczególności o osobach kierujących przedsiębiorstwem, wytwarzanych towarach, świadczonych usługach lub stosowanych cenach albo o sytuacji gospodarczej lub prawnej przedsiębiorstwa, w celu szkodzenia przedsiębiorcy, podlega karze aresztu albo grzywny.

Na podstawie ustępu 2 ww. artykułu tej samej karze podlega, kto, w celu przysporzenia korzyści majątkowej lub osobistej sobie, swojemu przedsiębiorstwu lub osobom trzecim, rozpowszechnia nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd wiadomości o swoim przedsiębiorstwie lub przedsiębiorcy, w szczególności o osobach kierujących przedsiębiorstwem, wytwarzanych towarach, świadczonych usługach lub stosowanych cenach albo o sytuacji gospodarczej lub prawnej przedsiębiorcy lub przedsiębiorstwa.

Karanie wskazanego wyżej czynu ma na celu ochronę pozycji rynkowej przedsiębiorcy, która może zostać zachwiana przez rozpowszechnianie nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji, pochodzących od innego przedsiębiorcy lub od osób trzecich. W takim przypadku zagrożony może również zostać interes klienta, który jest zainteresowany otrzymaniem prawdziwej i rzetelnej informacji. 

Jakich informacji o przedsiębiorstwie nie wolno rozpowszechniać?

 Aby można było mówić o popełnieniu wspomnianego czynu zabronionego, rozpowszechniane wiadomości muszą być:

  • nieprawdziwe – tzn. gdy komunikat ma charakter informacyjny (nie twierdzenia ocenne) – a więc dający się oceniać w kategoriach prawdy i fałszu, a przy tym zawierający treści niezgodne ze stanem rzeczywistym,

  • lub wprowadzające w błąd – tzn. przekazy o treści nieprawdziwej lub też prawdziwej, a także przekaz niepełny – w każdym przypadku jednak powinien on móc wywołać u odbiorcy mylne wrażenie o rzeczywistości 

Jakie wykroczenia są penalizowane?

Art. 26 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji statuuje zatem dwa wykroczenia:

  1. pomawianie w celu zaszkodzenia przedsiębiorcy oraz

  2. rozpowszechnianie nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd wiadomości w celu przysporzenia korzyści sobie lub osobom trzecim. 

Kto podlega karze?

Omawiane wykroczenia popełnia ten, kto rozpowszechnia nie­prawdziwe lub wprowadzające w błąd wiadomości w celu szkodzenia przedsiębiorcy lub przysporzenia korzyści osobistej lub majątkowej sobie, swojemu przedsiębiorstwu lub osobom trzecim. 


Pomawianie w celu zaszkodzenia przedsiębiorcy 

Odpowiedzialność na podstawie art. 26 ust. 1 poniesie każdy, kto takie informacje rozpowszechnia, kierując się szczególną postacią zamiaru bezpo­średniego, tj. zamiarem o szczególnym zabarwieniu (dolus directus coloratus). Jest to zatem wykroczenie powszechne. Nie można postawić ww. zarzutu sprawcy, który nie miał na celu szkodzenia jakiemuś przedsiębiorcy (np. obiektywna, negatywny artykuł prasowy o złej kondycji gospodarczej przedsiębiorstwa).

Do odpowiedzialności karnej pociągnięty jest ten, kto popełnia odpo­wiedni delikt nieuczciwej konkurencji, a więc przede wszystkim przedsię­biorca.

Wykroczenie to jest bezskutkowe, tj. nie ma znaczenia, czy rzeczywiście zamiar sprawcy w postaci zaszkodzenia przedsiębiorcy powie­dzie się, czy nie. 

Oczernianie przedsiębiorstwa w celu przysporzenia korzyści sobie lub osobom trzecim 

Art. 26 ust. 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji penalizuje te same zachowania, co omówione wyżej (wskazane w ust. 1 tego artykułu), z tą różnicą, że celem sprawcy w tym przypadku ma być przysporzenie korzyści majątkowej lub osobistej sobie, swojemu przedsiębiorstwu lub osobom trzecim.

Wykroczenie to różni się od jego cywilne­go odpowiednika – czynu nieuczciwej konkurencji, określonego w art. 14 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Tutaj mowa jest o dwojakie­go rodzaju korzyściach: majątkowych i osobistych, rozróżnienia tego nie znajdujemy natomiast w art. 14 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

Korzyść może zostać przysporzona so­bie, swojemu przedsiębiorstwu lub osobom trzecim. O tych ostatnich nie ma mowy w art. 14, choć w ustawie występuje takie odniesienie (np. art. 12). Z tych rozważań wynika, iż odpowiedzialność karna ciąży nie tylko na przedsiębiorcy, lecz także na innych osobach, które działały w celu przysporzenia korzyści so­bie, swojemu przedsiębiorstwu lub osobom trzecim.

Również to wykroczenie jest powszechne (tj. może je popełnić każdy) i bezskutkowe (tzn. dla ukarania sprawcy wystarczy samo jego działanie, nie musi dojść do powstania jakiegoś określonego stanu rzeczy). 

Podstawa prawna:

  • Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 roku o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tekst jednolity: Dz.U. 2003 r., Nr 153, poz. 1503, ze zmianiami)


A.J.
Zespół e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

  • Ja 2015-02-04 15:09:09

    Nic nie można zrobić. Zawiadomienie urzędów o podejrzeniach to obywatelski obowiązek (czytaj: polskie urzędy, szczególnie policja i u.skarbowe, lubią donosy bo dzięki temu dowiadują się wielu interesujących rzeczy. Jeżeli za donoszenie zaczęli karać to sami pozbawiliby się niezłego "źródła informacji" o obywatelach) Zresztą cały powyższy artykuł to pic na wodę, jeśli pomówienie nie ma charakteru publicznego, do szerokiego grona osób. Zresztą są to tylko wykroczenia, gdzie mandat wystawi policja np. na 100 czy 200 złotych i sprawa nie trafia do rejestru skazanych. Polska to nadal dziki kraj gdzie istnieje wiele ciekawych sposób na niszczenie konkurencji . I to praktycznie bezkarnie.

  • zmeczona 2014-01-19 00:14:47

    jesli kotos pomawia o firmanctwo,ktorego nie ma, ponadto donos w tej spreawie do skarboki i policji? jak oskarzyc osobe pomawiajaca i wych instytucjach? pomocy błagam


Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika