Jeśli chcesz podjąć pracę za granicą w jednym z krajów Unii Europejskiej...

Kto prowadzi pośrednictwa pracy?

Pośrednictwem pracy za granicą zajmują się wojewódzkie urzędy pracy.

Jeśli zdecydowałeś się na prywatnego pośrednika, sprawdź, czy posiada on certyfikat Ministerstwa Gospodarki i Pracy lub ministerstwa właściwego do spraw pracy w danym państwie. Pośrednik nie może pobierać żadnych prowizji dla siebie, może obciążyć klienta jedynie faktycznie przez siebie poniesionymi kosztami. Nie może żądać kaucji i na wszystko musi posiadać faktury.

Należy uważać na oferty w prasie i Internecie, które zawierają tylko numer kontaktowy - często służą one naciąganiu naiwnych. Zanim skorzystasz z usług pośrednika, sprawdź - na przykład w serwisie EURES - czy firma naprawdę istnieje i czym się zajmuje.

Dokumenty dla pośrednika

Przystępując do szukania zagranicznych ofert pracy u pośrednika, przygotuj komplet następujących dokumentów:

• CV i list motywacyjny (po polsku i w języku obcym). Niekiedy należy też dostarczyć formularz, który można znaleźć na stronie internetowej pośrednika,

• zdjęcie paszportowe, często też całej sylwetki (np. dla potencjalnych kelnerek i barmanów),

• kopie świadectw ukończenia szkoły lub uzyskania kwalifikacji zawodowych, 

• wyniki badań zdrowotnych, zwłaszcza gdy twoja praca będzie wymagać kontaktów z klientem,

• kopię paszportu.

Przed wyjazdem do pracy na terytorium innego państwa członkowskiego zwróć się do terenowej jednostki ZUS o wydanie odpowiednich formularzy:

• E 101 - dla pracowników, osób pracujących na własny rachunek oraz urzędników państwowych w innym kraju,

• E 102 - w przypadku przedłużenia okresu oddelegowania pracownika lub prowadzenia działalności na własny rachunek powyżej 12 miesięcy.

Szczegółowe wymogi, jakie należy spełnić w celu otrzymania tych formularzy znajdują się są na stronie internetowej ZUS: http://www.zus.pl/.

Ubezpieczenia

Możesz być ubezpieczony tylko w jednym kraju, nawet jeśli pracujesz w kilku państwach Unii jednocześnie. Zazwyczaj podlegasz ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu tam, gdzie wykonujesz pracę. Pracując w kilku państwach jednocześnie:

• Jeżeli jednocześnie wykonujesz pracę najemną w kilku państwach, w zależności od sytuacji, możesz podlegać albo przepisom państwa, w którym masz miejsce zamieszkania, albo państwa, w którym siedzibę ma przedsiębiorstwo albo pracodawca, z którym zawarłeś umowę;

• Jeżeli prowadzisz działalność na własny rachunek na terytorium dwóch lub więcej państw członkowskich, wówczas podlegasz ustawodawstwu ubezpieczeniowemu tego państwa, na terytorium którego zamieszkujesz, jeżeli wykonujesz jakąkolwiek część swojej działalności na terytorium tego państwa,

• Jeżeli wykonujesz jednocześnie pracę najemną i pracę na własny rachunek na terytoriach różnych państw członkowskich, podlegasz co do zasady ustawodawstwu tego państwa, na terytorium którego wykonujesz pracę najemną.

Zgodnie z przepisami wspólnotowymi, jeśli masz ubezpieczenie zdrowotne w którymś z krajów Unii, możesz korzystać z opieki zdrowotnej w pełnym zakresie lub ze świadczeń natychmiast koniecznych.

Opieka zdrowotna w pełnym zakresie - to prawo do wszystkich świadczeń leczniczych przysługujących w procesie leczenia i powrotu do zdrowia przewidzianych przez ustawodawstwo państwa członkowskiego, w którym tą opieką cię objęto.

Świadczenia natychmiast konieczne - to świadczenia lecznicze niezbędne do ratowania twojego zdrowia i życia. Są udzielane w razie nieszczęśliwych wypadków, urazów a także w przypadku nagłych zachorowań, jak np. ból gardła, gorączka, kaszel.

Zaświadczeniem potwierdzającym prawo do uzyskania nieodpłatnych świadczeń leczniczych w kraju zamieszkania jest formularz E 106 - aby go otrzymać, należy się zarejestrować w instytucji ubezpieczenia zdrowotnego kraju zatrudnienia.

Pracownik delegowany do pracy na terytorium innego państwa podlega w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego prawu państwa, w którym stale mieszka.

Bezrobotni i towarzyszący im członkowie rodzin, którzy wyjadą do kraju UE by szukać pracy, mają prawo do świadczeń zdrowotnych w pełnym zakresie w każdym z tych państw. Muszą jednak: 

1. być ubezpieczeni w jednej z kas chorych kraju pochodzenia,

2. być zarejestrowani jako poszukujący pracy przez co najmniej 4 tygodnie we właściwym ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu urzędzie pracy,

3. pobierać zasiłek dla bezrobotnych. 

Stawka podatku od dochodów osobistych w państwach UE

Polska podpisała ze wszystkimi krajami UE umowy dotyczące unikania podwójnego opodatkowania dochodów. Pracownik uiszcza podatek jedynie w kraju, gdzie jest zatrudniony, według obowiązującej tam ordynacji podatkowej.

W tabeli dane w procentach: 

Pamiętaj, że:

• Wielka Brytania, Irlandia i Szwecja to jedyne kraje unijnej piętnastki, które nie wprowadziły żadnych ograniczeń w sprawie pracy dla mieszkańców krajów przystępujących do Wspólnoty. Od dnia akcesji możesz również bez ograniczeń podejmować pracę w siedmiu nowych krajach członkowskich (na Litwie, Łotwie, w Estonii, Czechach, Słowacji, Słowenii i na Węgrzech) oraz w Islandii, państwie stowarzyszonym z UE.

Źródło: www.pip.gov.pl

A.J.
Zespół e-prawnik.pl