Nabycie samochodu firmowego a podatek VAT - przed i po nowelizacji
Prawie każdy przedsiębiorca chciałby, przed podjęciem decyzji o zakupie konkretnego samochodu, wiedzieć, czy będzie miał prawo do odliczania podatku VAT od paliwa, które będzie nabywał do tego samochodu. Być może także niemożność odliczenia tego podatku od rat leasingowych wpłynie na decyzję o zakupie innego samochodu niż pierwotnie planowany. Na podejmowanie kluczowych decyzji, w tym również odnoszących się do samochodów firmowych, nie wpływa dobrze niepewność prawa, którą powodują częste zmiany przepisów.
Czy samochód ciężarowy może być samochodem osobowym?
Na potrzeby podatku od towarów i usług (VAT) ustawodawca sformułował o wiele bardziej złożoną definicję w porównaniu z ujęciem samochodu osobowego w podatku dochodowym. Poniżej omówimy sposób odliczania podatku VAT, jaki obowiązywał od wejścia Polski do Unii Europejskiej do czasu ostatniej, niedawnej nowelizacji ustawy o VAT. Omówione zostaną również niektóre nowe zasady, obowiązujące od 22.08.2005 r. Zostaną wskazane również na wątpliwości dotyczące tzw. okresu przejściowego, tj. okresu od 1.06.2005 r. do 21.08.2005 r.
UWAGA!
Najnowsze zmiany w ustawie o VAT są jednak w części sprzeczne z art. 17 VI Dyrektywy Rady oraz przepisami Traktatu Akcesyjnego. Chodzi o przepisy, które ustanawiają większe ograniczenia w zakresie odliczenia podatku VAT (stojące w sprzeczności z zasadą neutralności tego podatku), niż istniejące przed wejściem Polski do Unii. Zgodnie zaś z ww. przepisami, dopuszczalne są tylko te ograniczenia prawa odliczania VAT, które występowały na dzień 30 kwietnia 2004 r.
Sposób odliczenia podatku VAT przy nabyciu samochodu przed 1.06.2005 r. -wzór „Lisaka”
Z dniem 1 maja 2004 r. zaczęły obowiązywać nowe przepisy dotyczące odliczania podatku VAT od nabycia i używania samochodów. Powszechnie znany stał się tzw. wzór „Lisaka”, według którego następowało definiowanie samochodów osobowych.
Jak wyliczyć wzór „Lisaka”?
Na potrzeby związane z odliczaniem podatku VAT, ustawodawca z dniem 1.05.2004 r. określił pośrednio definicję „samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych”. Wyznacznikiem tego określenia była dopuszczalna ładowność samochodu, liczona zgodnie z poniższym wzorem:
DŁ = 357 kg + n x 68 kg
gdzie:
DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,
n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy
Każdy samochód, którego dopuszczalna ładowność wynosiła mniej niż określona wg powyższego wzoru, doznawał pewnych ograniczeń w odliczaniu podatku VAT. Posiadacze samochodów o ładowności większej lub równej ze wzorem mieli prawo do pełnego odliczenia podatku VAT.
Przykład
Zgodnie z ww. wzorem, za samochód osobowy uznawało się samochód, którego dopuszczalna ładowność była mniejsza niż:
-
w przypadku samochodu z 2 miejscami – 493 kg
-
w przypadku samochodu z 3 miejscami – 561 kg
-
w przypadku samochodu z 4 miejscami – 629 kg
-
w przypadku samochodu z 5 miejscami – 697 kg
Nabycie, import i wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu osobowego po 1.05.2004 r.
Jeżeli podatnik nabywał samochód osobowy oraz inny pojazd samochodowy o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wyżej przedstawionego wzoru, kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł. W przypadku importu takiego samochodu kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% kwoty wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji celnych - nie więcej jednak niż 5.000 zł.
Jaki dokument był podstawą do ustalenia dopuszczalnej ładowności?
Dopuszczalną ładowność samochodu oraz ilość miejsc (siedzeń) określało się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie miały określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznawane były przez ustawodawcę za samochody osobowe, dla których nie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT.
Przepis uzależniający odliczenie podatku od danych zawartych w świadectwie homologacji (lub decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania takiego świadectwa) wprowadził wiele komplikacji w praktyce. Pierwsza oficjalna interpretacja tego przepisu, wydana przez Ministerstwo Finansów, dotyczyła jedynie ciągników siodłowych. Oczywiście nie zadowoliła ona większości podatników, gdyż w dalszym ciągu nie wyjaśniała, czy brak świadectwa homologacji pozwala na pełne odliczenie podatku VAT, jeśli samochód był bezspornie ciężarowy. Minister Finansów w swoich późniejszych wyjaśnieniach (które nie były jednak urzędowymi interpretacjami) zaznaczał, że podatnik nie musi posiadać dokumentu homologacji, zaś istotne jest aby dokument taki w ogóle istniał; z drugiej strony podatnik winien zwrócić się do producenta lub importera o jego wydanie. Podatnikom nie pozostawało zatem nic innego poza zwracaniem się do organów podatkowych o interpretację ww. przepisu art. 86 ust. 3 i nast. ustawy o VAT, w każdej konkretnej sprawie. Urzędy skarbowe raczej przychylnie podchodziły do zapytań podatników i zezwalały na pełne odliczanie podatku w przypadku samochodów bezspornie ciężarowych (czyli takich służących ewidentnie do przewozu towarów).
Czy ograniczenia w odliczaniu podatku dotyczyły wszystkich?
Ustawodawca pozwolił niektórym podatnikom na pełne odliczenie podatku, pomimo tego, że samochód nie spełniał kryteriów dopuszczalnej ładowności, określonych we wzorze „Lisaka”.
Pełne odliczenie podatku przysługiwało zatem w następujących przypadkach:
-
kiedy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu tych samochodów (pojazdów) stanowiło przedmiot działalności podatnika;
-
w przypadku pojazdów specjalnych, jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynikało, że jest to pojazd specjalny;
-
w przypadku pojazdów samochodowych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynikało takie przeznaczenie.
Jak należało odliczać VAT od rat leasingowych?
W przypadku podatników użytkujących samochody osobowe (a więc niespełniające warunków minimalnej dopuszczalnej ładowności) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, obowiązywały podobne ograniczenia, jak w przypadku nabywania samochodów. Usługobiorca, używający takiego samochódu na podstawie jednej z ww. umów, mógł bowiem odliczyć jedynie 50 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Ponadto, suma kwot w całym okresie użytkowania takiego samochodu, dotycząca jednego samochodu, nie mogła przekroczyć kwoty 5.000 zł.
Przykład
Podatnik użytkuje samochód na podstawie umowy leasingu, którego dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż określona wg wzoru „Lisaka”. Zgodnie z umową leasingu, podatnik dokonał pierwszej wpłaty w wysokości 27.000 zł + 5.940 zł VAT. Oprócz tego w umowie określono wysokość każdej raty na kwotę 2.500 zł + 550 zł VAT i ustalono 48 rat miesięcznych.
Podatnik może odliczyć z każdej faktury jedynie 50% podatku, ale musi pamiętać, że maksymalna kwota, którą można odliczyć w całym okresie użytkowania, nie może przekroczyć 5.000 zł. Podatnik może więc odliczyć przede wszystkim 50% podatku z opłaty wstępnej, tj. 2.970 zł (5.940 zł x 50%). Z każdej następnej faktury podatnik może odliczyć kwotę 275 zł (550 zł x 50%). Połowę podatku VAT będzie można odliczać jednak tylko do 7 faktury, gdyż wówczas łączna kwota odliczonego podatku wyniesie: 2.970 zł + (7 x 275 zł) = 4.895 zł. Z ósmej faktury podatnik odliczy już tylko 105 zł (5.000 zł – 4.895 zł), zaś począwszy od dziewiątej faktury nie będzie miał już w ogóle prawa do odliczania podatku.
Co z odliczaniem podatku od paliw silnikowych?
Zgodnie z zapisem art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym od 1.05.2004 r. a przed ostatnią nowelizacją, podatnik nie miał prawa do odliczania podatku od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, niespełniających kryterium minimalnej dopuszczalnej ładowności określonej wzorem „Lisaka”.
Ograniczenia w odliczaniu paliw były zatem surowsze niż przy odliczaniu podatku od nabycia lub z tytułu rat leasingowych – o ile w tych przypadkach podatnik mógł odliczyć choćby połowę VAT-u (nie więcej niż 5.000 zł), tak w przypadku faktur dokumentujących zakup paliw, oleju i gazu, nie mógł podatku odliczyć w ogóle. Jak odliczamy podatek VAT nabywając samochody po 22.08.2005 r. i co zrobić w okresie przejściowym?
W dniu 21.04.2005 r. została uchwalona ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756). Zmiany nie ominęły również regulacji dotyczącej odliczania podatku VAT od nabycia samochodów oraz od czynszów (w tym rat leasingowych) i paliwa. Dla podatnika najważniejsze są poniższe daty:
1 czerwiec 2005 r. – w tym dniu ustawa nowelizująca weszła w życie; 22 sierpień 2005 r. – w tym dniu wchodzą w życie przepisy dotyczące samochodów; 15 czerwiec 2005 r. – to ostateczny termin zarejestrowania umów najmu, dzierżawy, leasingu i innych o podobnym charakterze. Jak się okaże w dalszej części niniejszego cyklu artykułów o samochodach firmowych, rozdzielenie dwóch pierwszych dat już pociąga za sobą wątpliwości interpretacyjne. Nowe regulacje dotyczące samochodów weszły bowiem w życie z dniem 22.08.2005 r., zaś odnośnie już posiadanych samochodów, nowe przepisy dotyczą jedynie tych, które zostały nabyte przed dniem wejścia w życie ustawy (a więc przed 1.06.2005 r.). Do końca nie wiadomo było więc, jak należy traktować nabycie i używanie samochodów w okresie od 1.06.2005 r. do 21.08.2005 r. – czyli w tzw. okresie przejściowym. Omówienie nowych regulacji, w tym również kwestie dotyczące okresu przejściowego, zostało dokonane poniżej. Osobno - w kolejnych artykułach - omówiono kwestie związane z nabyciem samochodów z używaniem samochodów oraz odliczaniem podatku od paliw. Jak odliczać podatek VAT przy nabyciu samochodu firmowego? Od 22.08.2005 r. nabywając samochód osobowy oraz inny pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6. 000 zł. Ustawodawca postanowił zatem, że prawo do odliczenia podatku nie będzie już uzależnione od dopuszczalnej ładowności, ale od masy całkowitej pojazdu. Co prawda zwiększeniu uległy limity – zarówno ten dotyczący wysokości możliwego odliczenia (z 50% do 60%), jak również maksymalnej kwoty odliczenia (z 5.000 zł do 6.000 zł) – ale zapewne pełne odliczenie stanie się przywilejem mniejszej liczby podatników (wiele samochodów, które spełniają bowiem warunek dopuszczalnej ładowności ze wzoru Lisaka nie spełnia obecnie wymaganego warunku masy całkowitej). Według nowych zasad podatnik nie potrzebuje już świadectwa homologacji, aby stwierdzić spełnienie wymagań ustawodawcy – miarodajne w tym względzie są zapisy w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. Jeśli więc masa całkowita samochodu nie przekracza 3,5 tony, podatnik może odliczyć jedynie 60% podatku VAT przy nabyciu samochodu, wewnątrzwspólnotowym nabyciu oraz dostawie, dla której podatnikiem jest nabywca – ale nie więcej niż 6.000 zł. W przypadku których samochodów dopuszczalne jest pełne odliczenie? W niektórych przypadkach ustawodawca pozwolił jednak na pełne odliczenie podatku VAT pomimo tego, że masa całkowita samochodu nie przekracza 3,5 tony. Poniżej zamieszczamy listę samochodów, które (po spełnieniu określonych warunków) traktowane są jak samochody ciężarowe, a więc z prawem do odliczenia 100% VAT: 1) pojazdy samochodowe mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowane na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van; 2) pojazdy samochodowe mające więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia tej proporcji długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków; 3) pojazdy samochodowe, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków; 4) pojazdy samochodowe, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu; Zanim omówimy pozostałe samochody z prawem do pełnego odliczenia podatku, spójrzmy, jakie warunki muszą zostać spełnione, aby prawo takie przysługiwało w przypadku ww. czterech grup pojazdów (w dalszej części opracowania będą one określane jako „grupa 1-4”). Przede wszystkim podatnik zostanie zobowiązany do poddania samochodu dodatkowemu badaniu technicznemu – dokonanie pomiarów zgodnie z przytoczonym wyżej skomplikowanym brzmieniem przepisów ma się bowiem odbywać w sposób obiektywny. Spełnienie wymagań dla ww. pojazdów samochodowych stwierdza się zatem na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. Następnie podatnik musi udać się z kopią zaświadczenia otrzymanego od stacji diagnostycznej do właściwego urzędu skarbowego – podatnik jest obowiązany dostarczyć to zaświadczenie naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania. Ustawodawca przewidział również sankcje w razie utraty warunków pozwalających na pełne odliczenie podatku. W razie więc, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie przez okręgową stację kontroli, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia ww. wymagań, podatnik obowiązany jest do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach, w terminie 7 dni od ich zaistnienia. Jeżeli dodatkowo zmiany te zostaną dokonane w okresie 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym otrzymano fakturę lub dokument celny, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w całości w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tych zmian. A oto dalsze grupy pojazdów z prawem do pełnego odliczenia podatku: 5) pojazdy samochodowe będące pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy; 6) pojazdy samochodowe konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie; Poniżej przedstawiamy treść załącznika nr 9 do ustawy, który wymienia pojazdy określone wyżej w pkt 5: „Wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 5
Poz. |
Przeznaczenia pojazdów specjalnych |
1. |
Agregat elektryczny / spawalniczy |
2. |
Bankowóz |
3. |
Do prac wiertniczych |
4. |
Koparka, koparkospycharka |
5. |
Ładowarka |
6. |
Oczyszczanie dróg |
7. |
Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych |
8. |
Pomoc drogowa |
9. |
Zimowego utrzymania dróg |
10. |
Żuraw samochodowy |
Objaśnienia:
Wykaz dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawarte w odrębnych przepisach."
Prawo do pełnego odliczenia podatku VAT przy nabyciu samochodu przysługuje również niezależnie od masy całkowitej w przypadku, gdy: 7) przedmiotem działalności podatnika jest: a) odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Odnosząc się do regulacji, zawartej w pkt 7 powyżej, trzeba zwrócić uwagę na pewne modyfikacje w porównaniu z poprzednim stanem prawnym. Otóż przed 22.08.2005 r. prawo pełnego odliczenia przysługiwało w przypadku, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu stanowiło przedmiot działalności podatnika. Ustawodawca rozszerzył to uprawnienie również na przypadek, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie tych samochodów w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Nie obyło się jednak bez zmian na niekorzyść podatników – otóż prawo do odliczenia 100% podatku przysługuje tylko wtedy, gdy samochody są przez podatnika przeznaczone do oddania do odpłatnego używania przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Ile odliczymy podatku przy imporcie samochodów? Przepisy określające limity odliczeń stosuje się odpowiednio do importu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, z tym że w przypadku importu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa wyżej, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Przykład Podatnik dokonał importu samochodu, w związku z tym zobowiązany jest do samodzielnego obliczenia podatku VAT i wykazania go w dokumencie celnym SAD. Przypomnijmy, że w przypadku importu towarów podstawę opodatkowania podatkiem VAT stanowi wartość celna powiększona o należne cło, a jeśli towar podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowy, podstawę opodatkowania zwiększa się również o podatek akcyzowy. Załóżmy dla uproszczenia, że wartość celna samochodu o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony wynosi 10.000 zł, cło – 1.000 zł, zaś akcyza 6.000 zł. Podstawą opodatkowania podatkiem VAT będzie więc kwota 17.000 zł. Podatek VAT wynikający z dokumentu celnego wyniesie więc 3.740 zł (17.000 zł x 22%). Podatkiem naliczonym będzie jednak jedynie kwota 2.244 zł (60% x 3.740 zł), ponieważ masa całkowita samochodu nie pozwala na pełne odliczenie podatku. Ile można odliczyć przy nabyciu części do wytworzenia samochodu? Od 22.08.2005 r. w ustawie obowiązuje również nowy przepis art. 86 ust. 7a, zgodnie z którym omówione wcześniej limity stosuje się odpowiednio do nabytych lub importowanych części składowych zużytych do wytworzenia przez podatnika samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, jeżeli te samochody i pojazdy zostały zaliczone przez tego podatnika do środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Prawo do pełnego odliczenia przysługuje w przypadku części nabytych do wytworzenia samochodów, wymienionych w powyższych siedmiu grupach powyżej (określonych w art. 86 ust. 4 ustawy). Przypomnijmy, co rozumiemy pod pojęciem okresu przejściowego. Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 21.04.2005 r. o zmianie ustawy o VAT oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90 poz. 756), ustawa zmieniająca wchodzi w życie z dniem 1.06.2005 r. Jednakże przepisy dotyczące nowych zasad odliczania podatku od samochodów w życie dopiero 22.08.2005 r. Ważne jest jednak, aby pamiętać, jak ważne jest sformułowanie „ustawa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2005 r.”, gdyż jak się okaże prowadzi ono do wielu wątpliwości. Pierwszy problem powstaje przy określeniu sposobu i wysokości odliczania podatku od samochodów nabywanych po dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej (a więc po 1.06.2005 r., ale jeszcze przed dniem wejścia w życie zmian dotyczących samochodów, tj. przed 22.08.2005 r.). Przepisy przejściowe nie zawierają w tej materii żadnych regulacji. W związku z tym należy uznać, że do dnia 21.08.2005 r. obowiązywały podatnika jeszcze „stare” przepisy sprzed nowelizacji. Przykład Podatnik nabył w dniu 15 lipca 2005 r. samochód z 4 miejscami, o dopuszczalnej ładowności 640 kg i masie całkowitej 1,5 tony. Warunkiem do odliczenia podatku jest spełnienie wymagań określonych we wzorze „Lisaka”, a więc wymagań dotyczących dopuszczalnej ładowności. Zgodnie ze wzorem „Lisaka”, aby móc odliczyć 100% VAT, dopuszczalna ładowność nie może być mniejsza niż 629 kg: (68 kg x 4) + 357 kg. Ponieważ dopuszczalna ładowność wynosi 640 kg, podatnik może odliczyć cały podatek VAT zawarty w fakturze. Gdyby samochód został nabyty np. 25 sierpnia 2005 r. wówczas podatnik mógłby odliczyć jedynie 60% podatku, ale nie więcej niż 6.000 zł. Obowiązywałyby go bowiem już nowe regulacje prawne, które uzależniają pełne odliczenie od masy całkowitej większej niż 3,5 tony. Podstawa prawna:
Odliczanie podatku w okresie przejściowym
- Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r., Nr 54, poz. 535, ze zm.);
- Ustawa z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. 2005 r., Nr 90, poz. 756)
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?