Lepsze przepisy dot. przewozu ładunków

O jakie regulacje dotyczące sposobu przewozu ładunku chodzi?

Poprawa jakości transportu i bezpieczeństwo ruchu drogowego przez wprowadzenie standaryzowanych procedur zabezpieczenia ładunku - to przewidywane efekty nowego rozporządzenia podpisanego 25 stycznia 2018 r. przez Ministra Infrastruktury.

Zostało ono wydane na podstawie art. 61 ust. 17 ustawy – Prawo o ruchu drogowym.

Co uregulowano w nowych przepisach?

Rozporządzenie uzupełnia stan prawny dotyczący przewozu ładunku, ponieważ dotychczasowe przepisy nie określały w sposób szczegółowy wymagań w zakresie mocowania ładunku na pojeździe.

Nowe regulacje określają sposób przewozu ładunku, a także metody mocowania ładunku oraz dodatkowe sposoby zabezpieczenia określonych rodzajów ładunku.

Przepisy rozporządzenia stosuje się do przewozu ładunku pojazdami kategorii N i O, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy – Prawo o ruchu drogowym. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do przewozów objętych Umową europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzoną w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 1119).

Zgodnie z nowymi przepisami, przestrzeń ładunkowa powinna być utrzymana w czystości.

Ładunek powinien być umieszczony na podłodze przestrzeni ładunkowej pojazdu w sposób zapewniający jego stabilność. Środek ciężkości ładunku powinien znajdować się możliwie najniżej i najbliżej osi wzdłużnej pojazdu. Stabilność ładunku zapewnia się przez równomierne rozłożenie ciężaru oraz jak najniższe położenie środka ciężkości ładunku.

Ładunek umieszczony na podłodze przestrzeni ładunkowej pojazdu kategorii N2, N3, O3 i O4, powinien być zabezpieczony w sposób uniemożliwiający jego przemieszczanie, przechylenie albo wywrócenie oraz w sposób pozwalający zrównoważyć siły wynikające z przyspieszenia albo hamowania:

• w kierunku jazdy: 80% ciężaru ładunku oraz
• w kierunku bocznym: 50% ciężaru ładunku, oraz
• w kierunku przeciwnym do kierunku jazdy: 50% ciężaru ładunku.

Ładunek powinien być zamocowany z uwzględnieniem współczynnika tarcia, w taki sposób, aby nie mógł przemieszczać się podczas przewozu lub spowodować wywrócenia pojazdu w wyniku drgań oraz sił działających na ładunek, oraz z zapewnieniem bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Dla zwiększenia współczynnika tarcia pomiędzy podłogą przestrzeni ładunkowej a ładunkiem albo pomiędzy częściami ładunku mogą być stosowane dodatkowe środki zabezpieczające ładunek.

Ładunek mocuje się z zastosowaniem co najmniej jednej z następujących metod:

1. ryglowania; 
2. blokowania, w tym blokowania miejscowego lub całościowego; 
3. mocowania za pomocą odciągów prostych; 
4. mocowania odciągiem przepasującym od góry. 

W celu zapewnienia trwałości zabezpieczenia ładunku przy przyspieszeniu, gwałtownym hamowaniu lub gwałtownym wykonywaniu manewrów pojazdem zastosowane metody mocowania ładunku powinny być odpowiednie do rodzaju pojazdu, rodzaju ładunku, właściwości fizycznych ładunku i opakowań oraz elementów mocowania i zabezpieczenia ładunku.

W przypadku pojazdów kategorii N2, N3, O3 i O4 zastosowane metody mocowania ładunku powinny umożliwić spełnienie wymagań określonych w normie przenoszącej normę EN 12195-1.

Załącznik określa warunki stosowania metod mocowania ładunku oraz dodatkowe sposoby zabezpieczenia określonych rodzajów ładunku.

Rozmieszczenie oraz mocowanie ładunku powinno być sprawdzane:

• podczas każdego załadunku, częściowego rozładunku lub przeładunku; 
• po gwałtownym hamowaniu lub innym zdarzeniu mogącym negatywnie oddziaływać na mocowanie ładunku. 

Dopuszcza się mocowanie ładunku za pomocą pasów mocujących posiadających nacięcia poprzeczne poniżej 10% przekroju.

Dopuszcza się oznakowanie elementów mocowania i zabezpieczenia ładunku posiadające drobne uszkodzenia, pod warunkiem, że oznakowanie to jest czytelne.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 

Opisane rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/47/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie drogowej kontroli technicznej dotyczącej zdatności do ruchu drogowego pojazdów użytkowych poruszających się w Unii oraz uchylającą dyrektywę 2000/30/WE (Dz. Urz. UE L 127 z 29.04.2014, str. 134 oraz Dz. Urz. UE L 197 z 04.07.2014, str. 87). 

A.J.
Zespół e-prawnik.pl