Brak znamion przestępstwa

Odpowiedź prawnika: Brak znamion przestępstwa

Wskazać należy, że postępowanie dłużnika (kontrahenta), który nie płaci za otrzymany towar nie stanowi samo w sobie przestępstwa, mimo oczywiście karygodnego postępowania. Zgodnie z art. 286 § 1 kodeksu karnego kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

W Pana przypadku doszło do niekorzystnego dla Pana rozporządzeniem własnym mieniem poprzez wydanie towaru, za który nie uzyskał Pan zapłaty. Fakt ten jest bezsprzeczny. By można w ogóle mówić o przestępstwie oszustwa oprócz niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym musi wystąpić również przesłanka w postaci celowego działania kontrahenta, by taka korzyść osiągnąć. Udowodnienie tej przesłanki jest niezwykle trudne, gdyż istnieje poważny problem w wykazaniu komuś, że działał w celu osiągnięcia korzyści i to jeszcze w dodatku jego działanie było celowe. Celowe działanie jest oceniane na podstawie okoliczności towarzyszących zdarzeniu. Przykładowo jeśli Pana kontrahent był już niewypłacalny w momencie odbierania towaru, albo jeśli w podobny sposób działał w stosunku do innych kontrahentów, to można przypuszczać, że działał świadomie w celu osiągnięcia korzyści, gdyż wiedział o swojej niewypłacalności. Inaczej mówiąc wiedział, że nie jest w stanie zapłacić z otrzymany towar. Przesłanki opisane powyżej są określona w prawie karnym jako znamiona typu czynu zabronionego w postaci oszustwa. Wykazać należy w zażaleniu, przykładowo, że prokuratura nie przeprowadziła wszystkich dowodów wskazujących, że dłużnik już w momencie transakcji był niewypłacalny, albo dokonała dowolnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego, który wskazywał, że działanie dłużnika był o celowe.