Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 roku – prawo budowlane, określa definicję budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 2a budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym jest budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30 % powierzchni całkowitej budynku.
To czy budynek ma charakter budynku wolnostojącego czy też jest wybudowany w zabudowie bliźniaczej jest odzwierciedleniem stanu faktycznego.
Uprawnienie do wybudowania takiego domu uzależnione jest od tego, czy istnieje na danym terenie plan zagospodarowania przestrzennego, czy też konieczne będzie uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W pierwszym przypadku należy się odwołać do postanowień planu zagospodarowania przestrzennego – jeżeli plan umożliwia na danym terenie budowę budynku bliźniaczego, będzie Pani do tego uprawniona (po spełnieniu oczywiście wszystkich wymagań przewidzianych przez przepisy prawne). Jeżeli dla danego terenu nie został uchwalony plan, niezbędne stanie się uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy. Z niej będzie wynikało, czy budowa bliźniaczego budynku będzie dozwolona.
Proponujemy także zapoznać się z artykułem Od fundamentu aż po dach, czyli jak wybudować swój dom zgodnie z prawem