Firma angielska a remont

Odpowiedź prawnika: Firma angielska a remont

Z treści pytania niestety nie wynika, gdzie znajduje się nieruchomość (w Polsce, w Anglii, gdzieś indziej), jak również dla jakich celów faktura miałaby być uznana przez polski urząd skarbowy (koszty podatkowe, ustalenie dochodu przy sprzedaży nieruchomości, odliczenie VAT, inne cele).

Jeżeli nieruchomość znajduje się w Polsce, przede wszystkim w zakresie podatku od towarów i usług (VAT) należy wskazać, iż zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT) w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości. Zatem, jeżeli remont nieruchomości jest wykonywany w Polsce, jest on opodatkowany VAT w Polsce. A więc zagraniczna firma powinna oprócz rejestracji działalności w Polsce, zarejestrować również dla celów VAT, gdyż świadcząc usługi remontowe w Polsce musi wystawiać polskie faktury VAT i rozliczać się z polskiego podatku VAT. Mając na uwadze ten przepis faktura londyńskiej firmy, która dokonałaby remontu nieruchomości w Polsce, o ile nie będzie to „polska” faktura VAT, nie będzie uznawana przez polskie organy podatkowe. Jeśli jednak w tym pryzpadku miejscem świadczenia usługi przez brytyjską firmę będzie Polska a usługobiorca (z Polski) będzie podmiotem zarejestrowanym na potrzeby VAT w Polsce, to naliczenie i odprowadzenie podatku VAT będzie obowiązkiem usługobiorcy.

Aby uniknąć podwójnego opodatkowania podatkiem dochodowym Polska zawarła z Wielką Brytanią umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania (podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r., Dz. U. 2006 r., Nr 250, poz. 1840). Generalnie zyski przedsiębiorstw opodatkowane są wyłącznie w kraju siedziby, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność na terenie drugiego kraju poprzez zakład. Zakładem jest np. biuro, warsztat, fabryka, budowa trwająca dłużej niż 12 miesięcy.

Odnośnie dochodów z pracy najemnej pracowników brytyjskiej firmy wykonującej usługi w Polsce, należy wskazać, iż zgodnie z art. 14 ust. 2 owej polsko-brytyjskiej umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli: 

a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i 

b) wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i 

c) wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie. 

Warto wiedzieć, iż co do zasady usługodawca płaci składki na ubezpieczenie społeczne w państwie, gdzie prowadzi swoją działalność podstawową.

Wstępując 1 maja 2004 r. do Unii Europejskiej, Polska przystąpiła również do jej rynku wewnętrznego, którego reguły - obok swobody przepływu pracowników oraz swobody zakładania przedsiębiorstw - gwarantują swobodę świadczenia usług. Swoboda świadczenia usług jest jedną z czterech podstawowych swobód zagwarantowanych Traktatem o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej (TWE).

Zasadą jest zatem, iż posiadając przedsiębiorstwo założone w jednym państwie członkowskim, można więc tymczasowo świadczyć usługę w innym kraju UE.

Dla swobody świadczenia usług szczególne znaczenie mają ewentualne ograniczenia kraju, w którym usługa jest wykonywana, np. co do wymaganych kwalifikacji zawodowych lub przynależności do izby gospodarczej. Spełnianie takich wymogów, aczkolwiek wprowadzane w imię interesu publicznego, może stanowić nadmierne obciążenie dla firm przejściowo tylko świadczących usługi i de facto dyskryminować podmioty z innych krajów.

Sprawa uznawania kwalifikacji regulowana jest dyrektywą 1999/42/WE. Dokument ten odnosi się do osób działających na własny rachunek lub jako pracownicy najemni w sektorach wymienionych w załączniku (chodzi tam o działalność produkcyjną, budowlaną oraz usługową).

Zgodnie z postanowieniami art. 3 państwo członkowskie nie może odmówić obywatelowi innego państwa członkowskiego, który przedstawi dyplomy, świadectwa lub inne dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji, uznania osiągniętych kwalifikacji za równoważne krajowym, a tym samym nie może odmówić prawa do podjęcia działalności. W przypadku istotnych różnic kandydat powinien wykazać że uzupełnił brakującą wiedzę i umiejętności poprzez wybór pomiędzy stażem adaptacyjnym a testem umiejętności.

Jeśli chodzi o sposób świadczenia usługi, to może to być:

1. Samozatrudnienie
   Podobnie jak w przypadku swobody zakładania przedsiębiorstw, swobodę świadczenia usług możesz realizować na zasadzie samozatrudnienia. W takim przypadku usługodawca ma założoną firmę w Polsce i świadczy usługę np. gastronomiczną we Francji, na podstawie kontraktu zawartego z francuską firmą lub osobą fizyczną. Świadczenie usługi w tym wypadku polega na samodzielnej realizacji zlecenia.
2. Świadczenie usług poprzez delegowanie pracowników
   Mając firmę zarejestrowaną w Polsce oraz zatrudniając pracowników na podstawie umowy o pracę, możesz w ramach swobody świadczenia usług, delegować ich do wykonania określonej usługi w innym państwie członkowskim. Podstawą korzystania z tej swobody jest zawarcie kontraktu, w szczególności umowy o dzieło, z przedsiębiorcą z docelowego państwa członkowskiego. Polski przedsiębiorca musi sporządzić imienną listę pracowników i uzyskać dla nich zgodę na pobyt. Pracownicy ci, wykonując usługę za granicą, opłacani są przez swojego polskiego pracodawcę i podlegają wyłącznie jego poleceniom. Najlepiej, jeśli pracują w oddzielnej sali i nie zarabiają dniówki ani stawki godzinowej. Niedopuszczalna jest podległość służbowa między polskim pracownikiem a zagranicznym pracodawcą. Polski usługodawca powinien ze swoimi delegowanymi pracownikami wysłać kierownika, który będzie kontaktował się z kontrahentem. Firma z państwa członkowskiego powinna polskiemu usługodawcy płacić całą kwotę uzgodnioną w kontrakcie, a ten dopiero w Polsce wypłaca załodze wynagrodzenie. Przed podjęciem takiej działalności warto również zapoznać się z regulacjami zawartymi w Dyrektywie 96/71 WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług.