Pytanie klienta:
""Pracownik w 2011 r. przepracował ponad 700 godzin nadliczbowych. W lutym br. pracodawca wypowiedział mu pracę z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia. Przy wypowiedzeniu umowy pracownik podpisał na prośbę pracodawcy oświadczenie, iż pracodawca wywiązał się wobec niego ze wszystkich zobowiązań finansowych i zrzeka się na przyszłość występowania z jakimikolwiek roszczeniami przeciw pracodawcy. Pracownik podpisał takie oświadczenie, ponieważ wynagrodzenie było przez cały okres pracy wypłacane regularnie. Nie było natomiast nigdy wypłacane wynagrodzenie za godziny nadliczbowe. Pracodawca zapewnił, że oświadczenie nie dotyczy godzin nadliczbowych i wynagrodzenie za nie zostanie wypłacone. Jenak pomimo upływu kilku miesięcy od ustania stosunku pracy i dwukrotnych wezwań pracodawca nie chce wypłacić wynagrodzenia za nadgodziny. Pracownik uznał, iż pomimo tego, iż podpisał określone powyżej oświadczenie, to jednak będzie dochodził swoich praw w sądzie. W umowie o pracę pracownik miał określone wynagrodzenie brutto w kwocie 3 500 zł miesięcznie. Jakiej kwoty powinien pracownik żądać w pozwie - czy obliczając stawkę za godzinę pracy powinien dzielić stawkę wynagrodzenia miesięcznego brutto przez ilość godzin pracy w danym miesiącu (wtedy wyjdzie stawka za godzinę brutto) czy do obliczenia powinien użyć kwoty wynagrodzenia netto (takiej jaką otrzymywał na konto) i kwoty stąd wynikłej domagać się w sądzie?""
Odpowiedź prawnika:
Prawidłowy jest pierwszy ze wskazanych sposobów wyliczenia roszczenia za godzinę pracy nadliczbowej. Kwoty roszczeń w pozwach oraz w orzeczeniach sądów pracy podawane powinny być zawsze jako wartość brutto. Potwierdził to wielokrotnie Sąd Najwyższy w swoich orzeczeniach (m.in. I PKN 55/98 Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, III ZP 13/2001 Uchwała Sądu Najwyższego - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych).