Odpowiedzialność za nieprawidłowe parkowanie samochodu

Odpowiedź prawnika: Odpowiedzialność za nieprawidłowe parkowanie samochodu

Poruszona przez Pana kwestia znalazła swoje uregulowanie w art. 46-50a pd, czyli w części dotyczącej zatrzymania i postoju pojazdu. Zgodnie z przepisami „Zatrzymanie i postój pojazdu są dozwolone tylko w miejscu i w warunkach, w których jest on z dostatecznej odległości widoczny
dla innych kierujących i nie powoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub jego utrudnienia". Art. 49 ust. 2 pkt 1 pd precyzuje, że zabroniony jest postój pojazdu w miejscu utrudniającym wjazd lub wyjazd, w szczególności do i z bramy, garażu, parkingu lub wnęki
postojowej. Określony w tym artykule zakaz zatrzymywania i postoju ma charakter bezwzględny, obowiązuje niezależnie od okoliczności i warunków ruchu (Z. Drexler „Prawo o ruchu drogowym..." s. 79). Warto w tym miejscu zaznaczyć, że zakaz dotyczy jakiegokolwiek pojazdu, a
nie tylko pojazdu silnikowego. Postojem w rozumieniu przepisów jest unieruchomienie pojazdu niewynikające z warunków lub przepisów ruchu drogowego, trwające dłużej niż 1 minutę (art. 2 pkt 30 pd).
Jak słusznie podnosi w doktrynie R. Stefański „Zakaz postoju w miejscu utrudniającym wjazd lub wyjazd, w szczególności do i z bramy, garażu, parkingu lub wnęki postojowej, ma charakter porządkowy i ma zapobiegać zablokowaniu wjazdu lub wyjazdu innym kierującym pojazdami.
Zakaz ma charakter generalny, chodzi bowiem o każde miejsce, w którym postój pojazdu utrudniałby wjazd lub wyjazd, a wyliczenie miejsc ma charakter przykładowy, na co wskazuje użycie słowa "w szczególności". Może to być dojazd do sklepu, szpitala, na działkę itp." (R.A. Stefański, Prawo o ruchu drogowym. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2005, wyd. II). W opisanej przez Pana sytuacji co prawda nie ma to miejsca, ale sygnalizujemy, że dopuszczalne byłoby zatrzymanie pojazdu na czas do 1 minuty (wynika to z jasnego określenia w art. 49 ust. 2, że zabrania się postoju pojazdu, a nie zatrzymywania). Złamanie opisywanego zakazu jest sankcjonowane przepisami prawa. Art. 97 kodeksu wykroczeń
przewiduje, że osoba, która wykracza przeciwko innym przepisom (chodzi o inne niż zawarte w kodeksie przepisy regulujące tę kwestię - przyp. red.) o bezpieczeństwie lub o porządku ruchu na drogach publicznych, podlega karze grzywny do 3000 zł albo karze nagany. Nie ma wątpliwości,
że znamiona tego wykroczenia wyczerpie zachowanie sprawcy określone w art. 49 pd (por. R. A. Stefański „Wykroczenia drogowe. Komentarz" Wydawnictwo Zakamycze, 2005.). Wykroczenie to może być popełnione zarówno umyślnie (czyli, że sprawca ma zamiar jego popełnienia, albo
przewidując możliwość popełnienia godzi się na to), jak i nieumyślnie (gdy, sprawca nie ma zamiaru popełnienia czynu, ale popełnia go na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia czynu przewidywał albo mógł
przewidzieć). Wykroczenie to jest karane grzywną w wysokości od 20 (art. 24 § 1 kw) do 3000 zł albo karą nagany. Przy czym naganę można orzec wtedy, gdy ze względu na charakter i okoliczności czynu lub właściwości i warunki osobiste sprawcy należy przypuszczać, że
zastosowanie tej kary jest wystarczające do wdrożenia go do poszanowania prawa i zasad współżycia społecznego. Warunkiem ponoszenia odpowiedzialności z art. 97 kw jest popełnienie wykroczenia przeciwko innym przepisom o bezpieczeństwie lub o porządku ruchu na drogach publicznych.