Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem jeśli telefony komórkowe mają być wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, to wydatki na ich zakup i używanie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Ustawa nie rozróżnia w tym zakresie telefonów na kartę (pre-paid) i na abonament.
Oczywiście wydatek za zakup kart doładowujących musi być odpowiednio udokumentowany. Należy zwrócić uwagę, iż czasami sama faktura zakupu nie wystarczy do uzasadnienia, że wydatek jest kosztem. Przykładowo, podczas rozliczania rozmów telefonicznych organy podatkowe niekiedy żądają przedstawienia billingów z zaznaczonymi służbowymi połączeniami (należy się upewnić u operatora, czy w razie sporu z organami podatkowymi będzie możliwe uzyskanie od operatora bilingu dla telefonu na kartę, ewentualnie potwierdzenia, jaką kwotą dany numer w danym okresie był doładowany). Dla celów dowodowych warto też faktury zakupu opisać, np. wskazując jaki numer telefonu i z jaką datą został doładowany, a nawet podpiąć pod fakturę zużytą kartę-zdrapkę (o ile doładowanie następuje przez karty-zdrapki).