Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zasiedzenie jest sposobem nabycia prawa własności lub ograniczonego prawa rzeczowego przez nieuprawnionego posiadacza na skutek długotrwałego posiadania przedmiotu z którym wspomniane prawa są związane. Przesłankami zasiedzenia są upływ czasu oraz fakt samoistnego posiadania rzeczy stanowiącej przedmiot zasiedzenia. Kwestia dobrej, czy też złej wiary posiadacz rzeczy ma jedynie znaczenie dla długości okresu niezbędnego do stwierdzenia zasiedzenia praw do rzeczy. We wniosku o stwierdzenie zasiedzenia wnioskodawca powinien wskazać jako uczestników poprzednich właścicieli, osoby ujawnione w księdze wieczystej oraz inne osoby, które uważają się za właściciela rzeczy. Orzeczenie sądu ma charakter orzeczenia deklaratoryjnego stwierdzającego jedynie fakt nabycia własności przez wnioskodawcę. Jeżeli wszyscy zainteresowani byli ujawnieni w trakcie prowadzonego postępowania przed sądem w przedmiocie zasiedzenia i wiedzieli o nim nie podejmując żadnych czynności i nie informując sądu o chęci uczestnictwa w prowadzonym postępowaniu nie ma możliwości wznowienia takiego postępowania i wzruszenia wydanego w nim rozstrzygnięcia. Taka możliwość byłaby jedynie wówczas, gdyby strona postępowania była pozbawiona możliwości występowania w sprawie przez cały przebieg prowadzonego postępowania. W przeciwnym wypadku brak przesłanek do uwzględnienia skargi o wznowienie postępowania w przedmiocie zasiedzenia.