Usługi dla jednego kontrahenta

Pytanie:

"Prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą od stycznia 2008 roku. Wybrałem sposób opodatkowania podatkiem liniowym. W roku 2009 około 85% dochodu firmy pochodziła od jednego klienta. Natomiast w roku 2010 już 95% dochodu pochodziło od jednego, tego samego co w 2009 roku klienta. Najprawdopodobniej sytuacja ta powtórzy się w kolejnym roku jedynie z innym udziałem procentowym. Nie mniej znaczna część również będzie pochodziła od tego klienta. Jednocześnie zaznaczę, iż klientem jest firma niemiecka z siedzibą w Niemczech. Część prac wykonuję w siedzibie klienta w Niemczech (około 150 dni w roku). Czy osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą (na podatku liniowym) w świetle prawa polskiego może świadczyć przez długi okres czasu usługi jedynie dla jednego klienta bez posiadania przychodów z innych źródeł? Czy może fakt iż uzyskiwanie dochodów tylko od jednego klienta może być potraktowany przez US jako ukrywanie pracownika etatowego w celu obniżenia kosztów zatrudnienia? Kiedy US ma podstawy do stwierdzenia faktu ukrywania pracownika?"

Odpowiedź prawnika: Usługi dla jednego kontrahenta

Przesądzenie czy dana działalność spełnia przesłanki działalności gospodarczej czy też jednak pomiędzy stronami faktycznie został nawiązany stosunek pracy zależy od okoliczności świadczenia tych czynności. W praktyce wiele firm funkcjonuje świadcząc usługi dla wąskiej grupy kontrahentów, w tym nawet z jednym dominującym kontrahentem. Kwalifikacja źródła przychodów zależy jednak od okoliczności faktycznych sprawy.

W świetle art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)  są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jeśli zatem powyższe przesłanki są łącznie spełnione, to fakt prowadzenia działalności gospodarczej przez świadczącego czynności może być kwestionowany i może być stwierdzone, że faktycznie jego przychody powinny być kwalifikowane jako przychody ze stosunku pracy. Jeśli organ podatkowy wykaże że zachodzą powyższe przesłanki, to będzie miał prawo do takiego stwierdzenia.


Piotr Geliński

Doradca podatkowy

Doradca podatkowy nr 10841; magister prawa (absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego).

Od 2002 r. zdobywał doświadczenie jako współpracownik znanych kancelarii prawnych i kancelarii doradztwa podatkowego. Od 2008 r. wykonuje zawód doradcy podatkowego obecnie w formie spółki doradztwa podatkowego;

Specjalizuje się w: udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych; analizie obciążeń podatkowych i ich optymalizacji, planowaniu podatkowym; ocenie umów pod względem wynikających z nich obowiązków podatkowych; doradztwie w sporach z organami podatkowymi, podczas kontroli podatkowej i skarbowej oraz w postępowaniach z zakresu zobowiązań podatkowych, w tym także w postępowaniach sądowoadministracyjnych.

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika