Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zgodnie z art. 139 kodeksu postępowania cywilnego, w razie niemożności doręczenia w sposób przewidziany w artykułach poprzedzających (do rąk własnych, na ręce dorosłego domownika czy administratora domu itp.), pismo przesłane pocztą należy złożyć w placówce pocztowej operatora publicznego, a doręczane w inny sposób - w urzędzie właściwej gminy, umieszczając zawiadomienie o tym w drzwiach mieszkania adresata lub w oddawczej skrzynce pocztowej. Listonosz, awizując przesyłkę, postępuje więc zgodnie z przepisami. Zgodnie z rozporządzeniem o szczegółowym trybie doręczania pism sądowych przez pocztę, listonosz w takim przypadku
-
pozostawia zawiadomienie o możliwości odbioru przesyłki we właściwej pocztowej placówce oddawczej w terminie siedmiu kolejnych dni, licząc od dnia następnego po dniu pozostawienia zawiadomienia u adresata (awizo),
-
dokonuje adnotacji o niedoręczeniu przesyłki na potwierdzeniu odbioru oraz adnotacji „awizowano dnia” na adresowej stronie niedoręczonej przesyłki i składa swój podpis,
-
oddaje przesyłkę niezwłocznie do właściwej pocztowej placówki oddawczej.
Jeżeli adresat nie zgłosi się po odbiór przesyłki w terminie 7 dni, pocztowa placówka oddawcza sporządza powtórne zawiadomienie o możliwości jej odbioru w terminie kolejnych siedmiu dni, licząc od dnia następnego po dniu sporządzenia zawiadomienia, które listonosz doręcza adresatowi. Dokonanie powtórnego zawiadomienia zaznacza się na przesyłce adnotacją „awizowano powtórnie dnia” na adresowej stronie niedoręczonej przesyłki i podpisem.
Przesyłkę niepodjętą pocztowa placówka oddawcza opatruje na stronie adresowej adnotacją „nie podjęto w terminie” oraz odciskiem datownika i odsyła niezwłocznie wraz z formularzem potwierdzenia odbioru organowi wysyłającemu.
Brak jest procedur, które tworzyły by po stronie sądu obowiązek sprawdzenia, dlaczego przesyłki są zwracane. Z procesowego punktu widzenia takie działanie nie jest potrzebne, gdyż za datę doręczenia przyjmuje się datę, w której upłynął termin do jego odbioru, jeżeli przed jego upływem adresat nie zgłosił się po odbiór. Zasady tej nie tworzą przepisy, lecz powstała ona poprzez orzecznictwo (tak. SN z 10 maja 1971 r., III CZP 10/71, OSNCP 1971, nr 11, poz. 187; SN z 10 czerwca 1986 r., III ARN 7/86, OSNCP 1987, nr 9, poz. 143; SN z 6 lipca 2000 r., V CKN 1159/2000, OSNC 2001, nr 1, poz. 12; MoP 2000, nr 10, s. 616).
W opisanej sytuacji mogą Państwo wysłać do sądu pismo z informacją, że dana osoba nie mieszka już pod tym adresem, załączając jednocześnie odpis umowy sprzedaży i odpis z ewidencji ludności dotyczący zameldowania. Proszę jednak pamiętać, że dla sądu nie są to jednoznaczne dowody, że dana osoba nie mieszka z Państwa lokalu.
Warto na koniec wspomnieć, iż jeżeli stronie, której miejsce pobytu nie jest znane, ma być doręczony pozew lub inne pismo procesowe wywołujące potrzebę podjęcia obrony jej praw, doręczenie może do chwili zgłoszenia się strony albo jej przedstawiciela lub pełnomocnika nastąpić tylko do rąk kuratora ustanowionego na wniosek osoby zainteresowanej przez sąd orzekający.