Zakaz opuszczania kraju przez podejrzanego

Odpowiedź prawnika: Zakaz opuszczania kraju przez podejrzanego

Zgodnie z art. 75 kpk, oskarżony (a także podejrzany), który pozostaje na wolności, jest obowiązany stawić się na każde wezwanie w toku postępowania karnego oraz zawiadamiać organ prowadzący postępowanie o każdej zmianie miejsca swego zamieszkania lub pobytu trwającego dłużej niż 7 dni, o czym należy oskarżonego uprzedzić przy pierwszym przesłuchaniu.  Jeżeli strona, nie podając nowego adresu, zmienia miejsce zamieszkania lub nie przebywa pod wskazanym przez siebie adresem, pismo wysłane pod tym adresem uważa się za doręczone.

W postępowaniu karym dopuszczalne jest dopuszczalne ograniczenie swobody przemieszczania się podejrzanego. Jednym ze środków zapobiegawczych przewidzianym w kodeksie postępowania karnego jest zakaz opuszczana kraju. Zgodnie z art. 277 § 1 kpk w razie uzasadnionej obawy ucieczki można zastosować w charakterze środka zapobiegawczego zakaz opuszczania kraju przez oskarżonego (na mocy art. 71 § 3 kpk przepis ten znajdzie zastosowanie również do podejrzanego), który może być połączony z zatrzymaniem mu paszportu lub innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy albo z zakazem wydania takiego dokumentu. Środek ten, podobnie jak inne środki zapobiegawcze, można stosować w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, a wyjątkowo także w celu zapobiegnięcia popełnieniu przez oskarżonego nowego, ciężkiego przestępstwa; można je stosować tylko wtedy, gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo. Sam fakt wszczęcia przeciwko jakiejś osobie postępowania karnego nie jest równoznaczny z zakazem opuszczenia kraju. Taki środek musi zostać orzeczony przez sąd lub prokuratora postanowieniem.