Zaliczenie wierzytelności na cenę nabycia

Odpowiedź prawnika: Zaliczenie wierzytelności na cenę nabycia

Zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego jeżeli również na drugiej licytacji nikt nie przystąpi do przetargu, przejęcie nieruchomości na własność może nastąpić w cenie nie niższej od dwóch trzecich części sumy oszacowania, przy czym prawo przejęcia przysługuje wierzycielowi egzekwującemu (Panu) i hipotecznemu oraz współwłaścicielowi. Wniosek o przejęcie nieruchomości wierzyciel powinien złożyć sądowi w ciągu tygodnia po licytacji, składając jednocześnie rękojmię, chyba że ustawa go od niej zwalnia. Jeżeli kilku wierzycieli składa wniosek o przejęcie, pierwszeństwo przysługuje temu, kto zaofiarował cenę wyższą, a przy równych cenach - temu, czyja należność jest większa. Nabywca (a takim jest przejmujący na własność) może zaliczyć na poczet ceny własną wierzytelność lub jej część, jeżeli znajduje ona pokrycie w cenie nabycia. Istotne jest by wierzytelność znajdowała pokrycie w cenie nabycia – nie krzywdziła innych wierzycieli. Ocena, czy zaliczona przez wierzyciela na poczet ceny nabycia własna wierzytelność lub jej część znajduje pokrycie w cenie nabycia, powinna być dokonana w ścisłym związku z art. 1025 k.p.c. (kolejność zaspokajania się wierzycieli), jeżeli z sumy uzyskanej z egzekucji nieruchomości mają być zaspokojone należności również innych wierzycieli. Zatem przez wierzytelność lub jej część, która znajduje pokrycie w cenie nabycia, należy rozumieć tylko taką wierzytelność lub jej część, która zostałaby zaspokojona na podstawie sporządzonego w przyszłości planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości. Zatem zaliczeniu taka wierzytelność może podlegać jeśli są spełnione co do niej określone opisane wyżej warunki.