Zapłata należności do rąk pełnomocnika

Odpowiedź prawnika: Zapłata należności do rąk pełnomocnika

Istotą przedstawicielstwa jest działanie przedstawiciela w imieniu reprezentowanego i na jego rzecz. Oznacza to, że czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach jego umocowania wywołuje związane z nią skutki prawne bezpośrednio w sferze prawnej reprezentowanego. (tak: Najnowsze wydanie: Komentarz do kodeksu cywilnego. Księga pierwsza. Część ogólna, Stanisław Dmowski, Stanisław Rudnicki; Warszawa 2009 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, wydanie IX, ss. 556) Pełnomocnictwo stanowi jedną z form przedstawicielstwa, mianowicie jego odmianę dobrowolną - obok przedstawicielstwa ustawowego. W związku z powyższym, jeżeli pełnomocnictwo zostało udzielone prawidłowo oraz, jeżeli obejmuje ono dokonanie danej czynności, wtedy działania pełnomocnika są traktowane tak jak działania jego mocodawcy.

Reguły udzielania pełnomocnictwa przewidują, że udzielenie pełnomocnictwa ogólnego obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności. Jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. Pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

W niniejszej sytuacji miało miejsce upoważnienie do dokonania poszczególnej czynności, a więc w sposób najbardziej kwalifikowany pod względem bezpieczeństwa. Nie ma więc potrzeby rozważania czy dana czynność mogła być objęta pełnomocnictwem ogólnym lub pełnomocnictwem rodzajowym. Pobranie należności z tytułu wyegzekwowanej wierzytelności nie wymaga szczególnej formy, wobec czego także pełnomocnictwo do dokonania tej czynności takiej formy nie wymaga.

Zgodnie z art. 49 ust. 2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela oraz na podstawie art. 823 Kodeksu postępowania cywilnego komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 5 % wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania, jednak nie niższej niż 1/10 i nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Jednakże w razie umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela zgłoszony przed doręczeniem dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 1/10 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. W opisanym stanie faktycznym wierzyciel po dokonaniu spłaty przez dłużnika powinien złożyć wniosek o umorzenie egzekucji. W tej sytuacji dłużnik będzie obciążony kosztami egzekucji w kwocie 1/10 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. W kwestii naliczania opłat przez komornika w postępowaniu egzekucyjnym odsyłam do artykułu Jakie opłaty może pobierać komornik, który zawiera szczegółowe informacje na ten temat.