Podatnik prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych w kraju i za granicą będąc kierowcą we własnej firmie. Przedsiębiorstwo, w którym pracował wcześniej, wypłacało mu diety za podróże. Podatnik zwrócił się więc do urzędu skarbowego z pytaniem, czy jako osoba prowadząca działalność może wydatki z tytułu wyjazdów w kraju i za granicą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Jednak urząd skarbowy stwierdził, że wykonywanie czynności kierowcy nie może być uznane za podróż służbową. Zdaniem organu podatkowego za podróż taką można uznać przykładowo wyjazd po zakup środka trwałego. Dyrektor izby skarbowej podzielił stanowisko organu pierwszej instancji, stwierdzając że wyjazdy podatnika, stanowią podstawowe czynności z działalności gospodarczej, a nie podróże służbowe. Nie ma zatem podstaw do naliczania diet. W skardze do WSA podatnik zarzucił organom naruszenie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., nr 14, poz. 176 z późn. zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, iż diety za podróże służbowe może zaliczyć do kosztów również kierowca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych. Podróżą służbową jest każda podróż osoby prowadzącej działalność gospodarczą, która pozostaje w związku z tą działalnością i ma na celu osiągnięcie przychodu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny nie podzielił poglądów organów skarbowych i uchylił ich decyzje. Zdaniem sądu, podróżą służbową jest każda podróż osoby prowadzącej działalność gospodarczą, która pozostaje w związku z tą działalnością i ma na celu osiągnięcie przychodu. WSA dodał, że organy dokonały błędnej interpretacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, skoro podróże przedsiębiorcy–kierowcy stanowią podróże służbowe, to stosownie do treści art. 23 ust 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalone diety, z tytułu wyjazdów dokonywanych przez prowadzącego działalność gospodarczą, do wysokości określonej rozporządzeniami Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, stanowią koszty uzyskania przychodów. Ponadto sąd stwierdził, że nieuprawnione było stanowisko organów podatkowych, że realizowanie zasadniczego przedmiotu działalności (w tym wypadku usług transportowych) nie wchodzi w zakres podróży służbowych, natomiast podróże mające na celu czynności incydentalne spełniają wymogi podróży służbowych.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2007 r.; sygn. akt III SA/Wa 120/07