Egzekucja z ruchomości

Jak określić, który komornik jest właściwy, gdy w postępowaniu występuje kilku współdłużników?

Może zdarzyć się sytuacja, w której tytuł wykonawczy obejmuje kilku współdłużników. Wtedy przyjmuje się, że komornik, do którego należy przeprowadzenie egzekucji przeciwko jednemu z nich, powołany jest również do przeprowadzenia egzekucji z tego samego tytułu przeciwko każdemu z pozostałych, jeżeli czynności egzekucyjne mają być dokonane w okręgu tego samego sądu rejonowego. Gdyby przeciwko każdemu ze współdłużników właściwi byli do przeprowadzenia egzekucji z ruchomości różni komornicy, wówczas wierzyciel powinien uzyskać od sądu dalsze tytuły wykonawcze i skierować wnioski egzekucyjne do właściwych komorników. Komornik wybrany przez wierzyciela oraz komornik, który wszczął egzekucję, po dokonaniu zajęcia ruchomości zawiadamia o zajęciu komornika działającego przy sądzie rejonowym, w którego okręgu znajdują się ruchomości, w chwili zajęcia, przesyłając odpis protokołu zajęcia ruchomości.

Co należy rozumieć pod pojęciem ruchomości w przypadku egzekucji z ruchomości?

Ruchomością jest każda rzecz, która nie jest nieruchomością ani też częścią składową nieruchomości. Konsekwencją takiej definicji jest brak możliwości kierowania egzekucji (egzekucji z ruchomości) do części składowych nieruchomości. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie realizowania egzekucji z ruchomości kierując ją do rzeczy ruchomych potrzebnych do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi, czyli do przynależności.

Ponadto przepisy o egzekucji z ruchomości stosuje się również do egzekucji ze zwierząt, jeżeli nie jest to sprzeczne z przepisami dotyczącymi ochrony zwierząt

Jak przebiega egzekucja z ruchomości?

Pierwszą czynnością - którą zresztą podejmuje komornik - jest zajęcie ruchomości. Zajęcie to dokonywane jest poprzez wpisanie ruchomości do protokołu zajęcia dokonanego przez komornika. Wraz z zajęciem komornik ma obowiązek doręczyć dłużnikowi zawiadomienie o wszczęciu egzekucji. Skutkiem zajęcia jest to, iż wierzyciel uzyskuje prawo zaspokojenia się z ruchomości. Jednak dokonane zajęcie nie pozbawia dłużnika prawa własności zajętej ruchomości.

Czy wszystkie ruchomości podlegają zajęciu?

Aby egzekucja z ruchomości mogła zostać przeprowadzona przez komornika, ruchomość taka:

• może znajdować się we władaniu dłużnika,
• bądź może znajdować się we władaniu wierzyciela, gdy ten skierował do niej egzekucję,
• może znajdować się we władaniu osoby trzeciej, gdy ona wyraźnie się na to zgadza albo przyznaje, że stanowią one własność dłużnika a także w kilku przypadkach, w których wprost stanowią o tym przepisy.

Czym jest władanie?

W każdym z powyższych wypadków warunkiem jest, by rzecz ruchoma znajdowała się we władaniu jednej z wymienionych osób. Władanie to po prostu faktyczna dyspozycja przedmiotem. Na ową faktyczną dyspozycję przedmiotem nie ma wpływu stosunek prawny władającego do tego przedmiotu. W praktyce oznacza to, że władanie ruchomością przez dłużnika jest wystarczające dla prowadzenia egzekucji z ruchomości. Komornik bowiem nie bada, czy przedmiot, który ma być zajęty, należy do majątku dłużnika. Komornik jest obowiązany zawiadomić o zajęciu osoby, co do których dłużnik podał, że przysługuje im prawo żądania zwolnienia zajętych przedmiotów od egzekucji.

Czy ruchomości znajdujące się we władaniu osoby trzeciej mogą ulec zajęciu na tych samych zasadach co znajdujące się we władaniu dłużnika lub wierzyciela?

Dla zajęcia ruchomości, które znajdują się we władaniu osoby trzeciej konieczne jest:

1. wyrażenie zgody na zajęcie przez osobę trzecią,
2. przyznanie przez osobę trzecią, iż ruchomości stanowią własność dłużnika,
3. „zezwolenie” przepisów szczególnych na zajęcie ruchomości znajdujących się we władaniu osoby trzeciej.