W postępowaniu podatkowym podatnik udowadnia swoje uprawnienia, ale w postępowaniu karnym skarbowym to organ powinien wykazać popełnienie przestępstwa, a nie podatnik swoją niewinność.
Grudniowa nowelizacja kodeksu karnego skarbowego rozszerzyła katalog czynów podlegających karze, wydłużyła okresy przedawnienia, zaostrzyła również same kary. Konieczne jest zatem właściwe rozumienie tych przepisów, a w szczególności ich prawidłowa interpretacja pod kątem kryterium winy i osoby winnego.
Ze szczególną dbałością
Samo niewykonanie lub naruszenie przepisu prawa podatkowego nie stanowi bowiem przestępstwa ani wykroczenia skarbowego. Nie można traktować kodeksu karnego skarbowego jako zbioru kar nakładanych automatycznie na każdego, kto nawet nieświadomie czy przez nieprawidłową, a jednocześnie niezawinioną interpretację naruszy przepisy prawa.
Przepisy kodeksu, jako przepisy karne, powinny być stosowane ze szczególną dbałością o zbadanie okoliczności faktycznych. W odróżnieniu od postępowania podatkowego, w którym podatnik powinien dostarczać organowi dowody na swoje uprawnienia, w postępowaniu karnym skarbowym to organpowinien udowodnić popełnienie przestępstwa, a nie podatnik swoją niewinność. (...)
Rzeczpospolita 06.03.2006