Ubezpieczenie nie chroni doradcy podatkowego

28.2.2006

27 lutego 2006 r. Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Sądu Okręgowego we Wrocławiu II Wydział Cywilny-Odwoławczy dotyczące obowiązkowego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej podmiotów wykonujących doradztwo podatkowe.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że § 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 lutego 1997 r. w sprawie ogólnych warunków obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotów wykonujących doradztwo podatkowe za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności doradztwa podatkowego jest zgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji oraz z art. 827 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Przepis rozporządzenia Ministra Finansów z 18 lutego 1997 r. określający warunki obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotów wykonujących doradztwo podatkowe za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności doradztwa podatkowego jest zgodny z Konstytucją. Nieznajomość przepisów regulujących podatki przez doradcę podatkowego narusza podstawowy obowiązek profesjonalisty, jakim jest kompetencja. Ignorancja taka jest równoznaczna z umyślnym pozbawieniem się możliwości prawidłowego wykonywania usług na rzecz potencjalnych klientów i - w konsekwencji - godzenie się na ewentualne wyrządzanie im szkód. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego należy przyjąć, że ustawodawca dopuszcza regres w kwestionowanym przez sąd zakresie. Uwzględniając dodatkowo przepisy ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, przewidujące roszczenie zwrotne zakładu ubezpieczeń przeciwko profesjonalistom ubezpieczonym z tytułu OC w razie wypłacenia przez zakład odszkodowania za szkodę wynikłą z ich rażącego niedbalstwa, staje się jasne, że ustawa, nie wyklucza takiego ukształtowania regresu, jakie zostało zastosowane w kwestionowanym rozporządzaniu.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 lutego 2006 r., sygn. akt P 21/05

Zespół
e-prawnik.pl

Komentarze