w/s opodatkowania przekazania jedynemu wspólnikowi spółki majątku, jaki pozostanie po jej likwidacji.

p o s t a n a w i a

uchylić stanowisko organu I instancji i orzec, iż przekazanie jedynemu wspólnikowi majątku pozostałego po likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 11.08.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Wola wpłynął wniosek W sp. z o.o. o udzielenie interpretacji w zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług co do opodatkowania przekazania jedynemu wspólnikowi spółki majątku, jaki pozostanie po jej likwidacji. W procesie likwidacji W sp. z o.o., po zaspokojeniu wierzycieli, nie upłynniony majątek, w tym należąca do spółki pływalnia z zapleczem stanie się na mocy art. 286 § 2 kodeksu spółek handlowych własnością jedynego wspólnika spółki, jakim jest miasto.

W dniu 21.09.2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wola wydał postanowienie (znak: US40/VAT/1672/2006/ADB), sprostowane w dniu 03.10.2006 r. (postanowienie znak US40/VAT/1732/2006/ADB) w którym uznał, iż towary, które pozostaną po likwidacji Spółki, na mocy art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług nie będą podlegały opodatkowaniu, natomiast opodatkowane będzie przekazanie na rzecz wspólnika pływalni. Zdaniem Naczelnika przekazanie w procesie likwidacji majątku spółki, a konkretnie pływalni, miastu uznać należy za przekazanie towaru na cele osobiste wspólnika, który realizując zadania ustawowe wykorzystywał będzie pływalnię na cele publiczne.

Strona nie zgodziła się z ww. postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Wola i w dniu 09.10.2006 r. wniosła na nie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W zażaleniu Strona wnosi o zmianę postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Wola w części dotyczącej opodatkowania czynności przekazania pływalni na rzecz jedynego wspólnika. Strona uważa, że przekazanie miastu majątku pozostałego po likwidacji będzie rozliczeniem z tytułu posiadanych przez nie udziałów w spółce.

W procesie likwidacji bowiem wspólnik staje się wierzycielem spółki z tytułu kwoty likwidacyjnej. Strona informuje ponadto, że podczas likwidacji majątek spółki nie będzie spieniężany i przekazany Miastu w całości.

Zdaniem Strony w takiej sytuacji nie ma zastosowania przepis art. 5 ust. 1 ustawyo podatku od towarów i usług w związku z jej art. 7 ust. 2 pkt 2. Spółka stoi na stanowisku, że przekazanie pływalni miastu stołecznemu Warszawa nie jest przekazaniem na jego cele osobiste. Miasto działając na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. 2001, Nr 142, poz. 1591 ze zm.) i prowadząc pływalnię realizuje swoje zadania własne jako gminy. Nie można jednak mówić, że realizacja zadań własnych stanowi cele osobiste Miasta.

Rozpatrując zażalenie Strony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, co następuje

Definicja dostawy została zawarta w przepisie art. 7 ust. 1 ww. ustaw i oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również w tym również:

1) przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2) wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3) wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4) wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5) ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.

Zgodnie natomiast z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni ich domowników, członków organów organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub części.

Zatem ustawa o podatku od towarów i usług dla swoich własnych potrzeb definiuje pojęcie 'dostawa towarów'. Nie można w związku z tym utożsamiać dostawy towarów na gruncie VAT z cywilnoprawną umową dostawy, na mocy której dostawca zobowiązuje się do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz do ich dostarczenia częściami albo periodycznie, a odbiorca zobowiązuje się do odebrania tych rzeczy i do zapłacenia ceny (art. 605 k.c.).

W uzasadnieniu do wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 23 listopada 2005 r. (sygn.akt I SA/Bd 473/05, publ. POP 2006/3/47) stwierdził, iż art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług należy rozumieć tak, że nieodpłatne przekazanie towaru podlega opodatkowaniu, jeżeli przy nabyciu tych towarów przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia całości lub części podatku naliczonego.

Podobny problem stał się przedmiotem orzeczenia ETS - C-48/97 (Kuwait Petroleum Ltd. vs. Commissioners of Customs and Excise), w którym Trybunał uznał, że każde nieodpłatne przekazanie (zbycie) towarów, które nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi odpłatną (podlegającą opodatkowaniu) dostawę towarów.

Jeśli podatnik odliczył podatek naliczony przy ich nabyciu, to ich nieodpłatne przekazanie - gdyby było nieopodatkowane - w istocie stanowiłoby nabycie bez opodatkowania. Stoi to w sprzeczności z zasadą powszechności oraz neutralności opodatkowania. Jeśli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku, to nieodpłatne przekazanie tego towaru pozostaje neutralne podatkowo, gdyż podatnik już raz został obciążony faktycznym kosztem podatku (w tej części wystąpił więc jako konsument, a nie jako podatnik VAT). Nie ma tutaj znaczenia, czy podatnik odliczył podatek czy też nie, istotne jest jedynie, czy mu to prawo przysługiwało.

W rezultacie wskazany fragment art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług trzeba rozumieć w ten sposób, że nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu, jeśli przy nabyciu tychże towarów przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia całości lub części podatku naliczonego, co miało miejsce w przedmiotowej sprawie. Strona dokonywała bowiem odliczeń podatku naliczonego, a ponadto różnica wynikająca z nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w związku z dokonywaniem zakupów inwestycjnych (budowa basenu) została Spółce zwrócona w kwietniu 2003 r.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przekazaniem wspólnikowi majątku pozostałego po likwidacji spółki. Dojdzie więc do prawnej zmiany właściciela danego majątku. Zwracając w procesie likwidacji majątek Spółka dokona na rzecz jedynego wspólnika ? Miasta , dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 i to właśnie ten przepis a nie przepis art. 7 ust. 2 pkt 1 winien być powołany w zaskarżonym postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Wola. Tzw. przekazanie na potrzeby osobiste może dotyczyć bowiem tylko i wyłącznie osób fizycznych, na rzecz których przekazywany jest towar w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Organ odwoławczy zgadza się ze stwierdzeniem strony, że Miasto jest jej wierzycielem z tytułu ?kwoty likwidacyjnej?.

Zatem, jeżeli Wspólnikowi należna jest od Spółki wypłata z tytułu podziału majątku, Wspólnik dysponuje prawem podmiotowym jakim jest wierzytelność, tzn. prawem wierzyciela do żądania od dłużnika (Spółki) świadczenia w postaci dzielonego majątku ( art. 353 § 1 k.c.) Na spółce ciąży natomiast obowiązek spełnienia tegoż świadczenia. Jeżeli zatem Spółka wyda wspólnikowi towar z tytułu udziału w podziale majątku to tego rodzaju przekazanie wspólnikowi należnego mu majątku podlega opodatkowaniu podatkiem od twarów i usług jako odpłatna dostawa towarów.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, że przywołany przez Stronę przepis art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy opodatkowania majątku pozostałego po likwidacji spółki cywilnej, spółki prawa handlowego niemającej osobowości prawnej bądź zaprzestania prowadzenia działalności przez osobę fizyczną. W związku z powyższym nie będą podlegały opodatkowaniu towary pozostałe po zaprzestaniu działalności przez osoby prawne (spółki kapitałowe) oraz inne jednostki organizacyjne, nieposiadające osobowości prawnej, które nie są spółkami osobowymi. Opodatkowanie remanentu likwidacyjnego nie będzie więc znajdowało zastosowania do podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Jak się wydaje, jest to uzasadnione przede wszystkim faktem, że nie można mówić w tym przypadku o dokonaniu konsumpcji towarów poprzez zaprzestanie wykonywania działalności.

Ponadto art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy opodatkowania towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy lub towarów własnej produkcji, nie ma zaś zastosownia do czynności jaką jest podział majątku pozostałego po likwidacji spółki, który stanowić mogą także inne aktywa rzeczowe niż zakupione czy wytworzone towary.

Biorąc pod uwagę powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jakw sentencji decyzji.