Pytanie dotyczy kwestii dotyczącej zapłaty podatku od towarów i usług zawartego w fakturze VAT wystawionej (...)

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Strona prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W sierpniu 2005r. Strona miała kolizję samochodową z udziałem leasingowanego przez nią w ramach umowy leasingowej samochodu. Szkoda była naprawiana z polisy sprawcy a rozliczenie naprawy nastąpiło bezgotówkowo pomiędzy warsztatem a ubezpieczycielem. Jednakże zakład ubezpieczeniowy odmówił wypłaty za naprawę kwoty brutto ,ze względu na fakt, iż Strona jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca uważa, iż z uwagi na fakt, że ubezpieczony nie ma prawa odliczyć podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej wykonanie naprawy samochodu, ponieważ głównie świadczy usługi zwolnione z podatku od towarów i usług, ubezpieczyciel powinien wypłacić kwotę brutto.

Upoważnienie do odliczenia podatku naliczonego przez podatnika podatku od towarów i usług określa przepis art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 cyt. ustawy.

To ustawowe uprawnienie podlega ograniczeniom, określonym m.in. w art. 88 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy. Z przepisu tego wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) nie uważa się za koszt uzyskania przychodu strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Z treści powołanego przepisu wynika, iż ustawodawca uzależnił możliwość uznania wydatków na remont powypadkowy samochodu za koszt podatkowy od objęcia tego samochodu dobrowolnym ubezpieczeniem AC.

Ponadto z informacji będących w posiadaniu tut. organu podatkowego wynika, iż Strona jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz składa co miesiąc deklaracje VAT-7. Na podstawie składanych przez Stronę deklaracji VAT-7 tut. organ zauważa, iż w niektórych miesiącach np. za listopad, grudzień 2005r. i styczeń 2006r. oprócz sprzedaży zwolnionej występuje również sprzedaż opodatkowana stawką 22%.

Zatem w oparciu o powołany art. 86 ust. 1 w/w ustawy Strona ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 87 ust.1 w/w ustawy w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Z ust.3 powołanego przepisu wynika, iż w przypadku sprzedaży opodatkowanej stawką 22% różnica podatku podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej.

Zatem w ocenie tut. organu podatkowego Stronie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przez warsztat samochodowy w fakturze VAT dokumentującej wykonanie naprawy w/w samochodu pod warunkiem , że użytkowany samochód był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem AC.W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji