Czy do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej można zaliczyć opłatę za studia (...)

UZASADNIENIE

W dniu 29.08.2006r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej opłaty za studia wyższe. Pismami z dnia 06.09.2006r. i 12.09.2006r. wniosek powyższy uzupełniono o opłatę skarbową oraz dodatkowe informacje.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi od dnia 01.06.2001r. działalność gospodarczą pod nazwą ?XXX?, polegającą głównie na sprzedaży towarów na rzecz i w imieniu kontrahenta oraz usługach sekretarskich i reklamowych. Dodatkowo Strona studiuje zaocznie w Wyższej Szkole M. w Warszawie na kierunku Marketing i Zarządzanie.

W oparciu o przedstawioną sytuację, Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć opłatę za studia wyższe?

Zdaniem Strony, w powyższej sprawie znajduje zastosowanie przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego opłatę za studia wyższe, a także poniesione wydatki na dojazdy na uczelnię i zakup podręczników mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawcy istnieje związek pomiędzy kształceniem na studiach wyższych, a prowadzoną działalnością gospodarczą, bowiem poniesione wydatki na poszerzenie wiedzy i podwyższenie zdobytych kwalifikacji mają wpływ na zwiększenie przychodów z w/w źródła.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów dokonując oceny stanu faktycznego i stanowiska wnioskodawcy przedstawionego we wniosku w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje:

Pojęcie kosztu określone zostało w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.), który stanowi, że kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła, są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Zwrot ?wszelkie koszty? wskazuje na wydatki o bardzo zróżnicowanej naturze, gdyż mogą to być wydatki bezpośrednio, jak również pośrednio związane z celem, jakim jest uzyskanie przychodu. Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zagwarantowanie źródła przychodu.

Jednakże, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione łącznie dwa warunki:

1) wydatek powinien być poniesiony w celu uzyskania przychodu,

2) wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 w/w ustawy, stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Jeśli więc pomiędzy określonym wydatkiem a przychodem, lub źródłem przychodu istnieje związek o charakterze przyczynowo ? skutkowym lub gospodarczym oraz wydatek ten nie został wymieniony w art. 23 ustawy, to na podstawie powyższego przepisu stanowi on koszt uzyskania przychodu.

Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, iż zdobyta wiedza na studiach wyższych podnosi jakość świadczonych przez Wnioskodawcę usług, co w konsekwencji wpływa na powstanie lub zwiększenie przychodu z tego źródła. Niewątpliwym jest więc fakt, iż w przedmiotowej sprawie zachodzi związek przyczynowo - skutkowy między wydatkiem a przychodem. Ponadto ponoszone przez Stronę wydatki na kształcenie nie zostały umieszczone w art. 23 powołanej ustawy tj. w katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W świetle powyższego, poniesione wydatki na opłacenie studiów wyższych, stanowią koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku jest prawidłowe.

Powyższa interpretacja odnosi się jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku.Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.