Czy mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Pani X zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym (...)

UZASADNIENIE

W dniu 31.07.2007 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia ograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce w 2007 roku i w latach następnych w związku z przeniesieniem centrum interesów gospodarczych i osobistych do Belgii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Pani X jest obywatelką Polski. W czerwcu 2006 roku wyjechała z Polski do Belgii w celu wykonywania pracy na rzecz belgijskiej spółki z grupy XXX, od której otrzymuje wynagrodzenie. Ponadto podatniczka otrzymuje część wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę zawartej z polską spółką z grupy XXX (kwotę 4.016,00 zł miesięcznie). Składki na ubezpieczenie społeczne odprowadzane są w Polsce od całości wynagrodzenia, natomiast w Belgii podatniczka posiada prywatne ubezpieczenie zdrowotne/medyczne.

Pani X została oddelegowana do Belgii na okres 2 lat (01.06.2006 r. ? 31.05.2008 r.), z zastrzeżeniem możliwości przedłużenia oddelegowania.

W 2007 roku i w latach następnych w/w nie będzie przebywała w Polsce, z wyjątkiem krótkotrwałych podróży służbowych lub turystycznych (szacowany okres pobytu w Polsce w roku 2007 to ok. 20 dni). Podatniczka jest osobą stanu wolnego, nie posiada dzieci.

Wnioskodawczyni posiada w Polsce dwa mieszkania, które są wynajęte i nie są dla niej dostępne, natomiast w Belgii zamieszkuje w lokalu wynajętym przez belgijskiego pracodawcę.

Pani X złożyła formularz aktualizacyjny NIP-3 wskazujący jej miejsce zamieszkania w Belgii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Pani X zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w 2007 roku i w latach następnych ...

Zdaniem wnioskodawczyni zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 roku, osoby fizyczne, jeżeli nie mają zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (tj. obowiązkowi podatkowemu tylko do dochodów/przychodów osiąganych na terytorium Polski). Natomiast za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się osobę fizyczną, która posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W myśl powyższego przepisu, aby można było mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu przez konkretnego podatnika, musi on posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekroczyć 183 dni w ciągu roku podatkowego.

W ocenie podatniczki od czerwca 2006 roku centrum jej interesów ekonomicznych i osobistych znajduje się w Belgii. W tym kraju wykonuje pracę, a wynagrodzenie otrzymywane od belgijskiej spółki XXX stanowi jej główne źródło dochodu. Podatniczka jest osobą stanu wolnego oraz nie posiada dzieci, zatem fakt spędzania przez nią większości roku na terenie Belgii przesądza o ulokowaniu tam jej centrum interesów osobistych. Oba mieszkania, które w/w posiada na terytorium Polski zostały wynajęte i nie są dla niej dostępne.

Biorąc pod uwagę powyższe wnioskodawczyni stwierdza, iż pierwszy warunek z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest spełniony, a zatem na tej podstawie nie powinna zostać uznana za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce.

Jeżeli chodzi o długość oraz częstotliwość przebywania w Polsce, w roku 2007 pobyt ten nie przekroczy 183 dni, gdyż wnioskodawczyni będzie przebywała na terytorium Polski sporadycznie (ok. 20 dni) i tym samym również druga przesłanka, na podstawie której określa się miejsce zamieszkania w Polsce dla celów podatkowych, nie zostanie w jej przypadku spełniona. W odniesieniu do powyższego wnioskodawczyni uważa, iż od początku roku 2007 powinna zostać uznana za osobę nie posiadającą miejsca zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ośrodek jej interesów życiowych znajduje się w Belgii, a jej pobyt na terytorium Polski nie przekroczy 183 dni. Zatem powinna podlegać w 2007 roku i w latach następnych, podczas których będzie przebywała w Belgii, ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce tj. powinna opłacać podatki w Polsce wyłącznie od dochodów osiągniętych ze źródeł położonych na jej terytorium. Natomiast dochód osiągnięty z pracy wykonywanej poza terytorium Polski (tj. w Belgii) oraz inne dochody ze źródeł zagranicznych (np. odsetki od środków na zagranicznym rachunku bankowym) nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a w/w ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane przepisy stosuję się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji podpisanej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139) określenie 'osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie' oznacza każdą osobę, która, zgodnie z prawem tego Państwa, podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, wszystkie jego jednostki terytorialne lub organy lokalne. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego ze źródeł położonych tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja ?osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie? odnosi się zatem bezpośrednio do określenia ?miejsce zamieszkania? przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Od 1 stycznia 2007 r. ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję miejsca zamieszkania osoby fizycznej do celów podatkowych (art. 3 ust. 1a w/w ustawy).

Za osobę posiadającą w Polsce miejsce zamieszkania dla celów podatkowych uważa się taką, która przebywa w Polsce przez więcej niż 183 dni w roku kalendarzowym albo posiada w Polsce centrum interesów osobistych lub gospodarczych.

W przypadku wnioskodawczyni pierwszy z wymienionych warunków nie będzie spełniony, gdyż podatniczka deklaruje, iż w trakcie 2007 roku zamierza przebywać w Polsce jedynie ok. 20 dni.

Analizując natomiast drugi warunek czyli miejsce, gdzie znajduje się centrum interesów osobistych lub gospodarczych podatniczki należy stwierdzić, iż kraj, w którym przeważają powiązania osobiste, powinien być zasadniczo traktowany jako ośrodek interesów życiowych i osobistych.

Pani X posiada w Polsce dwa lokale mieszkalne, które są wynajęte, przez co nie są dla niej dostępne. Wobec tego faktu należy stwierdzić, iż żadnej z posiadanych nieruchomości nie można uznać za jej miejsce zamieszkania w Polsce. Ponadto należy zaznaczyć, iż podatniczka jest osobą stanu wolnego, nie pozostawia w Polsce współmałżonka ani innej osoby, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Wobec tego trudno w tym stanie faktycznym mówić o ściślejszych powiązaniach osobistych i należy uznać, iż wraz z wyjazdem do Belgii Pani X przeniosła swoje centrum interesów osobistych za granicę.

Podatniczka oświadczyła, iż głównym źródłem jej utrzymania jest wynagrodzenie otrzymywane od belgijskiej spółki XXX. Wnioskodawczyni posiada również źródła przychodów w Polsce tj. wynagrodzenie ze stosunku pracy od polskiej spółki XXX oraz przychody z najmu. Wysokość wynagrodzenia otrzymywanego od polskiej spółki XXX stanowi kwotę 4.016,00 zł netto. Składki na ubezpieczenie społeczne odprowadzane są w Polsce od całego wynagrodzenia uzyskiwanego ze stosunku pracy tj. z tytułu umowy zawartej z belgijską spółką z grupy XXX oraz umowy zawartej z polską spółką z grupy XXX. Powyższe wskazuje, że interesy gospodarcze łączą podatniczkę zarówno z Polską, jak i z Belgią, przy czym zgodnie z opisanym stanem faktycznym większość swoich dochodów. Pani X uzyskuje z tytułu wynagrodzenia ze stosunku pracy otrzymywanego od belgijskiej spółki z grupy XXX tj. ze źródła przychodów położonego w Belgii.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić iż w 2007 roku i w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny) Pani X nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce, a zatem podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art.52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art.47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art.53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.