Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych wniesionych do prowadzonej jednoosobowo (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku opatrzonym datą 28 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 8 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych przekazanych na potrzeby prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej, a wykorzystywanych uprzednio w prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz ich amortyzacji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych przekazanych na potrzeby prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej, a wykorzystywanych uprzednio w prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz ich amortyzacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W najbliższym czasie Wnioskodawca wraz ze swoim wspólnikiem zamierza zlikwidować prowadzoną przez nich Spółkę jawną. W trakcie likwidacji Spółki środki trwałe pozostające w majątku Spółki zostaną rozdzielone na wspólników proporcjonalnie do posiadanych udziałów. Środki trwałe są ujęte w ewidencji środków trwałych i amortyzowane. Dodatkowo oprócz Spółki jawnej Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i prowadzi dla celów ewidencji podatkową księgę przychodów i rozchodów. W momencie podziału majątku otrzymane środki trwałe zamierza przekazać na rzecz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Nabyte środki trwałe zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej określając ich wartość początkową na podstawie wyceny wg wartości rynkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe będzie amortyzowanie środków trwałych w prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej, które wcześniej były wykorzystywane w spółce jawnej, przy przyjęciu wartości początkowej tych środków według cen rynkowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji likwidacji Spółki jawnej i przyjęcia środków trwałych będących jej własnością nie będzie miał obowiązku kontynuowania amortyzacji środków trwałych rozpoczętej przez Spółkę.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej ?u.p.d.o.f.? amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu i inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określone w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Przekazanie przez Wnioskodawcę środków trwałych dotychczas używanych w Spółce jawnej do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej traktuje się w świetle przepisów ustawy jako nabycie ?w inny nieodpłatny sposób?. Z kolei za wartość początkową środków trwałych w razie nabycia w inny nieodpłatny sposób zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa te wartość niższej wysokości (zastrzeżenie to nie ma jednak zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym). Wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju oraz stanu i stopnia ich użycia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wprowadzenie środków trwałych do ewidencji środków trwałych wg wartości rynkowej jest prawidłowe. Zatem jako były wspólnik Spółki jawnej nie musi kontynuować amortyzacji majątku, który wcześniej był wykorzystywany w Spółce jawnej, albowiem jako osoba prowadząca działalność indywidualną może amortyzować dany składnik majątku od początku, a jego wcześniejsza amortyzacja w Spółce jawnej nie ma jego zdaniem żadnego znaczenia.

Prowadzona przez niego działalność gospodarcza nie będzie w żadnym wypadku kontynuacją działalności likwidowanej Spółki jawnej, której jest wspólnikiem. Nie ma więc jego zdaniem podstaw do przyjęcia, że będzie musiał kontynuować amortyzację środków trwałych wcześniej amortyzowanych w Spółce jawnej. Obowiązek taki zachodzi bowiem tylko w ściśle określonych przypadkach. Jak wynika z art. 22g ust. 12 u.p.d.o.f. amortyzację trzeba kontynuować w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów. Owe ?odrębne przepisy? zawarte są w Kodeksie spółek handlowych w rozdziałach dotyczących zmiany, połączenia i podziału podmiotów.

Zasada kontynuacji wyceny przewidziana w art. 22g ust. 12 u.p.d.o.f., a także kontynuacja odpisów amortyzacyjnych obowiązuje odpowiednio, z mocy art. 22g ust. 13 u.p.d.o.f., także przy innego rodzaju zmianach, a mianowicie w razie:

• podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej dłużej niż trzy lata,
• zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki niebędącej osobą prawną,
• zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego małżonka ? jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).
  
  

Zasada kontynuacji amortyzacji ma zatem zastosowanie ?w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów. Tę ogólną zasadę precyzuje stwierdzenie, że ma ona zastosowanie w przypadku ?zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki niebędącej osobą prawną?. W przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym żadna z wymienionych wyżej sytuacji nie miała jednak miejsca. Zdaniem Wnioskodawcy sytuacja, w której osoba fizyczna będąca wcześniej wspólnikiem spółki jawnej, prowadzi po likwidacji spółki działalność indywidualną nie może być uznana za zmianę formy prawnej. Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca uważa, iż nie dochodzi w tym wypadku do żadnej z sytuacji objętych dyspozycją art. 22g ust. 12-13 u.p.d.o.f., dlatego też uznać trzeba, że amortyzacja środków trwałych (wcześniej rozliczanych w spółce jawnej) w indywidualnej działalności gospodarczej byłego wspólnika jest odrębną amortyzacją. W takim zatem wypadku osoba fizyczna prowadząca działalność indywidualną może amortyzować dany składnik majątku od początku. Fakt, że środek trwały wykorzystywany przez osobę fizyczną do prowadzenia działalności gospodarczej był uprzednio używany przez spółkę jawną, nie ma żadnego znaczenia, jeżeli chodzi o określenie jego wartości początkowej do celów amortyzacji. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera bowiem żadnych regulacji, z których wynikałoby, że w tej sytuacji trzeba kontynuować amortyzację. Nie można tu zastosować art. 22g ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie wymienia ona likwidacji spółki jawnej jako zmiany formy prowadzonej działalności gospodarczej.

Podsumowując zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy Spółka jawna, której jest wspólnikiem zostanie zlikwidowana nie będzie mieć zastosowania żadna z przesłanek określonych w art. 22g ust. 12 u.p.d.o.f, albowiem spółka jawna nie zmieni formy prawnej, nie zostanie połączona ani podzielona. Spółka zostanie zlikwidowana. Ponadto w przedstawionym stanie nie będą zachodzić również przesłanki określone w art. 22g ust. 13 pkt 2 u.p.d.o.f., ponieważ nie dojdzie do zmiany formy prawnej działalności polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki nie będącej osobą prawną, gdyż zostanie zlikwidowana. Skoro zatem spółka przestanie istnieć, to podjęcie przez Wnioskodawcę jako byłego wspólnika spółki jawnej działalności gospodarczej na majątku uzyskanym w wyniku likwidacji innego podmiotu gospodarczego nie wypełnia w żadnym wypadku przesłanek określonych w art. 22g ust. 13 pkt 1 u.p.d.o.f., ponieważ to nie podmiot, który zaprzestanie działalności podejmie ją po przerwie, ale zupełnie inny podmiot prawa gospodarczego stanie się przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą na majątku, który jeżeli zostaje wprowadzony do ewidencji środków trwałych, wobec braku możliwości określenia jego wartości musi zostać wyceniony i wg wyceny wartości rynkowej wprowadzony do ewidencji środków trwałych i od tej wartości amortyzowany. Tak więc nie może być mowy o podjęciu działalności po przerwie, ponieważ w tej działalności przerwy żadnej nie było. Jest to po prostu nowa działalność, nie związana z przedmiotem działalności zlikwidowanej spółki jawnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w takiej sytuacji wartość początkowa środka trwałego powinna być określona na zasadach rynkowych, a były wspólnik, prowadzący teraz własną działalność, może go amortyzować od początku i nie musi kontynuować amortyzacji środka trwałego przyjętego po rozwiązaniu spółki.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 marca 2005 r., Sygn. akt FSK 1557/04,
• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 kwietnia 2009 r., Sygn. akt I SA/GD 55/09.
  
  

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych zawarto w art. 22g ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

1. w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia,
   1a.w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b,
2. w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia,
3. w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości,
4. w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu,
5. w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej, z zastrzeżeniem ust.

   14b, ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.
   
   

W myśl art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 19 ust. 3 i 4 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, że co do zasady, w ściśle określonych sytuacjach, można ustalić wartość początkową środków trwałych w jego wartości rynkowej, ustalonej na dzień wniesienia.

Niemniej jednak należy wziąć również pod uwagę regulacje zawarte w art. 22g ust. 12 i ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22g ust. 12 ww. ustawy, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

Zgodnie z art. 22g ust. 13 ww. ustawy, przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie:

1. podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata,
2. zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki nie będącej osobą prawną,
3. zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków

-jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).

Spółka jawna jest handlową spółką osobową. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r., Nr 94, poz. 1037 ze zm. ? dalej K.s.h.), spółka osobowa nie ma co prawda osobowości prawnej, ale ustawodawca przyznał jej tzw. ?ułomną osobowość prawną?, co oznaczą, że może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana (por. art. 8 K.s.h.).

Zgodnie z art. 28 K.s.h., majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. W konsekwencji należy uznać, że rzeczy i prawa majątkowe wniesione na pokrycie wkładów przez wspólników stanowią majątek spółki, a nie samych wspólników.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Na gruncie ww. przepisu, dochody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną opodatkowuje się osobno u każdego z jej wspólników w stosunku do jej udziału. Każdy podatnik prowadzący działalność w formie spółki korzysta więc z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących majątek wspólny wspólników.

W przypadku likwidacji spółki zastosowanie znajduje art. 82 K.s.h., zgodnie z którym z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w wypadku likwidacji spółki lub wystąpienia wspólnika ze spółki i wydzielenia przysługującej mu części majątku wspólnego nie następuje nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w sensie zwiększenia jego majątku ponad ten, który posiadał będąc wspólnikiem.

Istotą uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach art. 22g ust. 12 i ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wskazanie, że podatnik, który w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał określone środki trwałe i z tej racji jego przychód był pomniejszony o koszty w wysokości odpisów amortyzacyjnych od tych środków, nie może po zmianie organizacyjnej formy prowadzenia działalności rozpoczynać na nowo ich amortyzacji.

Zgodnie z art. 22h ust 3 ww. ustawy, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca wraz ze swoim wspólnikiem zamierza zlikwidować prowadzoną w formie spółki jawnej pozarolniczą działalność gospodarczą. W trakcie likwidacji Spółki jawnej pozostające w majątku tej Spółki środki trwałe zostaną rozdzielone między wspólników proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów. Środki te są ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki oraz amortyzowane.

Po likwidacji działalności Spółki Wnioskodawca zamierza wykorzystywać otrzymane środki trwałe w prowadzonej przez niego jednoosobowo działalności gospodarczej oraz rozpocząć od początku dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej ustalonej w wysokości wynikającej z wyceny, uwzględniającej ceny rynkowe środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji.

Wobec powyższego, do ustalenia wysokości odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, które będą używane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, należy zastosować zasadę kontynuacji wynikającą z art. 22g ust. 12 i ust. 13 oraz art. 22h ust. 3 ww. ustawy.

W prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej Wnioskodawca używać będzie bowiem środki trwałe wykorzystywane wcześniej w działalności spółki osobowej. Konsekwencją powyższego jest konieczność odpowiedniego postępowania na gruncie prawa podatkowego ze składnikami majątku - środkami trwałymi, zarówno pod względem metody amortyzacji, stawki amortyzacji, jak i przede wszystkim ustalenia wartości początkowej.

Należy podkreślić, iż podmiotem podatku dochodowego jest osoba fizyczna, a nie spółka jawna, dlatego też nieuzasadnione byłoby preferowanie podatników (osób fizycznych), którzy faktycznie kontynuują działalność gospodarczą w zmienionej jedynie formie prawnej i umożliwienie takim podmiotom dokonywania niejako ?od początku' amortyzacji tych samych środków trwałych, od których już raz dokonywali odpisów amortyzacyjnych, działając w ramach Spółki jawnej. W ten sposób, poprzez nowe odpisy amortyzacyjne, sztucznie tworzone byłyby koszty uzyskania przychodu.

Reasumując stwierdzić należy, iż Wnioskodawca, który najpierw amortyzował środki trwałe w ramach Spółki jawnej, a następnie te same środki trwałe zamierza amortyzować prowadząc działalność gospodarczą w innej formie (jednoosobowo), powinien w świetle art. 22g ust. 12 i ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kontynuować amortyzację z uwzględnieniem dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych. Tym samym nie ma możliwości ustalenia dla tych środków trwałych (wykorzystywanych wcześniej w Spółce jawnej) wartości początkowej w wysokości wynikającej z wyceny, uwzględniającej ceny rynkowe środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć należy, iż powołane przez Wnioskodawcę wyroki zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie wiążą Organu upoważnionego do wydania niniejszej interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.