W zakresie ustalenia, czy w momencie sprzedaży środków trwałych częściowo sfinansowanych dotacją (...)

W zakresie ustalenia, czy w momencie sprzedaży środków trwałych częściowo sfinansowanych dotacją celową kosztem uzyskania przychodów będzie niezamortyzowana wartość środka trwałego

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 22 lipca 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 24 lipca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w momencie sprzedaży środków trwałych częściowo sfinansowanych dotacją celową kosztem uzyskania przychodów będzie niezamortyzowana wartość środka trwałego ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w momencie sprzedaży środków trwałych częściowo sfinansowanych dotacją celową kosztem uzyskania przychodów będzie niezamortyzowana wartość środka trwałego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jest właścicielem środków trwałych podlegających trwałej amortyzacji. Zakup środków trwałych był finansowany przy wykorzystaniu środków z dotacji celowej, udzielonej z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz ze środków budżetu państwa. Wsparcie w ramach dotacji celowej zostało sfinansowane częściowo z funduszy unijnych (85%) oraz częściowo z budżetu krajowego (15%). Środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych po cenie nabycia (tj. wartość obejmowała zarówno wartość sfinansowaną z własnych środków, jak i z dotacji). Mając na uwadze regulacje art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej ?updop?) nie rozpoznano przychodu podatkowego w związku z uzyskanymi środkami pomocowymi na nabycie wspomnianych środków trwałych, traktując je jako wolne od opodatkowania. Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych w części sfinansowanej przez Spółkę ujmowane były jako koszty uzyskania przychodu, natomiast w części sfinansowanej ze środków dotacji celowej jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodu. W 2013 r. i 2014 r. Spółka sprzedała część środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży środków trwałych sfinansowanych częściowo z dotacji celowej będzie wartość, która odpowiada poniesionym wydatkom na ich nabycie (niezależnie od źródła ich finansowania), tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, zmniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na to, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży środków trwałych sfinansowanych częściowo z dotacji celowej będzie wartość, która odpowiada poniesionym wydatkom na ich nabycie (niezależnie od źródła ich finansowania), tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, zmniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na to, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Na podstawie powyższych zapisów dotacje na zakup środków trwałych zostały rozpoznane jako przychód zwolniony. Jednocześnie Spółka nie rozpoznawała jako koszt podatkowy odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która odpowiadała poniesionym wydatkom na ich nabycie sfinansowanych z dotacji. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, nie zalicza się do kosztów podatkowych odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Z kolei w świetle art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, są jednak kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16h updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 updop.

Z uwagi na fakt, że środki na nabycie środków trwałych zostały Spółce zwrócone w ramach dotacji celowej, to stosownie do zapisu art. 16 ust. 1 pkt 48 updop nie mogła ona uznać za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych od części ich wartości która została zwrócona (sfinansowana).

Mając powyższe na uwadze, na sumę odpisów amortyzacyjnych składa się zarówno kwota odpisów amortyzacyjnych, które były zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (tj. w części, w jakiej środki trwałe zostały sfinansowane przez Wnioskodawcę ze środków własnych) oraz kwota odpisów amortyzacyjnych wyłączona z kosztów uzyskania przychodów (tj. w części w jakiej środki trwałe zostały sfinansowane w ramach dotacji celowej).

Bez znaczenia dla ustalenia wartości kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia środków trwałych pozostaje kwestia częściowego pokrycia wydatków na nabycie środków trwałych z dotacji celowej w części dotyczącej niedokonanych jeszcze odpisów amortyzacyjnych. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 updop odnosi się bowiem wyłączenie do odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m. W konsekwencji, przepis ten ma zastosowanie do momentu zbycia danego środka trwałego - zgodnie z cyt. powyżej art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się do końca tego miesiąca, w którym zbyto środek trwały.

Tym samym, zdaniem Spółki, kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży środków trwałych sfinansowanych częściowo z dotacji celowej, będzie wartość, która odpowiada poniesionym wydatkom na ich nabycie (niezależnie od źródła ich finansowania), tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, zmniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na to, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, w niniejszej sprawie kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży środków trwałych sfinansowanych częściowo z dotacji celowej, będzie wartość, która odpowiada poniesionym wydatkom na ich nabycie (niezależnie od źródła ich finansowania), tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, zmniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na to, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W przypadku zbycia środków trwałych sfinansowanych częściowo z funduszy unijnych oraz częściowo z budżetu krajowego podatnik ma prawo do zaliczenia wartości niezamortyzowanej do kosztów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1, który jest przepisem szczególnym.

Wnioskodawca podkreśla, że stanowisko zgodne z przedstawionym powyżej jest reprezentowane również przez Ministra Finansów. W wyjaśnieniach z 9 września 2013 r. Ministerstwo Finansów wskazało; ?(?) w przypadku sprzedaży środka trwałego za koszt uzyskania przychodu należy uznać wydatek na jego nabycie stanowiący jego wartość początkową (niezależnie od źródła jego finansowania) pomniejszony o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych. W przypadku odpłatnego zbycia środka trwałego bez znaczenia pozostaje fakt, że jego zakup sfinansowany został dotacją budżetową, lub innymi środkami pozabudżetowymi wyłączonymi z przychodów podatkowych (art. 14 ust. 2 pkt 2 updof) albo przychodów zwolnionych od podatku (art. 17 ust. 1 pkt 21 updop).?

Ponadto stanowisko zgodne z reprezentowanym przez Wnioskodawcę wskazał również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 11 stycznia 2012 r. (IPPB5/423-1030/11-2/AS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika