Zwolnienie od podatku VAT usługi kompleksowej pod nazwą ?turnus logopedyczny?, opodatkowanie stawką (...)

Zwolnienie od podatku VAT usługi kompleksowej pod nazwą ?turnus logopedyczny?, opodatkowanie stawką w wysokości 8% usług zakwaterowania oraz wyżywienia dla opiekunów dzieci i młodzieży uczestniczących w turnusach logopedycznych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) ? Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 września 2014 r. (data wpływu 9 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z 12 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) oraz pismem z 29 grudnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • zwolnienia od podatku VAT usługi kompleksowej pod nazwą ?turnus logopedyczny?,
  • opodatkowania stawką w wysokości 8% usług zakwaterowania oraz wyżywienia dla opiekunów dzieci i młodzieży uczestniczących w turnusach logopedycznych ? jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi kompleksowej pod nazwą ?turnus logopedyczny? oraz opodatkowania stawką w wysokości 8% usług zakwaterowania i wyżywienia dla opiekunów dzieci i młodzieży uczestniczących w turnusach logopedycznych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 12 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) oraz pismem z 29 grudnia 2014 r..

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 12 grudnia 2014 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność statutową nieodpłatną oraz gospodarczą od 26 maja 2014 r. Głównym obszarem działania Wnioskodawcy są usługi oznaczone symbolem: 85.59.B, 86.90.E, 86.90.A, 88.10.Z. W dniu 14 lipca 2014 r. Wnioskodawca zarejestrował się jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca nie jest wpisany do rejestru ośrodków oraz rejestru organizatorów turnusów rehabilitacyjnych prowadzonego przez Wojewodę.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza organizować turnusy logopedyczne dla podopiecznych fundacji oraz osób zewnętrznych (w tym dla osób niepełnosprawnych) wraz z opiekunami.

Turnusy logopedyczne obejmować będą świadczenia takich usług jak:

  1. zajęcia z logopedą ? według metody tradycyjnej oraz metody krakowskiej,
  2. zajęcia z psychologiem,
  3. zajęcia z pedagogiem,
  4. zajęcia terapeutyczne metodą Feldenkraisa ? do pracy z osobami, które straciły możliwość satysfakcjonującego poruszania się w wyniku choroby, wypadku lub bezruchu.
  5. usługa zakwaterowania wraz z wyżywieniem na czas turnusu w wynajmowanym lokalu.

Zajęcia z punktów 1 ? 4 prowadzone będą przez wykwalifikowanych specjalistów pracujących na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia) oraz na podstawie umów z osobami prowadzącymi własną działalność gospodarczą.

Celem turnusów będzie przywracanie i poprawa zdrowia u dzieci i młodzieży poprzez ich aktywny udział w wyżej wymienionych zajęciach. Osoby opiekujące się dziećmi i młodzieżą (opiekunowie) korzystać będą jedynie z usług zakwaterowania i wyżywienia nabytymi przez Wnioskodawcę od osób trzecich. Wnioskodawca nie zamierza narzucać marży za usługi zakwaterowania i wyżywienia opiekunów, a jedynie refekturować na nich te koszty.

Pismem z 12 grudnia 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy, wskazując że głównym celem organizowania turnusów logopedycznym jest profilaktyka oraz poprawa u dziecka kompetencji językowej i komunikacyjnej.

Turnusy logopedyczne nie mają na celu zapewnienia wypoczynku, ani rozrywki dla uczestników ? nie mają celu rekreacyjnego, wypoczynkowego, czy turystycznego. Całość skupia się na zajęciach z uczestnikami turnusu.

Turnus logopedyczny trwać będzie od 6 do 14 dni. Uczestnicy turnusu będą swój czas spędzać zgodnie z góry założonym planem dnia, który ma przebiegać domyślnie w następujący sposób:

  • 8.00 - 8.30 ? ćwiczenia energetyzujące, ćwiczenia oddechowo-głosowe (zajęcia z logopedą, pedagog pomaga w ćwiczeniach i je nadzoruje)
  • 8.30 - 9.00 ? śniadanie,
  • 9.00 - 13.00 ? zajęcia indywidualne i zajęcia grupowe (grupowe odbywają się z logopedą pod nadzorem pedagoga, a równolegle prowadzone są zajęcia indywidualne z psychologiem i terapii metodą Feldenkraisa)
  • 13.00 ? 13.30 ? Knill oraz ćwiczenia manualne (grupowe zajęcia wyciszające z pedagogiem i logopedą)
  • 13.30 -14.00 ? przerwa obiadowa
  • 14:00 - 16:00 ? czas wolny dla uczestników
  • 16.00 - 17.15 ? ?Myślenie? (zajęcia logopedyczne z udziałem pedagoga ? zajęcia w grupach)
  • 17.15 - 18.00 ? Logorytmika połączona z relaksem psychostymulacyjnym (prowadzi logopeda wraz z pedagogiem)
  • 18.00 - 19:30 ? kolacja
  • po 19:30 ? czas wolny dla uczestników

Wnioskodawca chce zaoferować realizację jednego świadczenia w postaci turnusu logopedycznego ze specjalnie opracowanym planem zajęć. W skład turnusu wchodzić będą zajęcia logopedyczne wsparte zajęciami z psychologiem, pedagogiem oraz terapii Feldenkraisa, w cenę turnusu wkalkulowane będą koszty wyżywienia i noclegów. Uczestnicy, którzy zdecydują się na udział w turnusie zapłacą za całość turnusu, a tym samym decydują się na poniesienie kosztów związanych z wszystkimi wkalkulowanymi świadczeniami ? w tym z noclegiem i wyżywieniem ? i nie mają możliwości zmniejszenia zakresu usługi za którą płacą.

Wymienione usługi mogą być uznane za fizycznie i ekonomicznie nierozdzielne, ale w takim kontekście, że:

  1. (ekonomicznie nierozdzielne) dziecko, które decyduje się na udział w turnusie bierze udział we wszystkich zajęciach za które pobierana jest jedna opłata łączna bez możliwości zmniejszenia ilości wybranych zajęć, a tym samym zmniejszenia kwoty opłaty. Uczestnicy nie mogą zrezygnować także z kosztów wyżywienia i noclegów. Polityka Wnioskodawcy w tym zakresie wynika z faktu, że dzięki rezerwacji większej liczby miejsc w ośrodku, który zapewni wyżywienie i noclegi ma większe możliwości negocjacji cen dla całej grupy uczestników.
  2. (fizycznie nierozdzielnie) ? przeprowadzenie wszystkich zajęć terapeutycznych według specjalnie przygotowanego planu zapewni, na zasadzie synergii między zajęciami, lepszy efekty terapeutyczny. Tematyka zajęć skupia się na dysfunkcji uczestników, tak aby poprawa ich sprawności odbywała się na wielu płaszczyznach jednocześnie ? nie tylko motorycznej, ale także psychologicznej. Grupą docelową uczestników turnusu logopedycznego są dzieci wymagające pomocy, dlatego też obecność i udział pedagogów w turnusie również jest niezbędna.

Wnioskodawca będzie działać na rzecz uczestników turnusu logopedycznego we własnym imieniu i na własny rachunek.

Wnioskodawca nie zapewnia dodatkowych świadczeń na rzecz uczestników turnusu. Dojazd na miejsce turnusu leży w gestii uczestników. Wnioskodawca zapewnia jedynie usługi w zakresie zajęć terapeutycznych, noclegu oraz wyżywienie.

Wnioskodawca dokona zakupu usług zakwaterowania wraz z wyżywieniem od innego podmiotu na świadczenie tych usług na podstawie faktury VAT.

Stawka podatku VAT dla nabywanych usług:

  • zakwaterowanie wraz z wyżywieniem ? 8 % (dotyczy podmiotu, z którym zawrze umowę na świadczenie tych usług, na podstawie faktury VAT)
  • dla pozostałych podmiotów ? usługi logopedy (gdy zostanie wystawiona faktura VAT ) ? zwolnienie z podatku VAT.

Pozostałe usługi nabywane będą na podstawie umów cywilnoprawnych, ewentualnie na podstawie umów o pracę.

PKWIU dla wskazanych usług:

  1. zakwaterowanie wraz z wyżywieniem ? 55.90.10,
  2. usługi logopedy ? 86.90.19,
  3. usługi psychologa ? 86.90.18,
  4. usługi pedagoga ? 85.60.10,
  5. metoda Feldenkraisa ? 86.90.19.

Zajęcia z logopedą i psychologiem w ramach usługi mieszczą się w zakresie opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Zajęcia z pedagogiem nie mieszczą się w tym zakresie.

Zajęcia terapeutyczne metodą Feldenkraisa ? jest to metoda pracy z człowiekiem w jego psychofizycznej jedności, wykorzystującą organiczną zdolność uczenia się oraz neuroplastyczność mózgu. Poprzez delikatny dotyk (Integracja Funkcjonalna) lub powolny ruch (świadomość poprzez ruch) uczy się nowych wzorców ruchowych, dając osobie możliwość wyboru i adekwatnego reagowania na bodźce ze zmieniającego się otoczenia. Poszerza się tym samym nie tylko jej repertuar ruchowy, ale także przestrzeń osobistej wolności, edukacyjna forma pracy z ciałem i stanowią metodę niekonwencjonalną. Pozwala poprawić jego sprawność i znieść ograniczenia ruchowe, pozbyć się szkodliwych wzorców ruchowych, które szkodzą i pomaga w efektywnym poruszaniu i zmniejszaniu wysiłku. W odczuciu Wnioskodawcy metoda ta służy poprawie zdrowia u dzieci, ale Wnioskodawca ma wątpliwości, ze względu na jej niekonwencjonalny charakter.

Usługi będące przedmiotem wniosku wykonywane są przez osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2.

Inne zawody ? przepisy odrębne:

  • logopeda ? rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej z dnia 6 listopada 2013 r. (Dz.U. z 2013 r., poz. 1522),
  • kwalifikacje pracowników: ukończone studia wyższe w specjalności logopedia lub ukończone studia wyższe bez specjalności logopedy z dodatkowymi studiami podyplomowe w zakresie logopedii ogólnej lub neurologopedii klinicznej z wczesną interwencją logopedyczną,
  1. 5-letnie studia magisterskie na kierunku: Filozofia, U?,
  2. roczny kurs instruktorski w zakresie gimnastyki ogólnorozwojowej, Lubelska Federacja Sportu;
  3. roczne szkolenie z terapii uzależnień w fundacji U;
  4. 2?letnie studia podyplomowe na kierunku Gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna, AWF Katowice;
  5. 4-letni profesjonalny trening Metody Feldenkraisa w Malmö w Szwecji pod kierunkiem Alana Questela;

Podmiot świadczący usługi zakwaterowania i wyżywienia nie posiada statusu podmiotu leczniczego.

Usługi zakwaterowania wraz wyżywieniem są niezbędne ze względu na fakt, że turnus logopedyczny jest turnusem wyjazdowym, na którym dzieci przebywają poza domem i muszą mieć zapewnione wyżywienie i nocleg.

Usługi zakwaterowania wraz z wyżywieniem nie mają przynieść Wnioskodawcy dodatkowego przychodu. VAT od nabytych usług na rzecz Wnioskodawcy nie będzie stanowił naliczonego podatku VAT do odliczenia ze względu na art. 88 ust. 1 pkt 4. Koszty własne tych usług zostaną przeniesione na uczestników turnusu (dzieci) oraz dodatkowych opiekunów (rodziców dzieci) w taki sposób, aby koszty zakupionych usług były równe przychodom z tego tytułu wkalkulowanych w usługę główną, a w przypadku opiekunów zafakturowane osobną fakturą z właściwą stawką VAT.

Ponadto, pismem z 29 grudnia 2014 r. Wnioskodawca ostatecznie wyjaśnił, że symbol PKWiU dla usług zakwaterowania to 55, dla usług wyżywienia to 56.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (doprecyzowane w piśmie z 12 grudnia 2014 r.):

Czy Wnioskodawca ma prawo do wystawienia faktury VAT:

  1. na usługę kompleksową nazywaną ?turnus logopedyczny? z zastosowaniem zwolnienia od podatku VAT, która to usługa obejmowałaby wszystkie usługi od 1 do 5 wymienione w poz. 68 w przypadku osób korzystających z nich bezpośrednio?
  2. ze stawką 8% podatku VAT dla usług zakwaterowania i wyżywienia dla opiekunów dzieci i młodzieży uczestniczących w turnusach?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, jako podatnik VAT:

  1. powinien wystawić faktury VAT dla usługi kompleksowej nazwanej ?turnusem logopedycznym? ze względu na to, że usługi są ze sobą powiązane ze względu na realizowany cel turnusu, którym jest poprawa zdrowia, rehabilitacja i profilaktyka zdrowia dzieci i młodzieży. Właściwą stawka podatku VAT dla usługi komplekso
  • 8% dla usług zakwaterowania, zgodnie z PKWiU 55; art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z pozycją 163 załącznika nr 3, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT oraz
  • 8% dla usług wyżywienia (PKWiU 56; zobacz § 7 ust. 1 pkt 1 w związku z pozycją 7 załącznika do rozporządzenia wykonawczego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności zdefiniowany został odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy. I tak, zgodnie z art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Wskazać należy, że na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z dniem 1 stycznia 2014 r. na mocy art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1608) w art. 146a wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: ?W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:?. Tym samym stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, do 31 grudnia 2016 r. wynosi 23%?.

Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub możliwość zwolnienia od podatku VAT oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

W myśl zaś pkt 19 powyższego przepisu zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

  1. lekarza i lekarza dentysty,
  2. pielęgniarki i położnej,
  3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112 poz. 654, Nr 149 poz. 887 i Nr 174 poz. 1039),
  4. psychologa.

Stosownie do art. 43 ust. pkt 19a ustawy o VAT, ze zwolnienia od podatku korzysta również świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że zwolnienie od podatku usług w zakresie opieki medycznej od 1 stycznia 2011 r. ma charakter podmiotowo ? przedmiotowy (a nie jak wcześniej ? przedmiotowy). Z tego względu oprócz przedmiotu transakcji istotny jest również status podmiotu świadczącego daną usługę. Ze zwolnienia korzystają usługi służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez określonych przedstawicieli zawodów medycznych. Ze zwolnienia od podatku korzysta również świadczenie usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa ww. przepisach. Zwolnienie obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu przez określone osoby (podmioty).

Zauważyć również należy, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych ani we wspólnotowych przepisach podatkowych. W tym zakresie należy szukać wyjaśnienia tych pojęć w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

Analizując zwolnienie od podatku usług świadczonych przez Wnioskodawcę, należy odwołać się więc do przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) i c) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze, a także świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

W odniesieniu do powołanych wyżej przepisów Dyrektywy ukształtowała się wspólnotowa linia orzecznicza. I tak w wyroku w sprawie L.

u.P. GmbH (C-106/05, pkt 27) Trybunał stwierdził, że pojęcia ?opieki medycznej? oraz ?świadczeń opieki medycznej? (?) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie d´Ambrumenil (C-307/01, pkt 57), gdzie podkreślono, iż pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Analizując przedstawione powyżej regulacje zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, pojęcie ?usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia? odpowiada określeniom używanym przez TSUE ?postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych?. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01, pkt 40).

Należy podkreślić, że ani przytoczone przepisy Dyrektywy, ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyroku w sprawie C-212/01 oraz C-384/98.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie Margarete Unterpringer vs Pensionsversicherungsanstalt der Arbiter C-212/01 stwierdził, że ?(?) to cel usługi medycznej decyduje o tym, czy powinna ona być zwolniona z podatku VAT. Dlatego też, jeśli kontekst, w jakim taka usługa jest wykonywana, pozwala ustalić, że jej głównym celem nie jest ochrona zdrowia, włączając w to utrzymanie lub przywrócenie do zdrowia, lecz udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących skutki prawne, zwolnienie nie ma zastosowania do takiej usługi?.

Zgodnie z orzeczeniem w tej sprawie ?celu terapeutycznego nie należy określać w sposób szczególnie wąski, świadczenie profilaktycznych usług medycznych może być również zwolnione od podatku nawet jeśli okaże się że osoby, które są poddane badaniom lub innym zabiegom medycznym o charakterze profilaktycznym nie cierpią na żadną chorobę lub anomalię zdrowotną.? W orzeczeniu C-106/05 w sprawie L.u.P. GmbH przeciwko Finanzamt Bochum-Mitte Trybunał stwierdza ?analizy laboratoryjne, których wykonanie (?) jest zalecane przez lekarzy ogólnych w ramach sprawowanej przez nich opieki medycznej, mogą przyczynić się do utrzymywania dobrego stanu zdrowia ludzi, ponieważ ? podobnie jak w przypadku wszelkich świadczeń medycznych wykonywanych zapobiegawczo ? ich celem jest poddanie pacjentów obserwacji i badaniom zanim zaistnieje konieczność poddania ich diagnozie, leczeniu czy też wyleczeniu z ewentualnej choroby?.

Również z orzeczenia C-384/98 wynika, że preferencji podlegać mogą jedynie te usługi, które mają cel terapeutyczny, bądź profilaktyczny, a nie podlegają mu takie, które mają charakter czysto ekspercki i doradczy (np. orzekanie o stanie zdrowia dla potrzeb przyznania renty, bądź dla instytucji ubezpieczeniowych dla ustalenia wysokości składki ubezpieczenia na życie).

W wyroku w sprawie Peter ďAmbrumenil C-307/01 (pkt 59) Trybunał podkreślał, że medyczne usługi które wykonywane są w celu innym niż ochrona, w tym zachowanie, jak i odratowanie, ludzkiego zdrowia, nie mogą zgodnie z orzecznictwem Trybunału korzystać ze zwolnienia ujętego w art. 13A(1)(c) Szóstej Dyrektywy. Rozpatrując ten rodzaj usług medycznych pod kątem ich celu, objęcie ich podatkiem od wartości dodanej nie sprzeciwia się celowi w postaci obniżenia kosztów ochrony zdrowia i uczynienia jej bardziej dostępną dla ludności.

Natomiast w pkt 61 tego wyroku TSUE orzekł, że gdy usługa medyczna polega na sporządzeniu specjalistycznego raportu medycznego, oczywistym jest to, że dla wykonania tej usługi konieczne są specjalistyczne kwalifikacje i wiedza medyczna osoby oraz to, że może łączyć się z czynnościami typowymi dla zawodu medycznego, takimi jak badanie pacjenta czy analiza medycznej historii, wówczas głównym celem tej usługi nie jest ochrona, w tym zachowanie, jak i odratowanie, zdrowia osoby, do której raport się odnosi. Taka usługa, której celem jest dostarczenie odpowiedzi na pytania postawione w zleceniu sporządzenia raportu, jest wykonywana w celu umożliwienia osobie trzeciej podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby zainteresowanej lub innych osób. Prawdą jest to, że taki specjalistyczny medyczny raport może być sporządzony na żądanie osoby zainteresowanej i może pośrednio przyczynić się do ochrony zdrowia tej osoby przez wykrycie nowego problemu zdrowotnego lub przez skorygowanie wcześniejszej diagnozy, jednakże główny cel każdej usługi tego typu polega na spełnieniu prawnego lub umownego warunku wymaganego przez inne podmioty w ramach procesu podejmowania określonych decyzji. Taka usługa medyczna nie może korzystać ze zwolnienia z art. 13A(1)(c).

W opinii Organu zatem, zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18, pkt 19 i pkt 19a ustawy, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi, które tych celów nie realizują nie mogą korzystać z przedmiotowego zwolnienia. W związku z tym każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta. Zauważyć bowiem należy, że nie w każdym przypadku działania podejmowane na rzecz pacjenta mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę jego zdrowia. W przypadku, gdy świadczone usługi nie będą związane z ochroną zdrowia i takiego celu nie będą realizować nie mogą korzystać z omawianego zwolnienia.

Ponadto wskazać należy, że profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, przez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby. Z kolei interpretując termin ?poprawa zdrowia?, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, należy zastosować wykładnię literalną, zgodnie z którą wyrażenie to oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie. Podobnie należy postąpić dokonując wykładni pojęcia ?przywracanie zdrowia?, które oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio. Zachowywanie rozumiane jest jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie. Interpretując słowo ?ratowanie?, należy odwołać się do słów ?ratować? i ?ratownictwo?. Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia. Słowo ?przywracać? oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Poprawa to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawianie się, polepszanie.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę, że określając krąg podmiotów objętych zwolnieniem na podstawie cyt. art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, ustawodawca odwołał się do ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 217).

Zauważyć należy, że wykładnia normy zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy wskazuje, że zwolnienie od podatku świadczenia usług w zakresie opieki medycznej dotyczy podatników będących osobami wskazanymi w tym przepisie (lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarki i położne, osoby wykonujące zawody medyczne, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz psychologów), nie wykluczając jednocześnie możliwości zastosowania zwolnienia np. w sytuacji świadczenia tych usług przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Brak jest przesłanek, aby z ww. zwolnienia wykluczyć podmioty prawa handlowego, jednostki budżetowe czy osoby fizyczne, które zatrudniają wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy osoby, jeżeli umowa zatrudnienia przewiduje, że to właśnie te osoby wykonują usługi w zakresie opieki medycznej w tych podmiotach. W takich przypadkach ziszczenie się świadczenia dokonanego przez osoby wymienione w punktach od a) do d) art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, następuje bowiem w świadczeniu usług dokonywanych przez te podmioty.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca (fundacja) zarejestrował się jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca nie jest wpisany do rejestru ośrodków oraz rejestru organizatorów turnusów rehabilitacyjnych prowadzonego przez Wojewodę. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza organizować turnusy logopedyczne dla podopiecznych fundacji oraz osób zewnętrznych (w tym dla osób niepełnosprawnych) wraz z opiekunami.

Turnusy logopedyczne obejmować będą świadczenia takich usług jak:

  1. zajęcia z logopedą ? według metody tradycyjnej oraz metody krakowskiej,
  2. zajęcia z psychologiem,
  3. zajęcia z pedagogiem,
  4. zajęcia terapeutyczne metodą Feldenkraisa ? do pracy z osobami, które straciły możliwość satysfakcjonującego poruszania się w wyniku choroby, wypadku lub bezruchu.
  5. usługa zakwaterowania wraz z wyżywieniem na czas turnusu w wynajmowanym lokalu.

Zajęcia z punktów 1 ? 4 prowadzone będą przez wykwalifikowanych specjalistów pracujących na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia) oraz na podstawie umów z osobami prowadzącymi własną działalność gospodarczą.

Głównym celem organizowania turnusów logopedycznym jest profilaktyka oraz poprawa u dziecka kompetencji językowej i komunikacyjnej.

Turnusy logopedyczne nie mają na celu zapewnienia wypoczynku, ani rozrywki dla uczestników ? nie mają celu rekreacyjnego, wypoczynkowego, czy turystycznego. Całość skupia się na zajęciach z uczestnikami turnusu.

Turnus logopedyczny trwać będzie od 6 do 14 dni. Uczestnicy turnusu będą swój czas spędzać zgodnie z góry założonym planem dnia. Wnioskodawca chce zaoferować realizację jednego świadczenia w postaci turnusu logopedycznego ze specjalnie opracowanym planem zajęć. W skład turnusu wchodzić będą zajęcia logopedyczne wsparte zajęciami z psychologiem, pedagogiem oraz terapii Feldenkraisa, w cenę turnusu wkalkulowane będą koszty wyżywienia i noclegów. Uczestnicy, którzy zdecydują się na udział w turnusie zapłacą za całość turnusu, a tym samym decydują się na poniesienie kosztów związanych z wszystkimi wkalkulowanymi świadczeniami ? w tym z noclegiem i wyżywieniem ? i nie mają możliwości zmniejszenia zakresu usługi za którą płacą. Wnioskodawca będzie działać na rzecz uczestników turnusu logopedycznego we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca nie zapewnia dodatkowych świadczeń na rzecz uczestników turnusu. Dojazd na miejsce turnusu leży w gestii uczestników. Wnioskodawca zapewnia jedynie usługi w zakresie zajęć terapeutycznych, noclegu oraz wyżywienie.

PKWIU dla wskazanych usług zakwaterowania wraz z wyżywieniem ? 55.90.10.

Zajęcia z logopedą i psychologiem w ramach usługi mieszczą się w zakresie opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Zajęcia z pedagogiem nie mieszczą się w tym zakresie.

Usługi będące przedmiotem wniosku wykonywane są przez osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, metoda Feldenkraisa ? brak przepisów w prawie polskim ze względu na niekonwencjonalny charakter. Usługi mają charakter zbliżony do fizjoterapeutów. Podmiot świadczący usługi zakwaterowania i wyżywienia nie posiada statusu podmiotu leczniczego. Usługi zakwaterowania wraz wyżywieniem są niezbędne ze względu na fakt, że turnus logopedyczny jest turnusem wyjazdowym, na którym dzieci przebywają poza domem i muszą mieć zapewnione wyżywienie i nocleg.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do zastosowania zwolnienia dla usługi kompleksowej, polegającej na zorganizowaniu tzw. ?turnusu logopedycznego?.

Wskazać należy, że mając do czynienia z kilkoma czynnościami, które składają się w rezultacie na jedno zasadnicze świadczenie, możemy mówić o pewnym kompleksie usług. Zagadnienie to było przedmiotem wielu orzeczeń wydawanych zarówno przez TSUE, jak i sądy administracyjne. Organ podatkowy pragnie przywołać wyroki TSUE, które zapadły w sprawach C-111/05 Aktiebolaget NN v. Skatteverket i C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV, z których jednoznacznie wynika, że w sytuacji gdy ?dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej?.

Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu ? do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast, czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest, zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej. Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia świadczenia nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Do rozstrzygnięcia, czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym bądź wieloma świadczeniami istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Wymaga to wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących. Element dominujący określa się z punktu widzenia przeciętnego konsumenta oraz z uwzględnieniem, w ramach całościowej oceny, wagi jakościowej, a nie tylko ilościowej, elementów świadczenia usług w stosunku do elementów dostawy towarów.

Uwzględniając powyższe rozważania w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego zauważyć należy, że głównym i wiodącym celem organizowanych przez Wnioskodawcę ?turnusów logopedycznych? są zajęcia logopedyczne, wsparte zajęciami z psychologiem, pedagogiem oraz zajęciami terapeutycznymi metodą Feldenkraisa. W cenę turnusu wkalkulowane będą koszty wyżywienia i noclegów. Uczestnicy, którzy zdecydują się na udział w turnusie zapłacą za całość turnusu, a tym samym decydują się na poniesienie kosztów związanych z wszystkimi wkalkulowanymi świadczeniami ? w tym z noclegiem i wyżywieniem ? i nie mają możliwości zmniejszenia zakresu usługi za którą płacą. Osoby korzystające z usługi świadczonej przez Wnioskodawcę zamawiają i nabywają kompleksową usługę ? udział w turnusie logopedycznym. Wszelkie inne usługi jak zapewnienie wyżywienia czy zakwaterowania służą tylko kompleksowemu wykonaniu usługi. Pozostałe usługi są niezbędne, aby można było dla odbiorcy świadczenia tę usługę świadczyć. Z wniosku wynika, że turnusy trwać będą kilka od sześciu do czternastu dni, co jest niezbędne do prawidłowego przebiegu turnusów. Przeprowadzenie wszystkich zajęć terapeutycznych według specjalnie przygotowanego planu zapewni, na zasadzie synergii między zajęciami, lepszy efekty terapeutyczny, a także optymalne wykorzystanie czasu przeznaczonego na realizację zajęć warsztatowych dla uczestnika i prowadzącego.

Należy zatem stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie usługa logopedyczna a także zajęcia z psychologiem, pedagogiem, zajęcia terapeutyczne metodą Feldenkraisa oraz zakwaterowanie z wyżywieniem stanowią jedno nierozerwalne świadczenie kompleksowe.

Mając na uwadze opis sprawy, należy uznać że głównym celem turnusów logopedycznych są zajęcia logopedyczne, natomiast pozostałe zajęciami z psychologiem, pedagogiem oraz terapia metodą Feldenkraisa a także zakwaterowanie i wyżywienie stanowią elementy składowe usługi. Zajęciom logopedycznym należy przypisać charakter dominujący, gdyż jak wynika z wniosku, głównym celem świadczonej usługi jest organizowanie zajęć logopedycznych w ramach tzw. turnusów logopedycznych.

W świetle powyższych ustaleń skoro Wnioskodawca obok świadczonej usługi polegającej na prowadzeniu zajęć logopedycznych, świadczy również inne usługi, w tym zajęcia z zajęcia z psychologiem, pedagogiem oraz terapię metodą Feldenkraisa a także usługi wyżywienia i zakwaterowania, to koszt tych usług powinien być elementem kalkulacyjnym ceny za świadczenie usługi organizacji turnusów logopedycznych. Zajęcia z psychologiem, pedagogiem oraz terapia Feldenkraisa a także usługi zakwaterowania i wyżywienia, niezbędne do zrealizowania usług logopedycznych w ramach turnusu logopedycznego nie są zatem dodatkowymi, odrębnymi usługami, lecz składają się na wartość usługi polegającej na organizacji turnusów logopedycznych.

W świetle powyższej analizy, w ocenie Organu Wnioskodawca wykonuje kompleksową usługę organizacji turnusów logopedycznych.

Rozpatrując więc kwestię ewentualnego zwolnienia usług świadczonych przez Wnioskodawcę, należy dokonać oceny, czy usługi będące przedmiotem wniosku ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia ? usługi medyczne.

Usługi wykonywane przez logopedów, spełniają przesłanki uznania ich za usługi medyczne. Terapia logopedyczna ma bowiem na celu zdiagnozowanie osób pod kątem wystąpienia u nich chorób związanych z mową, czytaniem, pisaniem, jak również ogólnych dysfunkcji rozwojowych ? czyli zaburzeń negatywnie wpływających na ich rozwój ? a także eliminację i leczenie tych dysfunkcji. Działania diagnostyczne w tym zakresie oraz terapię uznać zatem należy za usługi związane z profilaktyką (rozumianą w tym przypadku jako podejmowanie działań w celu zapobieżenia zaburzeniom mowy, czytania, pisania, itp. i ochrony przed niepożądanym ich skutkiem) oraz przywracaniem i poprawą zdrowia. Zatem są to usługi opieki medycznej w rozumieniu ustawy, służące profilaktyce, zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Należy zwrócić uwagę, że zawód logopedy został wymieniony na równi z innymi zawodami medycznymi w szeregu przepisów związanych z ochroną zdrowia, a ponadto kształcenie tego rodzaju specjalistów podjęły uczelnie wyższe, w których funkcjonują wydziały i kierunki logopedii.

Logopeda to człowiek zajmujący się kształtowaniem właściwej wymowy.

Żeby posługiwać się tym tytułem niezbędne jest wykształcenie wyższe w niniejszym kierunku lub studia podyplomowe na podbudowie wyższych studiów medycznych lub pedagogicznych. Logopedia jest nauką interdyscyplinarną z pogranicza psychologii, pedagogiki, medycyny i innych. Żadna z tych dyscyplin, rozpatrywana oddzielnie, nie pozwala na kompetentną diagnozę zachowań ludzkich związanych z językiem, a tym bardziej na budowanie programów terapii zaburzeń języka i mowy.

Stosownie do przepisu § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2002 r. w sprawie uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia (Dz.U z 2002 r. Nr 173, poz. 1419 ze zm.), zawód logopedy został wymieniony w wykazie podstawowych dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia, w których może być uzyskiwany tytuł specjalisty ? specjalista w dziedzinie neurologopedii i surdologopedii.

W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (t.j. z 2014 r., poz. 760) logopedzi zostali wymienieni w grupie 228 (nr 228502) obejmującej innych specjalistów ochrony zdrowia.

Zatem logopeda spełnia ustawowe przesłanki, pozwalające zastosować zwolnienie od podatku dla omawianych usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie z uwagi na fakt, że usługi logopedyczne będące przedmiotem wniosku służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i są one świadczone przez Wnioskodawcę za pośrednictwem współpracujących na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia) logopedów, prowadzących działalność gospodarczą, usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT.

Zatem uwzględniając powyższe regulacje prawne oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że usługi ?turnusów logopedycznych? w skład których wchodzą usługi logopedyczne razem z wszystkimi wkalkulowanymi świadczeniami (zajęcia z psychologiem, pedagogiem, zajęcia terapeutyczne metodą Feldenkraisa a także zakwaterowanie wraz z wyżywieniem) świadczone przez Wnioskodawcę będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Ponadto, wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do zastosowania stawki 8% do usług zakwaterowania i wyżywienia dla opiekunów dzieci i młodzieży uczestniczących w turnusach.

Wnioskodawca wskazał, że symbol PKWiU dla usług zakwaterowania to 55, dla usług wyżywienia to 56.

W poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o VAT jako korzystające z obniżonej stawki podatku od towarów i usług, wymienione zostały usługi związane z zakwaterowaniem sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 55.

Zatem świadczona przez Wnioskodawcę usługa zakwaterowania dla opiekunów dzieci i młodzieży uczestniczących w turnusach, w świetle przedstawionego opisu sprawy, podlegała będzie opodatkowaniu na zasadach preferencyjnych według stawki 8%.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym powinien wystawić fakturę VAT dla opiekunów ze stawką 8% dla usług zakwaterowania, jest prawidłowe.

Odnośnie stosowania obniżonej stawki podatku VAT dla usług wyżywienia, stwierdzić należy, że stosownie do obowiązującego do 31 grudnia 2013 r. § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 247 ze zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W poz. 7 załącznika do tego rozporządzenia wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

  1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
  2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
  3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
  4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
  5. wód mineralnych,
  6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Ww. przepis został powtórzony w obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1719).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 cyt. rozporządzenia, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwaną dalej ?ustawą?, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 7 załącznika do tego rozporządzenia wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

  1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
  2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
  3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
  4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
  5. wód mineralnych,
  6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższych przepisów stawka 8% znajduje zastosowanie dla usług związanych z wyżywieniem sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 56.

Zatem świadczona przez Wnioskodawcę usługa wyżywienia dla opiekunów dzieci i młodzieży może korzystać z obniżonej 8% stawki podatku VAT na podstawie załącznika do rozporządzenia, gdyż stawką tą są objęte usługi o symbolu PKWiU ex 56.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika