Odliczenie od dochodu darowizn w CIT

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych pozwala odliczyć od dochodu do opodatkowania określone darowizny na cele pożytku publicznego i kultu religijnego oraz darowizny na cele charytatywno-opiekuńcze kościołów.

Jakie darowizny na cele pożytku publicznego i kultu religijnego można odliczyć?

 Odliczeniu od podstawy opodatkowania (dochodu) podlegają darowizny na cele określone w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, przekazane: 

• organizacjom prowadzącym działalność na podstawie ww. ustawy lub
• równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż RP państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
- prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele.

Organizacje, na których rzecz są przekazywane darowizny, nie muszą być wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego jako organizacje pożytku publicznego. 

Organizacje prowadzące działalność pożytku publicznego, na rzecz których może być przekazana darowizna, to:

• organizacje pozarządowe będące osobami prawnymi lub jednostkami nieposiadającymi osobowości prawnej, w tym fundacje i stowarzyszenia
  
  - niebędące jednostkami sektora finansów publicznych,
  - niedziałające w celu osiągnięcia zysku,
  
• osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego,
• stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego,
• spółdzielnie socjalne,
• spółki akcyjne i spółki z o.o. oraz kluby sportowe będące spółkami działającymi na podstawie przepisów ustawy o sporcie, które nie działają w celu osiągnięcia zysku oraz przeznaczają całość dochodu na realizację celów statutowych, jak również nie przeznaczają zysku do podziału między swoich członków, udziałowców, akcjonariuszy i pracowników.

Do organizacji tych nie zalicza się partii politycznych, związków zawodowych i organizacji pracodawców, samorządów zawodowych, fundacji utworzonych przez partie polityczne.

Działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych, m.in. takich jak: pomoc społeczna, działalność charytatywna, ochrona i promocja zdrowia, kultura, nauka i wychowanie, promocja i organizacja wolontariatu.

Odliczeniu od podstawy opodatkowania (dochodu) podlegają ponadto darowizny na cele kultu religijnego. 

Łączna kwota odliczeń darowizn na cele pożytku publicznego i kultu religijnego nie może przekroczyć 10% dochodu.

Darowizny te nie podlegają odliczeniu, jeżeli zostaną:

• przekazane na rzecz osób fizycznych; albo
• przekazane na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub handlu tymi wyrobami; albo
• zaliczone do kosztów na podstawie przepisów updop.

Jakie darowizny na cele charytatywno-opiekuńcze można odliczyć?

Odliczeniu od dochodu podlegają także darowizny wynikające z odrębnych ustaw (regulujących stosunki Państwa do poszczególnych kościołów) na działalność charytatywno-opiekuńczą kościelnych osób prawnych. Mogą one być odliczane w pełnej wysokości.

Darowizny mogą być przekazane na działalność charytatywno-opiekuńczą m.in. następujących kościołów:

• Kościoła Katolickiego,
• Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego,
• Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego,
• Kościoła Chrześcijan Baptystów,
• Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego,
• Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego,
• Kościoła Zielonoświątkowego,
• Kościoła Starokatolickiego Mariawitów,
• Kościoła Polskokatolickiego,
• Kościoła Katolickiego Mariawitów,
• Kościoła Ewangelicko-Reformowanego.

Ustawy regulujące stosunki Państwa do poszczególnych kościołów określają, co należy rozumieć przez działalność charytatywno-opiekuńczą. Przykładowo działalność charytatywno-opiekuńcza Kościoła Katolickiego obejmuje w szczególności:

• prowadzenie zakładów dla sierot, starców, osób upośledzonych fizycznie lub umysłowo oraz innych kategorii osób potrzebujących opieki,
• prowadzenie szpitali i innych zakładów leczniczych oraz aptek,
• organizowanie pomocy w zakresie ochrony macierzyństwa,
• organizowanie pomocy sierotom, osobom dotkniętym klęskami żywiołowymi i epidemiami, ofiarom wojennym, znajdującym się w trudnym położeniu materialnym lub zdrowotnym rodzinom i osobom, w tym pozbawionym wolności,
• prowadzenie żłobków, ochronek, burs i schronisk,
• udzielanie pomocy w zapewnianiu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującym się w potrzebie,
• krzewienie idei pomocy bliźnim i postaw społecznych temu sprzyjających,
• przekazywanie za granicę pomocy ofiarom klęsk żywiołowych i osobom znajdującym się w szczególnej potrzebie.

Darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym darczyńców, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy:

• pokwitowanie odbioru darowizny oraz
• w okresie 2 lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność.

Jak powinno być udokumentowane przekazanie darowizny przez darczyńcę?

Aby wydatki z tytułu darowizn (w tym wynikające z odrębnych ustaw) mogły być odliczone od dochodu, muszą być przez podatnika odpowiednio udokumentowane:

• w przypadku darowizny pieniężnej – dowodem wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż płatniczy,
• w przypadku darowizny innej niż pieniężna – dowodem, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę oraz wartość przekazanej darowizny wraz z oświadczeniem o jej przyjęciu.

Jeśli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny.

Odliczenia darowizn przekazywanych na rzecz europejskich organizacji prowadzących działalność pożytku publicznego dokonuje się ponadto pod warunkiem:

• udokumentowania przez podatnika oświadczeniem tej organizacji, iż na dzień przekazania darowizny była ona równoważną organizacją do organizacji, o których mowa w ustawie o pożytku publicznym i o wolontariacie, realizującą cele określone w tej ustawie i prowadzącą działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, oraz
• istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium organizacja posiada siedzibę.

Podatnicy korzystający z odliczenia darowizn są obowiązani wykazać w cz. D załącznika CIT-D do zeznania rocznego CIT-8 lub CIT-8A: 

• kwotę przekazanej darowizny,
• kwotę dokonanego odliczenia,
• dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej lub numer uzyskany w innym niż RP państwie członkowskim UE lub innym państwie należącym do EOG, w którym obdarowany ma siedzibę, służący dla celów podatkowych identyfikacji.

Kwotę odliczenia z tytułu darowizn podatnicy wykazują w załączniku CIT-8/O i przenoszą do zeznania CIT-8, a podatkowe grupy kapitałowe - w zeznaniu CIT-8A.

Jakie obowiązki ma otrzymujący darowiznę?

Podatnicy otrzymujący darowizny, z tytułu których darczyńcy korzystają z ulg podatkowych, mają obowiązek przekazania właściwemu organowi podatkowemu informacji o otrzymanych darowiznach w informacji CIT-D, stanowiącej załącznik do zeznania rocznego CIT-8.

Obdarowani mają obowiązek w informacji CIT-D:

• wyodrębnić z przychodów kwotę ogółem otrzymanych darowizn,
• wskazać cele przeznaczenia darowizny (zgodnie ze sferą działalności pożytku publicznego lub cele kultu religijnego),
• wyszczególnić darowizny pochodzące od osób prawnych (z podaniem nazwy i adresu darczyńcy), których 
  
  - jednorazowa kwota przekracza 15.000 zł lub
  - suma wszystkich darowizn otrzymanych w danym roku podatkowym od jednego darczyńcy przekracza 35.000 zł. 
  

Obdarowani, których dochód za dany rok podatkowy przekracza kwotę 20.000 zł, są zobowiązani ponadto:

• informacje dotyczące darowizn udostępnić do publicznej wiadomości poprzez publikacje w Internecie, publikacje w środkach masowego przekazu lub wyłożenie dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych, oraz
• zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tym, w jaki sposób wskazane dane zostały podane do publicznej wiadomości.

Na podatnikach, którzy nie składają zeznania rocznego CIT-8 ciążą w związku z otrzymywanymi darowiznami analogiczne obowiązki, jak w przypadku podmiotów składających zeznanie roczne CIT-8. Są oni zobowiązani do:

• przekazania właściwemu organowi podatkowemu informacji CIT-D oraz
• podania informacji o darowiznach do publicznej wiadomości.

Podstawa prawna:

• ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, ze zm.).

Na podst. http://sip.mf.gov.pl

A.J.
Zespół e-prawnik.pl