Darowizna. sygn: ILPB2/436-95/12-2/WS

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 1 lutego 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zawarli umowę z fundacją dotyczącą przekazania środków pieniężnych w wysokości 79 000,00 zł, z przeznaczeniem na remont i przystosowanie do potrzeb osoby niepełnosprawnej - córki Wnioskodawczyni - lokalu mieszkalnego. Lokal mieszkalny stanowi własność gminy. Umowa zawarta pomiędzy małżonkami a fundacją stanowi o darowiźnie na rzecz wyżej wymienionych, chociaż zdaniem Wnioskodawczyni nie można mówić tutaj o darowiźnie, o której mowa w przytoczonym wyżej przepisie, a który stanowi podstawę opodatkowania. Nie można w tym przypadku mówić o nabyciu przez osobę fizyczną własności rzeczy znajdującej się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jak również praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Środki pieniężne przekazane przez fundację spożytkowane zostały na dostosowanie mieszkania, które rodzina Wnioskodawczyni wynajmuje od gminy. Gdyby właściciel lokalu mieszkalnego dysponował lokalami dostosowanymi do użytkowania przez osoby niepełnosprawne to Wnioskodawczyni nie musiałaby we własnym zakresie czynić nakładów na nie swoją rzecz. Zauważyć należy również, że właściwie to gmina jako właściciel lokalu skorzystała, gdyż to jej lokal zyskał na wartości poprzez prace przeprowadzone przez Wnioskodawczynię.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zawartą umową pomiędzy Wnioskodawczynią i Jej mężem a fundacją, na okoliczność sfinansowania remontu lokalu mieszkalnego, którego właścicielem jest gmina, polegającego na dostosowaniu lokalu do potrzeb niepełnosprawnej córki, Wnioskodawczyni wraz z mężem powinni zapłacić podatek od darowizny, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. Nr 93, poz. 768 z 2009 r.)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w sytuacji opisanej we wniosku ani Wnioskodawczyni, ani Jej mąż nie powinni zapłacić podatku, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. Nr 93, poz. 768 z 2009 r.), gdyż jako osoby fizyczne nie nabyli własności rzeczy znajdującej się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - lokal na którym poniesiono nakłady finansowe stanowi własność gminy, a nie Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni ani Jej rodzina, nie nabyli również praw majątkowych do lokalu w związku z remontem, gdyż w dalszym ciągu lokal stanowi własność gminy, a Wnioskodawczyni jest jedynie wynajmującym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia ?darowizna?, a zatem należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny ? jako czynności nieodpłatnej ? jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 1 lutego 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zawarli umowę z fundacją dotyczącą przekazania środków pieniężnych w wysokości 79 000,00 zł, z przeznaczeniem na remont i przystosowanie do potrzeb osoby niepełnosprawnej - córki Wnioskodawczyni - lokalu mieszkalnego. Umowa zawarta pomiędzy małżonkami a fundacją stanowi o darowiźnie na rzecz wyżej wymienionych.

Skoro zatem między Wnioskodawczynią i Jej mężem, a fundacją zawarta została umowa darowizny środków pieniężnych, to taka umowa podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Na ewentualny obowiązek podatkowy nie ma wpływu sposób i cel dalszego przeznaczenia tych pieniędzy. To, że Wnioskodawczyni przeznaczyła te pieniądze na remont i przystosowanie do potrzeb osoby niepełnosprawnej lokalu mieszkalnego, nawet w sytuacji gdy lokal ten nie stanowi własności Zainteresowanej, nie zmienia faktu, że umowa darowizny została zawarta. Należy przy tym podkreślić, że przedmiotem darowizny w sytuacji opisanej we wniosku były środki pieniężne, a nie prawo do lokalu, w którym przeprowadzono remont.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy przy nabyciu w drodze darowizny powstaje on z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Z kolei, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 4 902 zł, jeżeli nabywcą jest osoba, tak jak w przedstawionej we wniosku sytuacji, zaliczona do III grupy podatkowej, w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym do grupy III zalicza się innych nabywców (nie zaliczonych do grupy I i II).

Wskazać również należy, że stosownie do art. 9 ust. 2 jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Podsumowując powyższe stwierdzić należy, że w przedstawionej we wniosku sytuacji, nabycie przez Wnioskodawczynię środków pieniężnych w drodze darowizny podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na zasadach przedstawionych wyżej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie, tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn został złożony przez Wnioskodawczynię ? jedną z obdarowanych, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego obdarowanego ? męża Wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.