Czy Spółka rezygnując z odliczenia podatku VAT nabytego samochodu osobowego może zaliczać do kosztów (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek ? uzupełniony pismem z dnia 25.08.2009 r. (data wpływu 31.08.2009 r.) oraz z dnia 09.09.2009 r. (data wpływu 14.09.2009 r.) ? o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

W dniu 04 czerwca 2007 r. Spółka podpisała umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy. Umowa zakończyła się 04 czerwca 2009 r. Po zakończeniu umowy Spółka wykupiła samochód osobowy na podstawie faktury wystawionej przez leasingodawcę.

Zarząd Spółki zamierza w niedalekiej przyszłości sprzedać ww. samochód. Spółka zamierza wprowadzić samochód do ewidencji środków trwałych w wartości brutto, rezygnując z odliczenia podatku VAT i naliczyć amortyzację w 100% w miesiącu przyjęcia samochodu. Cena netto samochodu wynosi 111,48 zł + podatek VAT 22% 24,53 zł. Cena z VAT wynosi 136,01 zł.

W piśmie z dnia 25.08.2009 r. (data wpływu 31.08.2009 r.) stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Spółka wskazała, iż chce Ona zrezygnować z odliczenia podatku należnego przy zakupie samochodu osobowego, mimo iż posiada takie prawo (samochód będzie służył czynnościom opodatkowanym), ponieważ zamierza dokonać jego sprzedaży jeszcze w 2009 r.

W momencie sprzedaży Spółka miałaby obowiązek dokonać korekty podatku odliczonego. Rezygnacja z odliczenia podatku przy jego zakupie spowoduje brak obowiązku korekty podatku naliczonego.

Spółka wyjaśniła, że ponieważ cena zakupu wynosi: netto 111,48 zł, brutto 136,01 zł zastosuje amortyzację jednorazową w momencie wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku, w zakresie podatku od towarów i usług, Wnioskodawca wskazał, iż w odniesieniu do przedmiotowego samochodu ma On prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy Spółka rezygnując z odliczenia podatku VAT nabytego samochodu osobowego może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów całą amortyzację liczoną od wartości środka trwałego wraz z podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług daje podatnikowi prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturze dokumentującej zakup samochodu osobowego. Z prawa tego podatnik może skorzystać lub z niego zrezygnować. Spółka zamierza z tego prawa nie korzystać i nie odliczać podatku naliczonego w fakturze zakupu samochodu osobowego, zatem wprowadzenie do ewidencji środków trwałych samochodu w cenie brutto (wraz z podatkiem VAT) spowoduje, że naliczona amortyzacja będzie kosztem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (?).

Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust.1 ww. ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Zatem ponoszone koszty należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, a nie niezbędności i rezultatu, jaki przyniosły w postaci konkretnych przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, podatek od towarów i usług, co do zasady, nie stanowi kosztów uzyskania przychodów. Wyjątek od tej zasady ? dotyczący podatku naliczonego ? jest zawarty w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a), który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
  
• w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
  
  

Tak więc, powyższy przepis pozwala w ściśle określonych przypadkach na zaliczenie podatku od towarów i usług do kosztów uzyskania przychodu, co skutkuje zmniejszeniem zobowiązania podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, obciążając koszty uzyskania przychodów podatkiem naliczonym, w tej części w której stosownie do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, nie przysługuje obniżenie lub zwrot różnicy tego podatku.

Powyższe oznacza, iż uznanie za koszt uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług, może nastąpić w każdym przypadku, gdy regulacje ustawy o podatku od towarów i usług nie dają podstawy do odliczenia od podatku należnego.

Cytowany przepis posługuje się zwrotem ?nie przysługuje obniżenie kwoty (?) podatku od towarów i usług (?)?, zatem nie można uznać, iż nieskorzystanie z prawa obniżenia podatku jest równoznaczne z nieprzysługiwaniem prawa do obniżenia podatku. Podatnik nie ma swobodnego wyboru między odliczeniem podatku, a zaliczeniem go do kosztów uzyskania przychodu.

Zgodnie z przepisem art. 16g ust.1 pkt 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Natomiast ust. 3 art. 16g cyt. ustawy stanowi, iż za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Zgodnie z brzmieniem art .86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł.

Jeżeli po zakończeniu umowy leasingu leasingobiorca zakupuje składnik majątkowy i uznaje na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za środek trwały i wprowadza do ewidencji środków trwałych, to dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytego środka trwałego stanowiącej cenę nabycia określoną w fakturze zakupu, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Za cenę nabycia zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku .

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 04 czerwca 2007 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy. Umowa wygasła 4 czerwca 2009 r. i po jej zakończeniu Spółka wykupiła ww. samochód. Zarząd Spółki zamierza w niedalekiej przyszłości, tj. jeszcze w roku 2009, sprzedać przedmiotowy samochód. Zarówno w trakcie trwania umowy leasingu, jak i po wykupie, ww. samochód służył Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych. Zainteresowany wskazał, iż w odniesieniu do przedmiotowego samochodu Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Reasumując, uwzględnienie jako elementu ceny nabycia - i w konsekwencji również wartości początkowej - podatku od towarów i usług może nastąpić wyłącznie wówczas, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami nie stanowi on podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku.

Rozstrzygniecie przedmiotowych kwestii zostało zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług, której art. 86 ust. 3 w przypadku nabycia samochodów osobowych wprowadza ogólną zasadę, iż tylko ograniczona kwotowo -procentowo część podatku wynikającego z faktury może być uznana za podatek naliczony. Jednakże, zgodnie m.in. z ust. 4 pkt 7 ww. artykułu zasada ta nie obowiązuje w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Jeżeli zatem Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia środka transportu, to cena nabycia tego samochodu ? dla ustalenia wartości początkowej środka trwałego ? nie będzie obejmowała tej części podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie pojazdu, w jakiej Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie dodaje się, że wniosek Spółki w zakresie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług został rozpatrzony interpretacją indywidualną w dniu 17 września 2009 r. nr ILPP1/443-733/09-6/KG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.