Prawo do zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy ruchomości.

Prawo do zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy ruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2010 r. (data wpływu 19 października 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 13 grudnia 2010 r.), 22 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.) oraz 12 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy ruchomości ? jest:

  • prawidłowe ? w części dotyczącej uzbrojenia, które było używane przez dostawcę powyżej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel,
  • nieprawidłowe ? w części dotyczącej uzbrojenia, które było używane przez dostawcę krócej niż pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy ruchomości. Wniosek uzupełniono pismami z dnia: 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 13 grudnia 2010 r.), 22 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.) oraz 12 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe oraz określające je jako stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (jak określił Wnioskodawca w piśmie z dnia 12 stycznia 2011 r.).

Wnioskodawca jest jednostką budżetową określoną w art. 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) i jednocześnie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W miesiącu listopadzie 2010 r., opierając się na rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie sposobu i trybu gospodarowania składnikami rzeczowymi majątku ruchomego, w który wyposażone są jednostki budżetowe (Dz. U. Nr 114, poz. 761), Zainteresowany planuje dokonać sprzedaży zbędnych składników tegoż majątku ? uzbrojenia. Uzbrojenie to zostało zakupione przed rokiem 1999 przez X i na podstawie protokołów przekazania dostarczone zostało do jednostek organizacyjnych więziennictwa.

W okresie od września do listopada 2010 r. jednostki te (zakłady karne i areszty śledcze) przekazały na podstawie protokołów zbędne uzbrojenie na stan jednostki Wnioskodawcy, po czym Zainteresowany uruchomi procedury związane z jego sprzedażą.

Ze złożonego w dniu 13 grudnia 2010 r. uzupełnienia do wniosku wynika, iż:

  1. W momencie nabycia przedmiotowego uzbrojenia Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Uzbrojenie to, jako zbędne, było przekazywane przez inne jednostki budżetowe (zakłady karne i areszty śledcze) Zainteresowanemu na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych, zgodnie z § 38 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie sposobu i trybu gospodarowania składnikami rzeczowymi majątku ruchomego, w który wyposażone są jednostki budżetowe (Dz. U. Nr 114, poz. 761).
  2. Część sprzedawanego uzbrojenia znajdowało się na stanie Wnioskodawcy przez okres od kilku do kilkunastu lat, pozostała część została przekazana Zainteresowanemu w okresie od września do listopada 2010 r. Sprzedaż całości nastąpiła w miesiącu listopadzie 2010 r.
    Jak wskazał Wnioskodawca, uzbrojenie zarówno przed przekazaniem do jego jednostki, jak i w chwili jego sprzedaży pozostawało własnością Skarbu Państwa. Zakłady karne, areszty śledcze i Wnioskodawca są jedynie dysponentami majątku Skarbu Państwa. Powyższa okoliczność stanowi przeszkodę w zawieraniu prawnie skutecznych umów pomiędzy tymi jednostkami.


Ponadto, w złożonym w dniu 23 grudnia 2010 r. uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż:

  1. Sformułowanie ?znajdowało się na stanie? oznacza bycie w ewidencji jednostki. Broń i uzbrojenie znajdujące się przez okres dłuższy niż 6 miesięcy w ewidencji Wnioskodawcy, pozostawało w dyspozycji oraz była możliwość w każdym momencie przydziału tegoż uzbrojenia i broni funkcjonariuszowi lub słuchaczowi. Broń i uzbrojenie w jednostce Zainteresowanego używane jest na co dzień do ochrony obiektu, a także do realizacji zajęć z przedmiotu szkolenie strzeleckie. Służba Więzienna zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523) jest formacją uzbrojoną.
  2. Wnioskodawca otrzymał broń i uzbrojenie od innych jednostek na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie sposobu i trybu gospodarowania składnikami rzeczowymi majątku ruchomego, w który wyposażone są jednostki budżetowe (Dz. U. Nr 114, poz. 761). Kierownicy jednostek stwierdzając o zbędności części przestarzałego uzbrojenia będącego na ich wyposażeniu, przekazali je Zainteresowanemu.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) Wnioskodawca może traktować sprzedaż zbędnego uzbrojenia jako dostawę towarów używanych, a co za tym idzie transakcja taka będzie zwolniona od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, planowane do zbycia w miesiącu listopadzie zbędne uzbrojenie spełnia wymogi określone w art. 41 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 cytowanej wyżej ustawy i stanowiąc towar używany sprzedaż jego powinna być zwolniona od podatku.

Uzasadnienie:

  1. W momencie zakupu uzbrojenia X nie był podatnikiem podatku od towarów i usług (został nim od dnia 19 lipca 1999 r. NIP: Y), a co za tym idzie nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
  2. Zbędne na dzień dzisiejszy i przeznaczone do sprzedaży uzbrojenie było na wyposażeniu zakładów karnych i aresztów śledczych przez okres dłuższy niż pół roku. Od momentu jego nabycia właścicielem był Skarb Państwa, a nieodpłatne przekazywanie na podstawie protokołów pomiędzy jednostkami organizacyjnymi więziennictwa (jednostkami budżetowymi) odbywało się i odbywa w ramach tego samego podmiotu. Stąd nie powinien mieć znaczenia okres jaki upłynął pomiędzy otrzymaniem zużytego majątku, a jego sprzedażą przez Zainteresowanego.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

  • prawidłowe ? w części dotyczącej uzbrojenia, które było używane przez dostawcę powyżej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel,
  • nieprawidłowe ? w części dotyczącej uzbrojenia, które było używane przez dostawcę krócej niż pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl. art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Podstawowa stawka podatku do końca 2010 r. ? w oparciu o art. 41 ust. 1 ustawy ? wynosiła 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Wyrażony w cytowanym wyżej przepisie art. 43 ust. 2 ustawy, wymóg używania ruchomości odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru. Przez używanie, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa ? www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć posługiwanie się, wykorzystywanie czegoś w charakterze narzędzia. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyć faktyczne wykorzystywanie towaru.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w miesiącu listopadzie 2010 r. dokonał sprzedaży zbędnych składników swojego majątku ? uzbrojenia. Uzbrojenie to zostało zakupione przed rokiem 1999 przez X i na podstawie protokołów przekazania dostarczone zostało do jednostek organizacyjnych więziennictwa. W okresie od września do listopada 2010 r. jednostki te (zakłady karne i areszty śledcze) przekazały na podstawie protokołów zbędne uzbrojenie na stan jednostki Wnioskodawcy, po czym Zainteresowany uruchomi procedury związane z jego sprzedażą. W momencie nabycia przedmiotowego uzbrojenia Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Uzbrojenie to, jako zbędne, było przekazywane przez inne jednostki budżetowe (zakłady karne i areszty śledcze) Zainteresowanemu na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych. Część sprzedawanego uzbrojenia znajdowało się na stanie Wnioskodawcy (było w ewidencji jednostki) przez okres od kilku do kilkunastu lat, pozostała część została przekazana Zainteresowanemu w okresie od września do listopada 2010 r. Broń i uzbrojenie znajdujące się przez okres dłuższy niż 6 miesięcy w ewidencji Wnioskodawcy, pozostawało w dyspozycji oraz była możliwość w każdym momencie przydziału tegoż uzbrojenia i broni funkcjonariuszowi lub słuchaczowi. Broń i uzbrojenie Zainteresowanego używane jest na co dzień do ochrony obiektu, a także do realizacji zajęć z przedmiotu szkolenie strzeleckie. Wnioskodawca otrzymał broń i uzbrojenie od innych jednostek na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie sposobu i trybu gospodarowania składnikami rzeczowymi majątku ruchomego, w który wyposażone są jednostki budżetowe. Kierownicy jednostek stwierdzając o zbędności części przestarzałego uzbrojenia będącego na ich wyposażeniu, przekazali je Zainteresowanemu.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że prawo do zastosowania zwolnienia od podatku w przedmiotowej sytuacji będzie możliwe, jedynie w odniesieniu do tej części uzbrojenia, która była używana przez Wnioskodawcę przez co najmniej pół roku od nabycia przez tą jednostkę prawa do rozporządzania danym uzbrojeniem jak właściciel. Powyższe wynika z faktu, iż tylko tą część uzbrojenia można uznać za towar używany w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 2 ustawy.

Reasumując, sprzedaż części zbędnego uzbrojenia, które było używane przez Zainteresowanego przez co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tym uzbrojeniem jak właściciel, jest traktowana jako dostawa towarów używanych, o których mowa w art. 43 ust. 2 ustawy. Tym samym transakcja ta korzysta ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Natomiast, sprzedaż pozostałej części uzbrojenia (tj. przekazanego Wnioskodawcy w okresie od września do listopada 2010 r.) podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika