Czy dokonując dostawy stalowej konstrukcji szklarni wraz z oszkleniem, uzyskanej w wyniku rozbiórki (...)

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy stalowej konstrukcji szklarni wraz z oszkleniem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Jawna jest właścicielem nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem szklarni ogrodniczej o pow. 5.560 m². Nieruchomość tą nabyła w dniu 22 kwietnia 2008 r. jako wkład niepieniężny wniesiony do Spółki przez wspólników. W tym samym dniu, Spółka wydzierżawiła obiekty szklarni dotychczasowym właścicielom, na okres do dnia 31 października 2008 r., pobierając z tego tytułu wynagrodzenie. Po zakończeniu umowy dzierżawy Spółka, w związku z planowaną na tym terenie inwestycją budowlaną (budowa budynków biurowych), zamierza rozebrać szklarnię, a następnie sprzedać uzyskane w ten sposób pozostałości w postaci stalowej konstrukcji szklarni wraz z oszkleniem. Od momentu nabycia Wnioskodawca nie dokonał żadnych nakładów na budynki szklarni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonując dostawy stalowej konstrukcji szklarni wraz z oszkleniem, uzyskanej w wyniku rozbiórki istniejących budynków szklarni ogrodniczej, Wnioskodawca może zastosować do tej dostawy zwolnienie dla towarów używanych, tj. towarów, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Natomiast zgodnie z przepisem art. 43 ust. 2 ww. ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części ? jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

W opisanej przez Spółkę sytuacji, nie może być mowy o sprzedaży budynku szklarni, gdyż Spółka nie sprzedaje kompletnego budynku wraz z gruntem, a jedynie pozostałości po jego rozbiórce w postaci stalowej konstrukcji szklarni wraz z oszkleniem. Zatem, zastosowanie mogą mieć tu wyłącznie przepisy dotyczące dostawy pozostałych towarów, nie stanowiących budynków lub budowli.

Przez towary używane rozumie się towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku. Używanie towarów, czyli czerpanie z nich pożytków może odbywać się co najmniej na dwa sposoby.

Pierwszy polega na osobistym wykorzystywaniu towaru zgodnie z jego przeznaczeniem i funkcją. Drugi na oddaniu towaru do używania innym podmiotom na podstawie umowy najmu lub dzierżawy. W tej sytuacji, używanie towaru polega na korzystaniu z niego i pobieraniu pożytków w postaci czynszu. Należy zatem przyjąć, że w przypadku oddania towaru do używania na podstawie umowy najmu lub dzierżawy na okres co najmniej pół roku, spełnia on dla podatnika dokonującego jego dostawy, kryteria dla towarów używanych. Ponieważ w momencie nabycia podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (aport osób fizycznych niedziałających w charakterze podatnika), dostawa tych towarów korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), definiuje pojęcie obiektu budowlanego ? jest to konstrukcja połączona z gruntem w sposób trwały, wykonana z materiałów budowlanych i elementów składowych, będąca wynikiem prac budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 1a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156 poz. 1118 ze zm.), przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynek, to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 ww. ustawy).

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać elementy konstrukcji szklarni wraz z oszkleniem, uzyskane z rozbiórki szklarni. Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. szklarni. Ponadto, Wnioskodawca wydzierżawił ją na okres pół roku dotychczasowym właścicielom i nie dokonywał żadnych nakładów na jej ulepszenie.

W omawianej sytuacji dojdzie do sprzedaży nie całej budowli, lecz elementów stalowej konstrukcji szklarni wraz z oszkleniem, uzyskanych w wyniku rozbiórki istniejącego budynku szklarni ogrodniczej, do której to czynności będą miały zastosowanie przepisy ustawy dotyczące towarów używanych (ruchomości).

Używanie towaru przez użytkownika przez okres 6 miesięcy powoduje możliwość skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy przy dostawie tego towaru. Zatem znaczenie ma czas, przez jaki towar ten używany jest przez podatnika dokonującego jego dostawy. To zaś oznacza, że sprzedaż rzeczy ruchomej, która w okresie 6 miesięcy poprzedzających dostawę nie była używana przez dostawcę, nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ustawy.

Za ?używanie?, jako przesłankę zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie można uznać posiadania towaru, któremu nie towarzyszy faktyczne jego wykorzystywanie. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru przez wskazany przepisem czas.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, że Wnioskodawca nie władał towarami będącymi przedmiotem zapytania bezpośrednio przez co najmniej pół roku.

W świetle powyższego, jeżeli Wnioskodawca przedmiotowych rzeczy ruchomych ? otrzymanych w wyniku czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ? nie użytkował w prowadzonej działalności gospodarczej przez okres co najmniej pół roku, ich sprzedaż nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, na podstawie art. 43 ust. 2 ustawy, rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części ? jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Stosowanie zwolnienia ustawodawca ograniczył jednak przepisem art. 43 ust. 6 ustawy. Wskazuje on, iż zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż jeżeli Spółka dokonała do dnia 31 grudnia 2008 r. sprzedaży elementów stalowej konstrukcji szklarni wraz z oszkleniem, których nie użytkowała w prowadzonej działalności gospodarczej przez okres co najmniej pół roku, ich sprzedaż także nie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.