1) Czy po 31 grudnia 2012 r. auto nie będzie traktowane jako osobowe na gruncie przepisów VAT (posiadające (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2011 r. (data wpływu 19 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad korygowania podatku naliczonego w związku z dokonywanymi zmianami w samochodzie ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad korygowania podatku naliczonego w związku z dokonywanymi zmianami w samochodzie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ? podatnik będący płatnikiem podatku VAT zawarł w 2009 roku umowę leasingu finansowego (jako korzystający), zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku VAT, na pojazd ciężarowy VAN dwumiejscowy spełniający wymogi art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zmianami) co zostało potwierdzone stosownymi dokumentami oraz dokonał odliczenia podatku VAT od zakupu ww. pojazdu.

Wnioskodawca planuje nie krócej niż po upływie pełnych 12 miesięcy od dostawy (najprawdopodobniej w roku 2012) dokonanie zmiany ilości miejsc siedzących na 5, ale auto nadal pozostanie pojazdem ciężarowym w świetle przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym. Fotele zostaną oddzielone stałą metalową przegrodą od przestrzeni bagażowej. Przebudowy dokona uprawniony warsztat. Podatnik dokona stosownego przeglądu w stacji diagnostycznej, oraz aktualizacji danych w dowodzie rejestracyjnym na pojazd ciężarowy liczba miejsc siedzących 5. Dopuszczalna ładowność pojazdu to 820 kg.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy po 31 grudnia 2012 r. auto nie będzie traktowane jako osobowe na gruncie przepisów VAT (posiadające 5 miejsc oraz ładowności 820 kg czyli powyżej 500 kg co będzie stwierdzone na podstawie świadectwa homologacji), tj. niespełniające wymogów ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym w kwestii pełnego odliczenia podatku VAT przy jego zakupie lub leasingowaniu oraz wydatków na paliwo?
2. Czy zmiana ilości miejsc siedzących dokonana w pojeździe (użytkowanym na podstawie leasingu finansowego, którego dostawa miała miejsce w 2009 roku wg poprzednich przepisów art. pkt 5c ? patrz, konstytucyjna ochrona praw słusznie nabytych) przy zachowaniu jego ciężarowej klasyfikacji dokonana po upływie pełnych 12 miesięcy od dostawy i odliczenia VAT przy dostawie, nie spowoduje konieczności korekty ? zwrotu podatku VAT odliczonego przy dostawie pojazdu w 2009 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym w momencie dostawy pojazdu podatnik nabył prawo dokonania klasyfikacji pojazdu po upływie pełnych 12 miesięcy od momentu zakupu bez konieczności korygowania ? zwrotu odliczonego przy zakupie (art. 86 ust. 5c ustawy).

Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) ? dalej Nowela, mówi:

Art. 1 pkt 11 lit. b) w zw. z art. 9 Noweli, z dniem 1 stycznia 2011 roku, uchylił obowiązywanie przepisów art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług ? dalej Ustawa. Uchylone przepisy do tej pory zawierały ograniczenia w VAT od paliw.

Art. 1 pkt 12 i pkt 14 Noweli wprowadza, co prawda, nowe regulacje w tym zakresie (art. 86a i 88a Ustawy), ale ? art. 9 pkt 1 Noweli ? przepisy te wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2013 roku.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 roku do dnia 1 stycznia 2013 roku kwestie odliczania VAT od paliwa regulują wyłącznie przepisy Noweli.

Zgodnie z art. 4 Noweli w okresie od dnia 1 stycznia 2011 roku do dnia 31 grudnia 2012 roku nie można odliczać VAT od ?nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 Noweli. Tymczasem art. 3 ust. 1 Noweli, stanowi: ?w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. 1 stycznia 2011 roku) do dnia 31 grudnia 2012 roku, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Zatem kluczowym kryterium jakim posługuje się ten przepis jest moment nabycia. Zgodnie z art. 3 ust. 1, samochodami, do których zastosowanie ma zakaz odliczania podatku od paliwa, określony w art. 4, są wyłącznie pojazdy nabyte w okresie od dnia 1 stycznia 2011 roku do dnia 31 grudnia 2012 roku.

Wnioskodawca uważa, że po dniu 3l grudnia 2012 r. auto będzie traktowane jako ciężarowe (posiadające 5 miejsc oraz ładowność 820 kg czyli powyżej 500 kg co będzie stwierdzone na podstawie świadectwa homologacji) spełniające wymogi ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym w kwestii odliczenia podatku VAT przy jego zakupie.

Ad. 2

Zmiana ilości miejsc siedzących dokonana w pojeździe w 2012 roku (użytkowanym na podstawie umowy leasingu finansowego zawartej w 2009 roku wg poprzednich przepisów art. 86 pkt 5c) przy zachowaniu jego ciężarowej klasyfikacji dokonana po upływie pełnych 12 miesięcy od zakupu i odliczenia VAT przy zakupie, nie spowoduje konieczności korekty ? zwrotu podatku VAT odliczonego przy zakupie pojazdu w 2010 r.

Art. 3 ust. 4 Noweli stwierdza, iż w przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia.

Ponadto art. 3 ust. 2 ? w ocenie Wnioskodawcy ? przepis ten nie dotyczy pojazdów użytkowanych na podstawie umowy leasingu zawartej przed 1 stycznia 2011 roku. Ponadto w momencie zawierania umowy leasingu obowiązywał 12 miesięczny okres niedokonywania zmian w pojeździe i ewentualna próba narzucenia bardziej restrykcyjnych wymagań odnośnie przeróbki pojazdu już w trakcie trwania umowy leasingowej należy uznać za działanie prawa wstecz i należy skorzystać z instytucji praw nabytych.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w sprawie IPPP3/443-915/11 -2/LK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytulu nabycia towarów i usług (?).

Z opisanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT. W 2009 roku zawarł umowę leasingu finansowego (jako korzystający), zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku VAT, na pojazd ciężarowy VAN, dwumiejscowy spełniający wymogi art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy, co zostało potwierdzone stosownymi dokumentami oraz dokonał odliczenia podatku VAT od zakupu ww. pojazdu.

Po upływie pełnych 12 miesięcy od dostawy (najprawdopodobniej w roku 2012) Wnioskodawca planuje dokonanie zmiany ilości miejsc siedzących na 5, ale auto nadal pozostanie pojazdem ciężarowym w świetle przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym. Fotele zostaną oddzielone stałą metalową przegrodą od przestrzeni bagażowej. Przebudowy dokona uprawniony warsztat. Podatnik dokona stosownego przeglądu w stacji diagnostycznej, oraz aktualizacji danych w dowodzie rejestracyjnym na pojazd ciężarowy liczba miejsc siedzących 5. Dopuszczalna ładowność pojazdu to 820 kg.

Do dnia 31 grudnia 2010 r. kwestię prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdów samochodowych regulowały normy prawne zawarte w art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Przez umowę dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty (art. 7 ust. 9 ustawy).

W art. 86 ust. 3 ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) ? obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., wskazano, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Z kolei w ust. 4 pkt 1 cyt. artykułu wskazano, że przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

Zgodnie z ust. 5 cyt. artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ww. art. 86 ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Z uwagi, zatem na fakt, iż nabyty na podstawie umowy leasingu finansowego w 2009 r. samochód spełniał ww. wymagania, Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego w całości.

Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej: ?ustawą nowelizującą?, z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast dodano m.in.:

• przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
• przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
  
  

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą ? jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia (art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej).

W art. 4 ustawy nowelizującej postanowiono, iż w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W myśl art. 86a ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2013 r.), w przypadku nabycia:

1. samochodów osobowych,
2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

   - kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.) przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów specjalnych ? jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika, że jest to pojazd specjalny;
6. pojazdów samochodowych innych niż wymienione w pkt 1-5, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
   1. 1 ? jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,
   2. 2 ? jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,
   3. 3 lub więcej ? jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg;
7. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą ? jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.) dopuszczalna ładowność pojazdów oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

W myśl ust. 5 ww. artykułu ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.) spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Stosownie do art. 86a ust. 6 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.) w przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia.

Zgodnie z art. 88a ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

Analizując powyższe należy zauważyć, iż w sytuacji gdy w pojeździe zostaną dokonane zmiany które spowodują, że samochód utraci cechy dotychczas pozwalające na pełne odliczenie podatku naliczonego, to wówczas podatnik będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego. Korekta ta będzie polegać na zmniejszeniu podatku naliczonego o kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy podatkiem z faktury dokumentującej nabycie samochodu a 60% podatku z tej faktury (względnie kwotą 6 000 zł).

Wskazać należy, iż w powyższych przepisach brak jest zastrzeżenia dotyczącego 12 miesięcy w zakresie dokonywanych zmian, a co za tym idzie, podatnik jest obowiązany do dokonania stosownych korekt bez względu na okres, jaki upłynął od otrzymania faktury (dokonania odliczenia).

Mając na uwadze powyższe przepisy stwierdzić należy, że samochód posiadający 5 miejsc oraz ładowności 820 kg czyli powyżej 500 kg, nie będzie traktowany (po dniu 31 grudnia 2012 r.) na gruncie przepisów ustawy o VAT jako samochód osobowy lub pojazd samochodowy od którego przysługuje ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz brak prawa do odliczenia od paliwa do tego samochodu, o ile będzie spełniał warunki przepisu art. 86 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.), który daje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup (leasing finansowy) samochodu jak i paliwa do tego samochodu.

Ponadto należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca dokona zmian w pojeździe samochodowym i będzie posiadał właściwe dokumenty potwierdzające wymogi z art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej lub art. 86a ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.), o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej oraz art. 86a ust. 5 ustawy o VAT to wówczas nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego.

Jednakże w sytuacji, gdy pojazd ten w wyniku dokonanych zmian utraci cechy dotychczas pozwalające na pełne odliczenie podatku naliczonego, to wówczas Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego.

Ponadto należy zauważyć, iż przepisy o podatku od towarów i usług regulujące kwestię odliczania podatku naliczonego nie posługują się pojęciem ?samochód ciężarowy?. W przepisach tych mowa jest o samochodach osobowych oraz innych pojazdach samochodowych charakteryzujących się ściśle określonymi cechami. Samo zaliczenie samochodu do kategorii samochodów ciężarowych nie jest wyznacznikiem uzyskania prawa do pełnego odliczenia, kwoty podatku naliczonego przy jego zakupie. A zatem tut. Organ nie jest właściwym do oceniania o tym czy dany pojazd samochodowy jest samochodem ciężarowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.