Czy wystąpi podatek VAT od sprzedaży gruntu otrzymanego jako darowiznę?

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 marca 2010 r. (data wpływu 31 marca 2010 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w 1987 r. na podstawie aktu notarialnego otrzymał jako darowiznę gospodarstwo rolne od rodziców. w 2010 r. zamierza sprzedać ziemię firmie pod budowę. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą. Jest płatnikiem podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Nie posiada i nie posiadał on statusu rolnika ryczałtowego.
2. Od 2004 r. na około x arach tego gruntu są ustawione reklamy różnych firm na podstawie zawartych umów. Od 2009 r. jest płatnikiem VAT czynnym i również z tego tytułu opłaca podatek VAT.
3. Do roku 1987 na gruncie tym było prowadzone gospodarstwo rolne.
4. W 2009 r. dokonał wraz z małżonką sprzedaży różnych gruntów:
   1. w miesiącu kwietniu 2009 r. sprzedał jedną działkę osobie fizycznej,
   2. w miesiącu wrześniu 2009 r. sprzedał jedną działkę Urzędowi Gminy,
   3. w miesiącu październiku 2009 r. sprzedał jedną działkę Urzędowi Gminy i działkę osobie fizycznej.
      Każdorazowo była to sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT.
5. Powodem sprzedaży gruntu jest jego położenie w strefie zabudowanej, w pobliżu stacji benzynowej przy drodze krajowej w związku z czym dojazd do niej jest obecnie utrudniony.
6. W momencie przyjęcia darowizny były to grunty rolne nie objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy. w chwili obecnej działka ta w planie gminy ma przeznaczenie usługowo-handlowe.
7. Nie poniesiono żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wystąpi podatek VAT od sprzedaży gruntu otrzymanego jako darowiznę...

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT nie wystąpi, ponieważ darowizna nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Na gruncie tym Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej. Jest to jego majątek prywatny i nie nabył gruntu w celu dalszej odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, stosując wykładnię językową przepisu stwierdzić można, iż działalnością gospodarczą jest działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, także wówczas gdy czynność podlegająca opodatkowaniu została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy. Przez częstotliwość należy rozumieć zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju (np. sprzedaż działek). Natomiast przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Natomiast w myśl art. 659 § 1 ww. ustawy, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z powyższego, umowa dzierżawy i najmu jest umową cywilnoprawną o charakterze zobowiązaniowym przysparzającym obydwie strony zawartej umowy.

Dzierżawa (najem) gruntu nierolniczego, rolniczego i leśnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT). Wydzierżawiający (wynajmujący) staje się podatnikiem począwszy od zawarcia pierwszej umowy dzierżawy (najmu), ale może korzystać ze zwolnienia podmiotowego ze względu na wysokość obrotów (art. 113 ww. ustawy) lub w przypadku dzierżawy ze zwolnienia przedmiotowego wskazanego w § 12 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 224, poz. 1799), zgodnie z którym zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w 1987 r. na podstawie aktu notarialnego otrzymał jako darowiznę gospodarstwo rolne od rodziców. w 2010 r. zamierza sprzedać ziemię firmie pod budowę. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą. Nie posiadał i nie posiada on status rolnika ryczałtowego. Wnioskodawca czerpie pożytki z przedmiotowych gruntów, bowiem zawarł od 2004 r. odpłatną umowę na podstawie której na x arach tego gruntu ustawione są reklamy różnych firm. Od 2009 r. Wnioskodawca również jest płatnikiem podatku VAT czynnym. Ponadto w 2009 r. Zainteresowany dokonał wraz z małżonką sprzedaży 4 różnych gruntów. w momencie przyjęcia darowizny były to grunty rolne nie objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy. w chwili obecnej działka ta w planie gminy ma przeznaczenie usługowo-handlowej. Powodem sprzedaży gruntu jest jego położenie w strefie zabudowanej w pobliżu stacji benzynowej przy drodze krajowej w związku z czym jest obecnie utrudniony dojazd do niej. Nie poniesiono żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży

Uwzględniając treść przytoczonych przepisów oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Wnioskodawca nie będzie zbywał majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowej nieruchomości nie można uznać za majątek osobisty Wnioskodawcy bowiem grunty te służą do uzyskiwania dochodu. Zawarta od 2004 r. umowa, na podstawie której na gruncie umieszczone są reklamy różnych firm, umożliwia Zainteresowanemu stałe uzyskanie dochodu. Nie można zatem zakwalifikować nieruchomości jako majątku niezwiązanego z gospodarczą aktywnością właściciela. Nieruchomości gruntowe można wykorzystywać nie tylko w działalności rolniczej lecz także ? jak w sytuacji Wnioskodawcy ? czerpiąc z niej pożytki np. w postaci czynszu. Zatem forma wykorzystywania nieruchomości gruntowej przesądza także o gospodarczym charakterze czynności. Dostawa działek gruntowych, z których uprzednio uzyskiwano korzyści majątkowe nie jest zbywaniem majątku osobistego lecz majątku pochodzącego z działalności gospodarczej.

Ponadto dla działek przeznaczonych pod zabudowę, które powstały w wyniku przekształcenia gruntów rolnych, istotne znaczenie ma, że czynności tej można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia ?zamiar?, jak również nie precyzuje pojęcia ?sposób częstotliwy?, w każdym przypadku należy badać, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden raz). Dokonanie sprzedaży czterech różnych gruntów jak i zamiar dokonania sprzedaży kolejnej ma niewątpliwie charakter powtarzalny, a warunek zamiaru dokonania tych czynności w sposób częstotliwy zostaje tu wypełniony. Zatem, dostawa przedmiotowych nieruchomości dokonywana jest w warunkach wskazujących na nadanie tym czynnościom zorganizowanego charakteru działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. w rezultacie dostawa przedmiotowego gruntu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W art. 43 ustawy, zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Stosownie do 43 ust. 1 pkt 9 powołanego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powyższego przepisu wynika, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług. Zatem dostawa gruntu będących przedmiotem wniosku, nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem w oparciu o plan zagospodarowania przestrzennego grunty te mają przeznaczenie usługowo-handlowe.

Reasumując, dostawa przedmiotowego gruntu nie jest sprzedażą majątku osobistego, lecz majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej. Tym samym czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem ? nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ? w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.