Zakwalifikowanie do przychodu ze stosunku pracy kosztu zakupu wycieczki dla pracownika, który będzie (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 08.08.2008 r. (data wpływu 11.08.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do przychodu ze stosunku pracy kosztu zakupu wycieczki dla pracownika, który będzie w uczestniczył w tej wycieczce w ramach podróży służbowej ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.08.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do przychodu ze stosunku pracy kosztu zakupu wycieczki dla pracownika, który będzie w uczestniczył w tej wycieczce w ramach podróży służbowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność polegającą na sprzedaży hurtowej i detalicznej środków ochrony roślin, nasion, nawozów i węgla. Aby przywiązać klientów do firmy, na początku sezonu zostały określone warunki, jakie musi spełnić klient, aby uzyskać premię. Premią jest uczestnictwo w wycieczce. Wycieczka zostanie zakupiona od podmiotu, który świadczy usługi w zakresie turystyki i wypoczynku zorganizowanego. Oprócz klientów uczestnikami wycieczki będą również pracownicy Spółki obsługujący wycieczkę, odpowiedzialni za sprawy organizacyjne. Pracownicy będą uczestniczyć w wycieczce w ramach delegacji służbowych.

Klient, aby uzyskać premię musi w okresie od 01 stycznia danego roku do momentu organizacji wycieczki zakupić w spółce towar na określoną wartość oraz dokonać zapłaty w terminie określonym na fakturze,

Pismem z dnia 14.10.2008 r. Nr IPPB2/415-1176/08-2/SP, IPPB3/423-1219/08-2/MW wezwano Spółkę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie poprawnej nazwy Spółki, sprecyzowanie, czy pracownik zostanie wysłany w delegację służbową krajową czy zagraniczną oraz wniesienie dodatkowej opłaty.

Spółka uzupełniła wniosek w terminie uiszczając dodatkową opłatę, wskazując poprawną nazwę spółki oraz informując, iż w zależności od tego, gdzie zostanie organizowana wycieczka (w kraju czy za granicą), pracownik zostanie oddelegowany odpowiednio w podróż służbową krajową lub zagraniczną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy koszt zakupu wycieczki w całości to znaczy zarówno w części poniesionej za klientów jak również za pracowników jest dla Spółki kosztem podatkowym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Czy opłata poniesiona za pracownika jest dla pracownika przychodem ze stosunku pracy...
   
   

Odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie rozpatrzony w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opłata wycieczki poniesiona za pracownika nie jest dla niego przychodem w rozumieniu art. 12 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnego świadczenia, ponieważ świadczenie nieodpłatne nie ma w tym przypadku miejsca. Pracownik na wycieczce w ramach delegacji służbowej niezależnie czy będzie to podróż krajowa czy zagraniczna będzie świadczył pracę, tylko w innych warunkach i innym charakterze.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52 a i 52 c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Art. 11 ust. 2a ww. ustawy stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia ? według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ? według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnianie lokalu lub budynku ? według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach ? na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

W świetle art. 12 ust.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza zakupić wycieczkę, która będzie premią dla klientów. Uczestnikami wycieczki będą również pracownicy Spółki obsługujący wycieczkę i odpowiedzialni za sprawy organizacyjne. Pracownicy będą uczestniczyć w wycieczce w ramach delegacji służbowej i będą świadczyć pracę, tylko w innych warunkach i innym charakterze.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie będą miały zastosowanie przepisy dotyczące podróży służbowej.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Wyżej powołany ust. 13 ma zastosowanie do diet i innych należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są:

• rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 ze zm.),
• rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalenia należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 r. ze zm.).
  
  

Przepis § 3 rozporządzenia mającego zastosowanie do podróży służbowych krajowych, stanowi, iż z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:

1. przejazdów;
2. noclegów;
3. dojazdów środkami komunikacji miejscowej;
4. innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
   
   

Natomiast zgodnie z przepisem § 2 rozporządzenia mającego zastosowanie do podróży służbowych zagranicznych, z tytułu podróży, odbywanej w terminie i państwie określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują:

1. diety;
2. zwrot kosztów:

1. przejazdów i dojazdów,
2. noclegów;
3. innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
   
   

Zatem wszelkie wydatki za czas podróży służbowej pracownika na obszarze kraju i poza nim zwolnione są z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości określonej w ww. rozporządzeniach.

Jednak zwolnienie to przysługuje pod warunkiem, że pracownik odbędzie podróż służbową w rozumieniu art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. ? Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), tj. wykonuje na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy.

Reasumując należy stwierdzić, iż wydatki za czas podróży służbowej krajowej lub zagranicznej, które będzie pokrywać Spółka, będą stanowić przychód dla pracownika, który może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania, zgodnie z zasadami zawartymi w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast ewentualna nadwyżka świadczeń, ponad limit określony w powołanych aktach prawnych, będzie stanowiła przychód pracownika ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.