Czynność nabycia obligacji, w związku z którymi Spółce przysługuje wynagrodzenie stanowi odpłatne (...)

UZASADNIENIE

W dniu 18.10.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych nabycia obligacji. Wniosek uzupełniony został w dniu 03.01.2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, polskim rezydentem dla celów podatkowych. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) i prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe.

W ramach prowadzonej działalności, Spółka zamierza nabyć (kupić) obligacje od osoby fizycznej, niebędącej podatnikiem VAT, nieprowadzącej działalności gospodarczej (dalej: Zbywca). Nabycie obligacji będzie odpłatne. Emitentem obligacji jest spółka kapitałowa. Spółka nabędzie obligacje w celu dalszej odsprzedaży lub wykupu przez emitenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nabycie obligacji przez Spółkę od Zbywcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem do czynności cywilnoprawnych , w związku z faktem, że Spółka w związku z nabyciem obligacji świadczy usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (a jednocześnie z VAT zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT).

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku od towarów i usług, w części pytania dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy

Stanowisko Spółki

Zdaniem Spółki, w związku z faktem, że nabycie obligacji przez Spółkę jest elementem usługi obrotu instrumentami finansowymi zwolnionej przedmiotowo z VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, czynność ta nie podlega opodatkowaniu PCC.

Uzasadnienie

1. Zgodnie z art. 2 pkt 4 b) ustawy o PCC, ?Nie podlegają podatkowi: (...) czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest a) opodatkowana podatkiem od towarów i usług, b) zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem (..)?.
2. Należy zatem rozstrzygnąć, czy z tytułu nabycia obligacji w celu wykonania usługi pośrednictwa finansowego Spółka jest zwolniona z podatku VAT.
3. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, ?opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej ?podatkiem?, podlegają:
   1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju?.
4. Przy czym za świadczenie usług uznaje się (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT): ?każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
   1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
   2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
   3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa?.
5. Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, ?Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności?.
6. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, ?Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych?.
7. Nie ulega wątpliwości, że czynność obrotu obligacjami wykonywana przez podmiot trudniący się tym zawodowo stanowi usługę wchodzącą w zakres zastosowania ustawy o VAT. Spółka jest zaś podmiotem, który prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa finansowego, w tym nabywa obligacje w celu ich dalszej odsprzedaży lub otrzymania zapłaty od emitenta obligacji.
8. Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1300 ze zm.) obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. Świadczenie to może mieć charakter pieniężny lub niepieniężny. Właściciel obligacji jest zatem wierzycielem emitenta, a Spółka nabywając obligacje nabywa wierzytelność z nich wynikającą.
9. Istotne jest to, że czynność obrotu obligacjami składa się z dwóch etapów: 1) nabycia obligacji na własny rachunek oraz 2) zbycia obligacji na rzecz nabywcy wtórnego lub otrzymania spłaty wierzytelności od dłużnika (emitenta). Przy czym, powyższa działalność ma charakter profesjonalny. W ocenie Wnioskodawcy, zważywszy na podobieństwo co do powyższego stanu faktycznego można odnieść wnioski wynikające z orzecznictwa sądów administracyjnych odnoszące się do obrotu wierzytelnościami.

   Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 16 maja 2006 r., I SA/Wr 213/07 (orzeczenie prawomocne): ?Podmiot nabywający nie ma zamiaru jednostkowego nabycia wierzytelności celem jej odsprzedaży lecz jego działalność gospodarcza polega właśnie na nabywaniu i odsprzedawaniu lub windykowaniu wierzytelności, czyli wykonuje czynności z ekonomicznym zamiarem osiągnięcia zysku. (...) Dlatego nie można oddzielić czynności nabycia wierzytelności od czynności jej sprzedaży, bo dopiero te dwie czynności składają się na czynność główną kwalifikowaną jako obrót wierzytelnościami?.

10. W związku z tym, już w momencie nabycia obligacji, Spółka świadczy usługę finansową. Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, zwolnione z VAT są ?usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r., o obrocie instrumentami finansowymi (...) z wyłączeniem przechowania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie?.
11. Zgodnie z ustawą o obrocie instrumentami finansowymi (art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy), Instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:
    1. ?papiery wartościowe?.
12. Do papierów wartościowych zaś zalicza się m.in. obligacje (art. 3 pkt 1) a) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi).
13. W związku z powyższym, Spółka w związku z nabyciem obligacji od Zbywcy świadczyć będzie usługę pośrednictwa finansowego, zwolnioną z VAT, a zatem nie wystąpi obowiązek zapłaty PCC.
14. Jak wskazał WSA we Wrocławiu w wyroku z 16 maja 2006 r.: ?Podsumowując powyższe należy stwierdzić, że już w momencie zakupu wierzytelności mamy do czynienia z usługą finansową. Zakup długu jest bowiem nie tylko elementem lecz koniecznym warunkiem wykonania usługi na rzecz sprzedawcy (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 marca 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 2208/06, wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 maja 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 2260/05, opubl. Rzeczpospolita z dnia 24 maja 2007 r. oraz Leksykon VAT 2006, J. Zubrzyckiego, t. 1 s. 681-682, wyd. Unimex). Jednakże sposób wykorzystania nabytej wierzytelności może decydować o tym czy usługa taka będzie zwolniona z VAT jako pośrednictwo finansowe (nabycie należności w celu dalszej odsprzedaży) albo opodatkowana 22% VAT (zakup wierzytelności w celu windykacji).
    Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy wypada stwierdzić że organy podatkowe błędnie stwierdziły, że w odniesieniu do strony skarżącej wskazana wyżej czynność sprzedaży wierzytelności będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.
    Strona skarżąca trudniąca się w sposób profesjonalny obrotem wierzytelnościami świadczy usługę na rzecz sprzedającego już w momencie nabycia wierzytelności, co skutkuje tym, że usługa ta wchodzi w zakres zastosowania podatku od towarów i usług i jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 pcc.
    Nabycie wierzytelności stanowi zatem niezbędną część usługi obrotu wierzytelnościami (świadczenia złożonego), która jest realizowana w czasie i składa się z co najmniej dwóch czynności, a jej zakończenie (efekt) skutkujące powstaniem obowiązku VAT następuje dopiero z chwilą sprzedaży uprzednio nabytej wierzytelności lub odzyskania od dłużnika sumy przypisanej do nabytej wierzytelności (por. J. Dziewa ?Obrót wierzytelnościami w podatku od czynności cywilnoprawnych? Prawo i podatki kwiecień 2007, s. 31 i nast.; Glosa nr 2/2007 s. 63 i nast.; J. Jędryszczyk, E. Lis ?Świadczenia złożone - problemy praktyczne na gruncie przepisów o podatku VAT? M. Pod. nr 6/2006, s. 9 i nast.)?
15. Stanowisko takie zostało również przedstawione w odniesieniu do czynności nabycia obligacji w wyroku NSA z 27 listopada 2000 r. (FPS 11/00, ONSA Nr 2/2001, poz. 55).
16. Również NSA w Warszawie wyroku z 3 października 2007 r. (II FSK 1086/06) uznał (oceniając nabycie wierzytelności), że ?Podstawowe znaczenie dla prawidłowego stosowania art. 2 pkt 4 u.p.c.c. ma ustalenie, czy z racji dokonania czynności cywilnoprawnej powstaje obowiązek z tytułu podatku VAT, czy też nie. Nie ma natomiast znaczenia, czy w konkretnej sytuacji powstanie zobowiązanie podatkowe, czy też przysługiwać będzie zwolnienie od podatku. Dla zastosowania omawianego wyłączenia nie ma znaczenia, która ze stron transakcji jest opodatkowana podatkiem VAT lub z tego podatku zwolniona. Z konstrukcji przedmiotu podatku VAT wynika wprawdzie, że w odniesieniu do umów zbycia, głównie sprzedaży, podatnikiem z zasady jest sprzedawca. Jednak ze względu na charakter transakcji może być inaczej, na przykład (jak w konkretnej sprawie) nabycie wierzytelności przez podmiot trudniący się profesjonalnie obrotem wierzytelnościami będzie kwalifikowane jako odpłatne świadczenie usługi (pośrednictwa finansowego), tym samym na nabywcy będzie ciążył wspomniany obowiązek?.
17. Jak wskazano wyżej, obrót obligacjami lub innymi wierzytelnościami stanowi usługę której przedmiotem są instrumenty finansowe, składającą się z 2 elementów. Jak wskazuje się w doktrynie (J.Dziewa, Obrót wierzytelnościami w podatku od czynności cywilnoprawnych, Prawo i podatki, kwiecień 2007, str.34): ?Skoro więc
    1. wykonanie usługi zależy od istnienia wierzytelności (własnej lub wtórnej wcześniej nabytej przez zbywcę) i podmiotu zamierzającego zbyć taką wierzytelność,
    2. w skład usługi (na jej całość) wchodzą zarówno zakup, jak i sprzedaż wierzytelności realizowane w trybie art. 510 par. 1 kc (dwie czynności syngularne) względnie nabycie i czynności windykacyjne (inkasa),
    3. obrót wierzytelnościami jako usługa finansowa jest, na podstawie odrębnych przepisów, objęty VAT,
    4. podmiot finansowy (nabywca) jest podatnikiem VAT, trudniącym się zawodowo świadczenie usług finansowych i rozlicza w tym podatku efekt usługi finansowej (obrotu wierzytelnościami)
    5. to próba opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych poszczególnych czynności, które wchodzą w skład usługi finansowej, kłóci się z ratio legis dyspozycji art. 2 pkt 4 pcc. Podmiot finansowy, obok VAT, byłby bowiem zobowiązany do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych od ceny nabycia wierzytelności. Następowałoby podwójne opodatkowanie tej samej czynności, co jest sprzeczne z art. 2 Konstytucji?.
18. Również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach wskazują, że w związku z nabyciem obligacji nabywca świadczy usługę finansową w rozumieniu ustawy o VAT. Np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 stycznia 2011 r. (IPPP3/443-1109/10-3/MPe) organ potwierdził, że bank nabywając a następnie sprzedając obligację lub uzyskując spłatę od emitenta świadczy usługę finansową w rozumieniu ustawy o VAT i wskazał na sposób ustalenia obrotu w takiej sytuacji. W stanie faktycznym przedstawionym przez podatnika (bank) wskazano, że: ?Bank dokonuje zakupu i odsprzedaży krajowych i zagranicznych papierów wartościowych, kuponowanych (odsetkowych), głównie obligacji, zarówno na rynku pierwotnym, jak i wtórnym. Emitentami wspomnianych papierów wartościowych są Narodowy Bank Polski, Skarb Państwa, jednostki samorządy terytorialnego, banki bądź inne podmioty posiadające osobowość prawną?. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w takiej sytuacji: ?tego rodzaju usługa pośrednictwa finansowego świadczona przez Bank, polega zatem na czasowym udostępnieniu innemu podmiotowi, za wynagrodzeniem, określonej ilości środków pieniężnych. (..) Kwestia od kogo otrzyma zwrot zaangażowanego kapitału jest bowiem nieistotna - liczy się jedynie to, że Bank wyświadczył usługę w postaci udostępnienia kapitału, w zamian za którą w ostatecznym rozrachunku otrzymał wynagrodzenie w formie odsetek?.

19. Tak również w odniesieniu do obligacji, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 23 grudnia 2009 r. ILPB2/436-202/09-2/AJ).
    
    

W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie, że w sytuacji, gdy nabędzie obligacje od Zbywcy, nie będzie zobowiązana do zapłaty PCC, gdyż w związku z nabyciem obligacji świadczy usługę podlegającą opodatkowaniu VAT (a jednocześnie z VAT zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast przez świadczenie usług ? na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy ? rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? na mocy ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, polskim rezydentem dla celów podatkowych. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe. W ramach prowadzonej działalności, Spółka zamierza nabyć (kupić) obligacje od osoby fizycznej, niebędącej podatnikiem VAT, nieprowadzącej działalności gospodarczej (dalej: Zbywca). Nabycie obligacji będzie odpłatne. Emitentem obligacji jest spółka kapitałowa. Spółka nabędzie obligacje w celu dalszej odsprzedaży lub wykupu przez emitenta.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1300 ze zm.) obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia.

Obligacje stanowią pokrewną do kredytu lub pożyczki formę pozyskiwania kapitału. W związku z powyższym Spółka, która jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe pełni funkcję kredytodawcy (finansującego), świadczącego na rzecz emitenta usługę finansową, w zamian za co otrzyma określone świadczenie.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, iż nabycie obligacji w opisanych przez Spółkę okolicznościach spełnia niewątpliwie szeroką definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy. W analizowanej sytuacji będzie można bowiem zidentyfikować beneficjenta świadczenia wykonanego przez Spółkę, którym będzie emitent obligacji ? spółka kapitałowa mogąca korzystać z kapitału udostępnionego jej przez Spółkę, ponadto usługa będzie miała charakter odpłatny, z uwagi na fakt, iż Spółka otrzyma określone wynagrodzenie.

Stawka podatku ? zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy ? wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy. Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384) instrumentami finansowymi są papiery wartościowe. Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 1 lit a) ww. ustawy o instrumentach finansowych przez papiery wartościowe należy rozumieć akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.

W świetle art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

W świetle powyższego należy uznać, iż czynność nabycia obligacji, w związku z którymi Spółce przysługuje wynagrodzenie stanowi odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu i korzystające ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, przedmiotowe usługi nie zostały bowiem wymienione w katalogu wyłączeń ze zwolnienia wymienionych w art. 43 ust. 15.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.