1. Czy wartość składki ubezpieczeniowej, przekazywanej przez Spółkę do ubezpieczyciela w imieniu (...)

W związku ze skargą z dnia 03 marca 2010r. (data wpływu do tut. Organu 04.03.2010r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 26.01.2010r. znak: IPPP3/443-1041/09-3/MM w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazywanej przez Wnioskodawcę do ubezpieczyciela w imieniu korzystającego wartości składki ubezpieczeniowej oraz zwolnienia z podatku VAT usługi finansowania składki ubezpieczeniowej, doręczoną w dniu 28.01.2010r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 26 stycznia 2010r. znak: IPPP3/443-1041/09-3/MM w części dotyczącej przekazywania przez Wnioskodawcę do ubezpieczyciela w imieniu korzystającego wartości składki ubezpieczeniowej uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

We wniosku z dnia 10.11.2009r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej: Spółka), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy usługi leasingowe. Na podstawie zawieranych z podmiotami (dalej: korzystający) umów leasingu, Spółka przekazuje do używania i pobierania pożytków środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne (przedmioty leasingu).

Przez okres trwania umowy leasingu korzystający, jako podmiot rzeczywiście używający przedmiot leasingu, jest odpowiedzialny za wykonywanie szeregu określonych czynności związanych z poprawnym użytkowaniem przedmiotu leasingu oraz pobieraniem z tego tytułu korzyści. W tym zakresie, korzystający jest zobowiązany m.in. do ubezpieczenia przedmiotu leasingu.

Zgodnie z treścią Ogólnych Warunków Umów Leasingu, stanowiących integralną część zawieranych przez Spółkę umów leasingu, przez cały czas posiadania przedmiotu leasingu przez korzystającego jest on zobowiązany do ubezpieczenia przedmiotu leasingu we własnym imieniu i na własny koszt. Uposażonym z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia jest w każdym przypadku Spółka.

Umowa ubezpieczenia przedmiotu leasingu jest zawierana przez korzystającego działającego przez pełnomocnika, którym jest Spółka. W tym zakresie, korzystający udziela nieodwołalnego pełnomocnictwa Spółce do zawierania i podpisywania w jego imieniu i na jego rzecz umów ubezpieczenia dotyczących przedmiotu leasingu.

Spółka nie jest stroną umowy ubezpieczenia, pełni jedynie funkcję pełnomocnika reprezentującego korzystającego. W związku z tym, korzystający jako podmiot zawierający umowę ubezpieczenia jest zobowiązany do zapłaty na rzecz ubezpieczyciela wszelkich opłat i składek ubezpieczeniowych, należnych z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia. W celu technicznego usprawnienia procesów płatności składek Spółka, w ramach umowy leasingu, wyraziła zgodę na pełnienie funkcji pośrednika w przekazywaniu składki na rzecz ubezpieczyciela (składki ubezpieczeniowe zebrane od korzystających są przekazywane przez Spółkę łączną kwotą do ubezpieczyciela).

Czynność polegająca na przekazaniu przez Spółkę kwoty składki ubezpieczeniowej do ubezpieczyciela w imieniu korzystającego jest zobowiązaniem wynikającym z umowy leasingu zawartej pomiędzy Spółką a korzystającym. Za wykonywanie tej czynności, Spółka nie pobiera od korzystającego dodatkowego wynagrodzenia (czynności te są wykonywane przez Spółkę w ramach wynagrodzenia należnego z tytułu usługi leasingu).

Dodatkowo, w niektórych przypadkach, korzystający przekazuje kwotę składki ubezpieczeniowej do Spółki w ratach, przy czym Spółka przekazuje uprzednio kwotę składki w całości do ubezpieczyciela. W takich przypadkach Spółka pobiera odrębne wynagrodzenie z tytułu świadczenia usługi pożyczki na rzecz korzystającego ? usługi finansowej w zakresie finansowania składki ubezpieczeniowej.

Kwotę (wartość) składki ubezpieczeniowej, korzystający przekazuje do Spółki na podstawie wystawianych przez Spółkę not obciążeniowych lub faktur. W przypadku, kiedy kwota składki ubezpieczeniowej przekazywana jest przez korzystającego do Spółki na podstawie faktury, wartość należnej składki ubezpieczeniowej jest ujęta na fakturze jako dodatkowy informacyjny element, tj. element odrębny od przedmiotu sprzedaży, którego dotyczy dana faktura (np. usługi leasingu). Umieszczenie na fakturze informacji na temat kwoty składki ubezpieczeniowej ma na celu jedynie poinformowanie i przypomnienie korzystającemu o obowiązku zapłaty składki ubezpieczeniowej.

Kwoty składek przekazane Spółce przez korzystających oraz przekazane przez Spółkę ubezpieczycielowi są księgowane w Spółce na kontach przejściowych (tj. nie stanowią odpowiednio: przychodu bądź kosztu Spółki).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wartość składki ubezpieczeniowej, przekazywanej przez Spółkę do ubezpieczyciela w imieniu korzystającego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług po stronie Spółki...
2. Czy wynagrodzenie Spółki za usługę w zakresie finansowania składki ubezpieczeniowej korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Wartość składki ubezpieczeniowej, przekazywanej przez Spółkę do ubezpieczyciela w imieniu korzystającego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów (dalej: ?VAT?) i usług po stronie Spółki.
2. Wynagrodzenie Spółki za usługę w zakresie finansowania składki ubezpieczeniowej korzysta ze zwolnienia z VAT.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Czynności opodatkowane VAT w świetle ustawy o VAT

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dostawę towarów stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez świadczenie usług, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się z kolei każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Dodatkowo, na podstawie art. 15 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy zauważyć, że zgodnie z przepisami ustawy o VAT, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynności podlegającej opodatkowaniu dokonał podatnik VAT, który dla tej właśnie czynności będzie działał w takim charakterze.

W związku z powyższym, aby uznać wartość przekazywanej składki ubezpieczeniowej za opodatkowaną podatkiem VAT, konieczne jest rozstrzygnięcie, czy wartość składki ubezpieczeniowej przekazywanej Spółce przez korzystającego stanowi wynagrodzenie Spółki z tytułu jakiegokolwiek świadczenia dostawy towarów bądź świadczenia usług wykonywanego przez Spółkę na rzecz korzystającego.

Dostawę towarów stanowi bowiem przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Poprzez towary ustawa o VAT, zgodnie z art. 2 ust. 5, nakazuje rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W przypadku przekazywania kwot składek ubezpieczeniowych, przekazywane są w rzeczywistości jednostki pieniężne. Należy zauważyć, iż jednostki pieniężne nie są uznawane za rzeczy ruchome. Pieniądze jako takie są uznawane za rzeczy ruchome, oznaczone gatunkowo tylko w postaci znaków pieniężnych (banknotów i monet), a nie jednostek pieniężnych wyrażających abstrakcyjną jednostkę wartości. Charakterem pieniądza jako środka płatniczego zajmował się Sąd Najwyższy, który w wyroku z 4 grudnia 1998r., III OKN 49/98 stwierdził, że pieniądze jako środek płatniczy, zarówno banknoty, jak i bilon są rzeczami ale są to tylko rzeczy ?sui generis? ponieważ nie mają samoistnej wartości wynikającej z ich właściwości fizycznych, lecz z określonej gwarancji jaką daje im państwo. Z powyższego wyroku wynika, iż jednostki pieniężne nie mogą być uznane za rzeczy ruchome.

W świetle powyżej przytoczonej definicji towaru, nie ulega wątpliwości, że kwota (wartość) składki ubezpieczeniowej nie może być za niego uznana. W konsekwencji, czynność mająca na celu przekazanie kwot składek ubezpieczeniowych nie stanowi dostawy towarów w świetle ustawy o VAT.

Przez świadczenie usług, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się z kolei każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W przedmiotowej sprawie, Spółka wykonuje na rzecz korzystających czynności przekazania składki ubezpieczeniowej do ubezpieczyciela. Za wykonywanie tych czynności Spółka nie pobiera żadnego dodatkowego wynagrodzenia od korzystających, gdyż wchodzą one w skład kompleksowej usługi leasingu, za świadczenie której Spółka otrzymuje wynagrodzenie w postaci okresowych opłat leasingowych. Co do zasady, świadczona przez Spółkę na rzecz korzystającego usługa leasingu jest, zgodnie z art. 41 ust 1 ustawy o VAT, opodatkowana na terytorium kraju VAT w wysokości 22%. Z uwagi na fakt, że czynność przekazania przez Spółkę kwoty składki ubezpieczeniowej do ubezpieczyciela w imieniu korzystającego wchodzi w zakres czynności składających się na kompleksową usługę leasingu, jest opodatkowana VAT w ramach jednej kompleksowej usługi leasingu.

Za wynagrodzenie Spółki nie można w żadnym razie uznać kwoty składki ubezpieczeniowej przekazanej przez korzystających celem wpłaty na rzecz ubezpieczyciela. Kwota ta bowiem stanowi ?wypełnienie? czynności przekazywania wykonywanej przez Spółkę i w związku z tym sama w sobie nie podlega opodatkowaniu VAT po stronie Spółki.

W drodze analogii, przekazanie składki ubezpieczeniowej przez Spółkę do ubezpieczyciela w imieniu korzystającego można porównać do sytuacji, gdy w supermarketach klienci opłacają określone rachunki, np. rachunki za energię elektryczną. W takim przypadku, pobierana przez supermarket kwota należności wynikającej z danego rachunku nie stanowi w żadnym przypadku wynagrodzenia supermarketu z tytułu jakiegokolwiek świadczenia na rzecz jego klienta. Supermarket jedynie przekazuje kwotę rachunku w imieniu klienta do sprzedawcy usługi, np. zakładu energetycznego. Wynagrodzeniem supermarketu w analizowanym przykładzie będzie co najwyżej wartość odrębnie określonego wynagrodzenia (prowizji) pobieranej z tytułu wykonanej usługi ? wynagrodzeniem supermarketu nie będzie wartość pobranej płatności odpowiadającej należności z danego rachunku.

Wartość (kwota) składki ubezpieczeniowej jest zatem przedmiotem wykonywanych czynności przez Spółkę, w ramach usługi leasingu. W związku z powyższym, kwota składki ubezpieczeniowej sama w sobie nie podlega opodatkowaniu VAT po stronie Spółki. Wartość składki ubezpieczeniowej w żadnym razie nie stanowi wynagrodzenia Spółki.

Ad. 2

Usługa w zakresie finansowania składki ubezpieczeniowej jako usługa finansowa zwolniona z VAT

Zgodnie z art. 43 ust 1 ustawy o VAT, zwolnieniu z VAT podlegają m.in. usługi wyszczególnione w załączniku nr 4 do ustawy o VAT, w tym usługi pośrednictwa finansowego wymienione w pkt 3 załącznika nr 4.

W konsekwencji, w sytuacji, gdy Spółka świadczy usługę w zakresie finansowania składki ubezpieczeniowej (usługę udzielania pożyczki, PKWIU 65.22.10-00 ? ?Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym? należnej od korzystającego, tj. w sytuacji, gdy korzystający przekazuje do Spółki składkę w ratach a Spółka przekazuje uprzednio kwotę składki w całości do ubezpieczyciela, R. świadczy na rzecz korzystającego usługę finansową objętą zakresem zwolnienia z VAT.

Tym samym, wynagrodzenie pobierane przez Spółkę z tytułu świadczenia wskazanej usługi w zakresie finansowania składki ubezpieczeniowej, objęte jest zwolnieniem z VAT.

Podsumowanie:

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, w przypadku przekazania kwot składek ubezpieczeniowych, wartość (kwota) składki ubezpieczeniowej nie podlega opodatkowaniu VAT po stronie Spółki, a w zakresie finansowania składki ubezpieczeniowej (usługa udzielania pożyczki) świadczona przez Spółkę, podlega zwolnieniu z VAT.

W dniu 26 stycznia 2010r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną znak: IPPP3/443-1041/09-3/MM uznając, iż stanowisko Wnioskodawcy w kwestii przekazywania przez Wnioskodawcę do ubezpieczyciela w imieniu korzystającego wartości składki ubezpieczeniowej jest nieprawidłowe. Natomiast w części dotyczącej zwolnienia z podatku VAT usługi finansowania składki ubezpieczeniowej tut. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W treści interpretacji indywidualnej stwierdzono, iż z opisu zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku nie wynika, iż Wnioskodawca świadczy na rzecz korzystającego usługi ubezpieczeniowe. Takim podmiotem jest zakład ubezpieczeń, który w tym celu zawiera z korzystającym stosowną umowę ubezpieczenia. Rola Wnioskodawcy ogranicza się jedynie do przekazania środków pieniężnych korzystającego zakładowi ubezpieczeń. Nie pobiera z tego tytułu żadnego dodatkowego wynagrodzenia.

Jeśli zatem z umowy leasingowej wynika, iż korzystający jest zobowiązany do ubezpieczenia na własny koszt przedmiotu leasingu, należy przyjąć, iż koszty te są elementem kosztów w odniesieniu do całej usługi leasingu.

W związku z powyższym, uwzględniając treść wskazanej wyżej regulacji art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, stwierdzić należy, że w przypadku świadczonych przez Spółkę usług leasingu za podstawę opodatkowania uznać należy kwotę obrotu wynikającą z całości świadczenia pieniężnego pobieranego przez Spółkę od korzystającego, tj. łącznie z przekazywanymi kwotami składek ubezpieczeniowych pobieranych od korzystającego.

Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem tut. Organu Spółka pismem z dnia 08 lutego 2010r. (data wpływu do tut. Organu 09.02.2010r.) wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa przez zmianę wydanej interpretacji indywidualnej w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT wartości składki ubezpieczeniowej przekazywanej przez Wnioskodawcę do ubezpieczyciela w imieniu i na rzecz korzystającego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 15.02.2010r. wydał odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w którym stwierdził, iż brak jest podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT wartości składki ubezpieczeniowej przekazywanej przez Wnioskodawcę do ubezpieczyciela w imieniu i na rzecz korzystającego.

Wobec powyższego Wnioskodawca pismem z dnia 03.03.2010r. (data wpływu do tut. Organu 04.03.2010r.) za pośrednictwem Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na interpretację indywidualną z dnia 26.01.2010r. znak: IPPP3/443-1041/09-3/MM.

W złożonej skardze wniesiono o uchylenie wydanej interpretacji w części w jakiej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Skarżącej za nieprawidłowe. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucono naruszenie:

• art. 14c § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa poprzez dokonanie niepełnej analizy stanu faktycznego sprawy, co doprowadziło do błędnej oceny prawnej i uznania za nieprawidłowe stanowiska Skarżącej przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej;

• art. 29 ust. 1 ustawy o VAT poprzez uznanie, że w przedstawionym stanie faktycznym kwota składki ubezpieczeniowej przekazywana przez Skarżącą w imieniu i na rzecz Korzystającego do zakładu ubezpieczeń, stanowi element wynagrodzenia należnego Skarżącej z tytułu świadczenia usługi leasingu.
  
  

Wobec powyższego wniesiono:

• o uchylenie zaskarżonej Interpretacji indywidualnej w części w jakiej tut. Organ podatkowy uznał stanowisko strony Skarżącej za nieprawidłowe,

• o zasądzenie na rzecz Skarżącej zwrotu kosztów postępowania na podstawie art. 200 oraz art. 205 § 2 Prawa o postępowaniu przez sądami administracyjnymi.
  
  

Skarżąca nie zgadza się z treścią zaskarżonej interpretacji. Skarżąca stoi na stanowisku, iż w świetle stanu faktycznego sprawy brak jest podstaw do stwierdzenia, że kwoty środków pieniężnych Korzystającego przekazywane zakładowi ubezpieczeń powinny być włączone do podstawy opodatkowania Skarżącej z tytułu świadczenia usługi leasingu. Przeciwne ustalenia, tj. takie, które zawarto w uzasadnieniu zaskarżonej interpretacji wskazują, że organ podatkowy w sposób nieprawidłowy ocenił okoliczności faktyczne sprawy. W konsekwencji, w ocenie Skarżącej, kwoty środków pieniężnych Korzystającego przekazywane zakładowi ubezpieczeń nie powiększają, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obrotu będącego podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych usług leasingu.

Naruszenie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej

Skarżąca podkreśla przede wszystkim, iż interpretacja indywidualna będąca przedmiotem wniosku Skarżącej o udzielenie interpretacji została wydana z naruszeniem przepisów regulujących tryb wydawania indywidualnych interpretacji.

W szczególności, Skarżąca wskazuje, iż zgodnie z normą prawną wyrażoną w art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Jednocześnie, zgodnie z art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej, w razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym.

Jak podkreśla się w doktrynie prawa podatkowego:

?Uzasadnienie prawne negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy nie może ograniczać się wyłącznie do wskazania, z jakich powodów organ podatkowy uznaje to stanowisko za nieprawidłowe. Zgodnie z zasadą zaufania oraz zasadą przekonywania organ podatkowy powinien wyjaśnić, jak rozumie przepisy będące przedmiotem wniosku oraz wskazać jednoznacznie, jakie stanowisko jest prawidłowe.?

W ocenie Skarżącej, zaskarżona interpretacja Dyrektora nie spełniła wymogów zakreślonych powyższymi przepisami.

Jak bowiem wynika z przywołanych powyżej regulacji, organ podatkowy udzielający pisemnej interpretacji jest zobowiązany dokonać oceny stanowiska pytającego wraz z jej uzasadnieniem prawnym, przez którą należy rozumieć, zdaniem Skarżącej, wskazanie przez organ podatkowy udzielający interpretacji, czy stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe, czy też jest nieprawidłowe z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego, znajdujących zastosowanie w stanie faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę. Z kolei, stan faktyczny, którego dotyczy ocena prawna, przyjmuje się w kształcie przedstawionym przez wnioskodawcę, co wynika z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

?Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.?

Biorąc pod uwagę powyższe, organ podatkowy winien wydać interpretację indywidualną w świetle całokształtu stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę we wniosku o interpretację. Tylko w takim przypadku możliwa będzie realizacja podstawowego postulatu związanego z wydawaniem indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, tj. funkcja informacyjna, polegająca na wyjaśnianiu przez organy podatkowe skutków podatkowych działań podejmowanych przez podatników. Jedynie w przypadku, gdy organ podatkowy weźmie pod uwagę wszystkie elementy stanu faktycznego, będzie mógł wydać interpretację, która w najpełniejszy sposób odpowiada prawu, zapewniając, iż odnosi się ona do konkretnego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o udzielenie interpretacji. W konsekwencji, pominięcie przez organ podatkowy jakichkolwiek elementów stanu faktycznego winno być uznane za niedopuszczalne, bowiem udaremni cel wprowadzenia do polskiego systemu prawnego regulacji dotyczących wydawania indywidualnych interpretacji.

W ocenie Skarżącej, Dyrektor nie dokonał pełnej oceny całokształtu okoliczności składających się na stan faktyczny sprawy, co w konsekwencji przesądziło o błędnej ocenie prawnej tego stanu faktycznego.

W stanie faktycznym sprawy należy uznać bowiem, że kwoty środków pieniężnych Korzystającego przekazywane zakładowi ubezpieczeń nie powinny być włączone do podstawy opodatkowania Skarżącej z tytułu świadczenia usługi leasingu.

Tymczasem, w zaskarżonej interpretacji Dyrektor stanął na przeciwnym stanowisku: organ podatkowy uznał bowiem, że ?w przypadku świadczonych przez Spółkę usług leasingu za podstawę opodatkowania uznać należy kwotę obrotu wynikającą z całości świadczenia pieniężnego pobieranego przez Spółkę od Korzystającego, tj. łącznie z przekazywanymi kwotami składek ubezpieczeniowych pobieranych od Korzystającego?.

Jednocześnie, zgodnie z konkluzją podsumowującą interpretację organu, Dyrektor uznał, ?iż usługa polegająca na przekazaniu kwot składek ubezpieczenia przedmiotu leasingu będzie stanowić usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT wchodzącą w zakres świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz Korzystającego usługi leasingowej?.

W ocenie Skarżącej, cytowane powyżej stanowiska Dyrektora pozostają ze sobą w oczywistej sprzeczności. Z jednej strony, organ słusznie rozpoznaje opisaną w stanie faktycznym przez Skarżącą usługę przekazania składki ubezpieczeniowej, jednocześnie dla tego samego stanu faktycznego uznaje, iż kwota będąca przedmiotem przekazania winna być włączona do podstawy opodatkowania Skarżącej z tytułu świadczenia usługi leasingu.

Skarżąca pragnie podkreślić, iż zgodnie z opisanym przez nią stanem faktycznym, Skarżąca nie jest stroną umowy w stosunku cywilno-prawnym jaki powstał pomiędzy Korzystającym z przedmiotu leasingu a zakładem ubezpieczeniowym, jak również Skarżąca nie refakturuje składek. Rola Skarżącej w relacji, która powstała pomiędzy Korzystającym a ubezpieczycielem ogranicza się wyłącznie do przekazywania kwot składek ubezpieczeniowych na zasadzie przekazu pieniężnego. (Skarżąca działa tu jako agent płatniczy). Tym samym kwota składki ubezpieczeniowej jest przedmiotem świadczenia, a nie wynagrodzeniem za usługę wyświadczaną przez Skarżącą.

W ocenie Skarżącej, poza wszelką wątpliwością pozostaje fakt, iż przekazywanie kwot składek ubezpieczeniowych nie powinno być utożsamiane z wynagrodzeniem za wykonanie świadczenia, którego przedmiotem są przekazywane kwoty.

W przedstawionym stanie faktycznym Skarżąca przekazuje kwoty składek ubezpieczeniowych będące wynagrodzeniem zakładu ubezpieczeń z tytułu świadczenia usług ubezpieczeniowych na rzecz Korzystających. Skarżąca pragnie podkreślić, iż przekazywane kwoty są wynagrodzeniem należnym ubezpieczycielowi za świadczone przez niego usługi na rzecz Korzystających.

Wynagrodzenie, które Skarżąca pobiera z tytułu świadczenia usługi przekazania kwoty ubezpieczenia wkalkulowane jest w wynagrodzenie za kompleksową usługę leasingu, w skład której wchodzi również rzeczone świadczenie. Co do zasady, usługa ta, tj. przekazywanie kwot składek ubezpieczeniowych, opodatkowana jest zgodnie ze stawką właściwą dla usługi zasadniczej, tj. usługi leasingu.

Skarżąca pragnie podkreślić, iż zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, miejsce mają dwa odrębne od siebie i całkowicie niezależne świadczenia, tj.:

• świadczenie usługi ubezpieczeniowej, gdzie stronami są odpowiednio ubezpieczyciel i Korzystający, oraz
• świadczenie usługi przekazania kwoty składki ubezpieczeniowej, gdzie stronami są odpowiednio Skarżąca i Korzystający.
  
  

W ocenie Skarżącej, stanowisko Dyrektora, iż kwoty składek ubezpieczeniowych (będące wynagrodzeniem za niezależną i odrębną usługę, świadczoną przez niezależny i odrębny podmiot) powinny być włączone do podstawy opodatkowania Skarżącej z tytułu świadczenia usługi leasingu dowodzi, iż Dyrektor nie dopełnił obowiązków nałożonych na niego art. 14c § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej i dokonał niepełnej analizy stanu faktycznego sprawy.

Naruszenie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT

Skarżąca wskazuje, iż wydając Interpretację Dyrektor dokonał błędnej wykładni przepisów ustawy o VAT, w szczególności art. 29 ust 1. ustawy o VAT, poprzez uznanie, że w przedstawionym stanie faktycznym kwota składki ubezpieczeniowej przekazywana przez Skarżącą w imieniu i na rzecz Korzystającego do zakładu ubezpieczeń, stanowi element wynagrodzenia należnego Skarżącej z tytułu świadczenia usługi leasingu.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 podstawę opodatkowania transakcji świadczenia usługi stanowi całość świadczenia należnego od nabywcy tegoż świadczenia. Tym samym istota rozstrzyganej kwestii sprowadza się do ustalenia w pierwszej kolejności, czy w przedstawionej sytuacji kwota składki ubezpieczeniowej może w ogóle stanowić element wynagrodzenia Skarżącej z tytułu świadczenia przez Skarżącą jakiejkolwiek usługi na rzecz Korzystającego.

Na wstępie należy zauważyć, iż to Korzystający, a nie Skarżąca jest podmiotem zobowiązanym do ubezpieczenia przedmiotu leasingu. Co więcej, to Korzystający, a nie Skarżąca jest podmiotem będącym stroną umowy ubezpieczenia (zawiera z zakładem ubezpieczeń umowę ubezpieczeniowa). Nie ma też wątpliwości, że kwota składki ubezpieczeniowej stanowi wynagrodzenie należne zakładowi ubezpieczeń od ubezpieczającego/strony umowy ubezpieczenia, czyli Korzystającego. Tym samym, to Korzystający (a nie Skarżąca) jest podmiotem zobowiązanym do zapłaty składki ubezpieczeniowej do zakładu ubezpieczeń.

Skarżąca przekazuje jedynie składkę ubezpieczeniową do ubezpieczyciela w imieniu i na rzecz Korzystającego. Za wykonywanie tych czynności Skarżąca nie pobiera żadnego dodatkowego (innego niż rata leasingowa) wynagrodzenia od Korzystających, gdyż czynności te wykonywane są w ramach kompleksowej usługi leasingu. Co do zasady, świadczona przez Skarżącą na rzecz Korzystającego usługa leasingu jest, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowana na terytorium kraju podatkiem VAT w wysokości 22%. Tym samym w ten sam sposób opodatkowana VAT jest czynność przekazania składki ubezpieczeniowej, gdyż czynność ta, jak słusznie zauważa organ, stanowi element składający się na kompleksową usługę leasingu.

Jednakże za wynagrodzenie należne Skarżącej z tytułu umowy leasingu nie można w żadnym razie uznać kwoty składki ubezpieczeniowej przekazanej przez Korzystających Skarżącej, celem wpłaty tych kwot na rzecz ubezpieczyciela. Kwota ta bowiem stanowi przedmiot czynności ?przekazania?, a nie wynagrodzenie za czynność przekazania. W związku z tym przekazywana kwota składki ubezpieczeniowej nie jest w żadnym wypadku wynagrodzeniem Skarżącej za usługę leasingu, tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT po stronie Skarżącej.

Skarżąca pragnie wskazać, iż w praktyce gospodarczej funkcjonują liczne sytuacje, w których podmioty gospodarcze, w tym podmioty inne niż instytucje finansowe, biorą udział w przekazywaniu płatności pomiędzy dłużnikiem a wierzycielem. W żadnym przypadku wartość, sama w sobie, przekazywanej płatności nie stanowi po stronie pośrednika wynagrodzenia z tytułu świadczenia przez ten podmiot usług pośrednictwa (inkasa).

Dla przykładu, Skarżąca pragnie wskazać, iż podobna sytuacja występuje w przypadku, gdy w sklepie, przy okazji dokonywanych zakupów, klienci sklepu decyduję się zapłacić określony rachunek, np. klient opłaca w kasie supermarketu rachunek telefoniczny. W takim przypadku, pobierana przez supermarket kwota należności za usługę telekomunikacyjną wynikająca z rachunku klienta nie stanowi w żadnym przypadku wynagrodzenia supermarketu z tytułu jakiegokolwiek świadczenia na rzecz tego klienta. Supermarket nie jest stroną umowy dotyczącej świadczenia usług telekomunikacyjnych pomiędzy dostawcą usług telekomunikacyjnych a klientem. Supermarket jedynie pobiera i przekazuje kwotę należności z tytułu rachunku telefonicznego pomiędzy klientem a firmą telekomunikacyjną. Wynagrodzeniem supermarketu w analizowanym przykładzie będzie wartość odrębnie określonego wynagrodzenia (prowizji) pobieranej z tytułu wykonanej usługi. Wynagrodzeniem supermarketu nie będzie natomiast w żadnym przypadku wartość pobranej płatności odpowiadającej należności z rachunku telefonicznego klienta.

Należy odróżnić wskazaną w przykładzie sytuacje od przypadku, w którym supermarket brałby faktycznie udział w świadczeniu usługi telekomunikacyjnej na rzecz klienta (tj. nabywałby usługę telekomunikacyjną we własnym imieniu i następnie dokonywałby jej odsprzedaży na rzecz klienta). Jedynie bowiem w takim przypadku wartość pobranej od klienta opłaty telefonicznej mogłaby stanowić po stronie supermarketu wynagrodzenie z tytułu świadczenia usługi telekomunikacyjnej. Jest to jednak sytuacja całkowicie odmienna i niemająca zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż Skarżąca nie refakturuje ubezpieczenia na Korzystającego.

Odnosząc wskazany przykład do sytuacji przedstawionej przez Skarżącą we wniosku należy zauważyć, iż Skarżąca przekazuje kwotę należności wynikającej z umowy ubezpieczeniowej klienta (Korzystającego) pomiędzy nim a dostawcą usługi ubezpieczeniowej (zakładem ubezpieczeniowym). Tym samym przedstawiona we wniosku sytuacja nie różni się niczym od przedstawionej powyżej sytuacji zapłaty rachunku telefonicznego w supermarkecie. Co więcej, nie można wykluczyć sytuacji, w której klient Skarżącej, zamiast za jej pośrednictwem, zapłaciłby należność wynikającą z jego polisy ubezpieczeniowej dotyczącej przedmiotu leasingu osobiście bezpośrednio do zakładu ubezpieczeń.

Należy zauważyć, iż w przypadku przekazywania przez Skarżącą kwoty składki ubezpieczeniowej do zakładu ubezpieczeń, Skarżąca nie nabywa we własnym imieniu od zakładu ubezpieczeń usług ubezpieczeniowych dla swoich klientów (Korzystających), nie refakturuje tych usług. Skarżąca nie jest stroną umowy ubezpieczenia, ta zawarta jest pomiędzy zakładem ubezpieczeń a Korzystającym.

Skarżąca nie nabywa zatem usługi ubezpieczeniowej we własnym imieniu i następnie nie dokonuje ich odsprzedaży na rzecz klienta (korzystającego). Należy odróżnić wskazaną w stanie faktycznym sytuację od przypadku, w którym Skarżąca brałaby faktycznie udział w świadczeniu usług ubezpieczeniowych na rzecz klienta (tj. nabywałaby usługę ubezpieczeniową we własnym imieniu i następnie dokonywałby jej odsprzedaży na rzecz klienta). Jedynie bowiem w takim przypadku wartość pobranej od klienta składki ubezpieczeniowej mogłaby stanowić po stronie Skarżącej wynagrodzenie z tytułu świadczenia usługi ubezpieczeniowej. Jest to jednak sytuacja całkowicie odmienna od przedstawionej we wniosku i niemająca zastosowania w niniejszej sprawie.

W konsekwencji, zdaniem Skarżącej, nie można uznać, iż kwota składki ubezpieczeniowej jest kosztem Skarżącej będącym elementem kalkulacyjnym jej wynagrodzenia z tytułu usługi leasingu, jak wskazał w interpretacji organ.

Gdyby uznać twierdzenie organu za prawidłowe oznaczałoby to w przypadku wskazanej wcześniej relacji pomiędzy klientem a supermarketem, że supermarket musiałby opodatkować kwotę wynikającą z rachunku klienta (np. z rachunku telefonicznego) zgodnie ze stawką podatku VAT właściwą dla pozostałych produktów, nabywanych przez klienta (np. preferencyjną 7% stawką VAT przewidzianą dla wybranych produktów spożywczych), co jest wnioskiem z gruntu fałszywym.

Konkludując, zdaniem Skarżącej, w przedstawionej w stanie faktycznym sytuacji, kwota przekazywanej składki ubezpieczeniowej nie może w ogóle stanowić elementu wynagrodzenia Skarżącej z tytułu świadczenia jakiejkolwiek usługi na rzecz Korzystającego.

Tym samym, wartość składki ubezpieczeniowej, przekazywanej przez Skarżącą do ubezpieczyciela w imieniu Korzystającego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT po stronie Skarżącej.

Ponadto, uznanie kwoty składki ubezpieczeniowej za element podstawy opodatkowania usługi leasingu, w przypadku przekazywania tej składki za pośrednictwem leasingodawcy, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania jednej transakcji ubezpieczenia zawieranej przez Korzystającego z zakładem ubezpieczeń. Raz byłaby ona bowiem opodatkowana przez zakład ubezpieczeń, a następnie jak chce organ, w ramach usługi leasingu.

Potwierdzenie stanowiska Skarżącej w interpretacjach indywidualnych wydanych w podobnych stanach faktycznych.

Skarżąca pragnie zauważyć, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej nr IPPP3/443-1078/09-2/MM z dnia 4 stycznia 2010r., która dotyczyła analogicznego stanu faktycznego, stwierdził, iż:

?(...) Rola Wnioskodawcy ogranicza się jedynie do przekazania środków pieniężnych zakładowi ubezpieczeń, żeby następnie mieć roszczenie w stosunku do Korzystającego o zwrot zapłaconej składki ubezpieczeniowej wraz z dodatkowym wynagrodzeniem z tytułu jej zwrotu w ustalonych ratach. Podstawą opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi jest kwota należnego wynagrodzenia z tytułu rozłożenia płatności na raty. (...)?.

W powyższej sprawie, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż podstawą opodatkowania czynności (usługi) przekazywania środków pieniężnych (kwot składek ubezpieczeniowych) zakładowi ubezpieczeń jest kwota należnego wynagrodzenia. We wskazanym piśmie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie pozostawił żadnych wątpliwości, iż wartość przekazywanych kwot składek ubezpieczeniowych nie stanowi po stronie firmy leasingowej elementu wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług leasingu.

Analogicznie, w stanie faktycznym przedstawionym przez Skarżącą wartość składki ubezpieczeniowej nie powinna być wliczona do podstawy opodatkowania z tytułu usługi leasingu.

Takie stanowisko nie znajduje uzasadnienia w stanie faktycznym sprawy, co przesądza o konieczności wyeliminowania zaskarżonej interpretacji z porządku prawnego.

Mając na uwadze powyższe, Skarżąca wnosi jak na wstępie.

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 03 marca 2010r. uwzględnia skargę w całości stwierdzając, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 10.11.2009r. (data wpływu do tut. Organu 16.11.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazywanej przez Wnioskodawcę do ubezpieczyciela w imieniu korzystającego wartości składki ubezpieczeniowej oraz zwolnienia z podatku VAT usługi finansowania składki ubezpieczeniowej - jest prawidłowe.

Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę stwierdził co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwana dalej ?ustawą o VAT?, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług ? stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT ? rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W art. 29 ust. 1 ustawy o VAT określono, że podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3 załącznika nr 4 wymieniono usługi pośrednictwa finansowego z pewnymi wyjątkami.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera z klientami umowy leasingu jako finansujący. Zgodnie z postanowieniami tych umów klient (dalej zwany: korzystającym) jest zobowiązany do ubezpieczenia na własny koszt przedmiotu leasingu. W tym celu korzystający zawiera z zakładem ubezpieczeń umowę ubezpieczenia przedmiotu leasingu. Pełnomocnikiem korzystającego w zakresie zawarcia takiej umowy jest Wnioskodawca. Spółka nie jest stroną umowy ubezpieczenia, pełni jedynie funkcją pełnomocnika reprezentującego korzystającego. W związku z tym, korzystający jako podmiot zawierający umowę ubezpieczenia jest zobowiązany do zapłaty na rzecz ubezpieczyciela wszelkich opłat i składek ubezpieczeniowych, należnych z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia. W celu technicznego usprawnienia procesów płatności składek Spółka, w ramach umowy leasingu, wyraziła zgodę na pełnienie funkcji pośrednika w przekazywaniu składki na rzecz ubezpieczyciela (składki ubezpieczeniowe zebrane od korzystających są przekazywane przez Spółkę łączną kwotą do ubezpieczyciela). Korzystający przekazuje kwotę składki ubezpieczeniowej za pośrednictwem Wnioskodawcy w różnych konfiguracjach ? w całości lub ratalnie. W przypadku płatności ratalnej Wnioskodawca pobiera od korzystającego dodatkowe wynagrodzenie niezależne od wymaganych rat leasingowych. W przypadku płatności całościowej ogranicza się jedynie do roli pośrednika nie pobierając z tego tytułu żadnego dodatkowego wynagrodzenia. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego, czy wartość składki ubezpieczeniowej, przekazywanej przez Wnioskodawcę do ubezpieczyciela w imieniu korzystającego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług po stronie Spółki oraz czy wynagrodzenie Zainteresowanego za usługę w zakresie finansowania składki ubezpieczeniowej korzysta ze zwolnienia z VAT.

Biorąc pod uwagę opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Z treści tego przepisu wynika, że podstawą opodatkowania jest obrót. Z opisu zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku nie wynika, iż Wnioskodawca świadczy na rzecz korzystającego usługi ubezpieczeniowe. Takim podmiotem jest zakład ubezpieczeń, który w tym celu zawiera z korzystającym stosowną umowę ubezpieczenia. Rola Wnioskodawcy ogranicza się jedynie do przekazania środków pieniężnych korzystającego zakładowi ubezpieczeń (pełni rolę agenta płatniczego). Nie pobiera z tego tytułu żadnego dodatkowego wynagrodzenia ? w konsekwencji kwota będąca przedmiotem przekazania nie może być włączona do podstawy opodatkowania Skarżącej z tytułu świadczenia usługi leasingu. Natomiast wynagrodzenie za świadczenie usługi przez Skarżącą polegające przekazaniu kwot ubezpieczenia przedmiotu leasingu (bez rozłożenia na raty) jest już, co wynika z zawartej przez strony umowy, wliczone do podstawy opodatkowania z tytułu świadczonej przez Skarżącego usługi leasingu.

W niniejszej sprawie należy się zgodzić ze stroną Skarżącą, iż przekazanie kwot składek ubezpieczeniowych nie może być utożsamiane z wynagrodzeniem za wykonanie świadczenia, którego przedmiotem są przekazane kwoty.

Odnosząc się do drugiego pytania przedstawionego w przedmiotowym wniosku tzn. sytuacji, gdy Wnioskodawca pobiera od korzystającego dodatkowe wynagrodzenie z tytułu rozłożenia płatności składki ubezpieczeniowej na raty, wynagrodzenie to stanowi należność za świadczenie usług pośrednictwa finansowego (pożyczki) podlegających zwolnieniu z podatku VAT. Wnioskodawca pełni w tym momencie rolę swoistego pośrednika pomiędzy korzystającym a zakładem ubezpieczeń. Pośrednictwo to polega na przekazywaniu kwoty składki ubezpieczenia od korzystającego na rzecz zakładu ubezpieczeń, przy czym jeżeli pobiera z tytułu pośrednictwa oddzielne wynagrodzenie za to, że rozłoży płatność składki ubezpieczeniowej na raty usługa jaką wykonuje będzie usługą pośrednictwa podatkowego podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, przy czym usługa ta będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku załącznikiem nr 4 poz. 3 do tej ustawy, z uwagi na fakt, iż będzie się mieścić, zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, w grupowaniu PKWiU 65.22.10-00 - ?Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym?.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do dwóch zadanych pytań w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygniecie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem organu, który wydał decyzję (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, 09-402 Płock ul. 1-go Maja 10.