Zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług szkoleniowych w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia (...)

Zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług szkoleniowych w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków,

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku (data wpływu 5 lutego 2014r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 marca 2014r. (data wpływu 2 kwietnia 2014r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług szkoleniowych w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2014r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług szkoleniowych w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków,
  • zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług szkoleniowych dla trenerów I i II stopnia Polskiego Towarzystwa.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 marca 2014r. (data wpływu 2 kwietnia 2014r.) o podpis, opłatę oraz doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Stowarzyszenie zajmuje się przeprowadzaniem szkoleń w następującym zakresie: szkolenie w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków. Celem szkolenia jest nabycie lub podwyższenie już posiadanych kwalifikacji w zakresie wiedzy o uzależnieniu od substancji psychoaktywnych i terapii osób uzależnionych oraz przygotowanie do specyficznej pracy z osobami uzależnionymi w charakterze specjalisty/instruktora terapii uzależnień.

Uczestnicy poprzez szkolenie nabywają następujące kompetencje:

  • samodzielne zaplanowanie i przeprowadzenie diagnozy przypadku potrzebnej do przygotowania projektu planu terapeutycznego dostosowanego do potrzeb pacjenta;
  • znajomość metod terapeutycznych i umiejętność ich zastosowania odpowiednio do planu terapeutycznego i potrzeb pacjenta;
  • umiejętność przygotowania i prowadzenia zajęć edukacyjnych i profilaktycznych o ile pozostają one w związku z programem terapii pacjenta.

Osoby ze stażem pracy w terapii uzależnień większym niż dwa lata realizują łącznie w ramach szkolenia 314 godzin dydaktycznych, 80 godzin stażu klinicznego i 70 godzin superwizji klinicznej. Osoby ze stażem pracy w terapii uzależnień mniejszym niż dwa lata realizują w ramach szkolenia 449 godzin dydaktycznych, 200 godzin stażu klinicznego i 70 godzin superwizji klinicznej.

Szkolenie zakończone zostaje egzaminem składanym przed Komisją Egzaminacyjną w skład której wchodzą przedstawiciele zespołu realizatorów programu oraz przedstawiciel Rady do Spraw Certyfikacji Programów na zasadach określonych przez Regulamin szkolenia. Stowarzyszenie nie jest zarejestrowane jako czynny podatnik podatku od towarowi usług. Powstało ono w 2011r. i prowadzi wyłącznie działalność statutową nieodpłatną i odpłatną pozostającą w przekonaniu Stowarzyszenia w zakresie usług zwolnionych z podatku VAT. Stowarzyszenie prowadzi badania naukowe i działania szkoleniowe o charakterze wzmacniającym kompetencje zawodowe psychologów, lekarzy oraz zawodów pokrewnych. Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej.

Stowarzyszenie prowadzi działalność edukacyjną skierowaną dla osób dorosłych o charakterze wzmacniania ich kompetencji zawodowych i przekwalifikowania zawodowego. Stowarzyszenie nie posiada zaświadczenia (nie ubiegało się o takowe zaświadczenie) o wpisie do ewidencji, o której mowa w art. 82 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

Szkolenie będące przedmiotem wniosku spełnia jednak wymogi stawiane podmiotom objętym systemem oświaty. Posiada zatwierdzony, przez Dyrektora ? działającego w imieniu Ministra Zdrowia, złożony w trybie konkursowym (na podstawie Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 kwietnia 2006r. w sprawie określenia trybu składania ofert, kryteriów ich oceny oraz terminów postępowania konkursowego w sprawie wyboru programu specjalistycznego szkolenia w dziedzinie uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych (Dz. U. Nr 64, poz. 455)) program szkolenia specjalistycznego (obejmujący część wykładowo-warsztatowo-treningową oraz stażowo-superwizyjną).

Kserokopie pisma o uzyskanych rekomendacjach Wnioskodawca przedłożył w załączniku (??, Warszawa z dnia 19 września 2011r.).

Szkolenie w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków spełnia kryteria usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenie ma charakter usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innego niż wymienione w pkt 26 ww. ustawy, prowadzonego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 13 lipca 2006 roku w sprawie szkolenia w dziedzinie uzależnień, załącznik nr 1 Ramowy Program Szkolenia w zakresie Instruktora Terapii Uzależnień oraz Specjalisty Terapii Uzależnień, Dz. U. Nr 132 poz. 931). Stowarzyszenie otrzymało rekomendacje Dyrektora ? (?., Warszawa z dnia 19 września 2011 r.) na sześć edycji przedmiotowego szkolenia.

Szkolenie przygotowuje do uzyskania państwowych uprawnień w zakresie wykonywania zawodów medycznych. W klasyfikacji zawodów i specjalności: specjalista terapii uzależnień występuje pod numerem 228907; instruktor terapii uzależnień pod numerem 325903; psychoterapeuta pod numerem 228905.

Stowarzyszenie posiada wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych (RIS) z dnia 8 stycznia 2013r. (Numer ewidencyjny ?.).

Nabyte w trakcie przedmiotowego szkolenia umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z branżą/zawodem uczestników szkoleń i mają na celu uzyskanie/uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Ustawa z dnia 1 kwietnia 2011r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 117 poz. 678) ułatwia możliwość kształcenia w zawodzie specjalisty terapii uzależnień wyłącznie przez osoby posiadające wykształcenie w obszarze ochrony zdrowia publicznego. O przyjęcie na szkolenie mogą ubiegać się wszystkie osoby posiadające wykształcenie wyższe. Zmiana w kwalifikowalności uczestników na szkolenie spowodowała poszerzenie charakteru szkolenia z podnoszącego kompetencje i umiejętności zawodowe osób posiadających wykształcenie w zakresie ochrony zdrowia publicznego na szkolenie umożliwiające przekwalifikowanie zawodowe osób z wykształceniem wyższym o kierunkach spoza obszaru ochrony zdrowia publicznego.

W obecnej formie szkolenie:

  1. podnosi umiejętności i poszerza kompetencje i wiedzę zawodową osób posiadających wykształcenie wyższe w obszarze ochrony zdrowia publicznego i
  2. wyposaża w wiedzę, umiejętności i kompetencje zawodowe w zakresie terapii i rehabilitacji uzależnień osoby z wykształceniem wyższym z poza obszaru ochrony zdrowia publicznego, umożliwiając ich przekwalifikowanie zawodowe.

Szkolenie w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków w zakresie specjalisty i instruktora terapii uzależnień kończące się egzaminem państwowym, po zdaniu którego uzyskuje się certyfikat specjalisty/instruktora terapii uzależnień uprawnia do prowadzenia profilaktyki, terapii i rehabilitacji osób uzależnionych w placówkach/ośrodkach finansowanych z Narodowego Funduszu Zdrowia; co więcej obecność specjalistów terapii uzależnień w ww. placówkach warunkuje podpisanie przez NFZ umów o finansowanie świadczeń w zakresie leczenia osób uzależnionych od narkotyków w danej placówce.

Dodatkowo na mocy Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 stycznia 2012r. w sprawie zbierania informacji na temat używania przez oskarżonego środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych, ograniczono możliwość ubiegania się o wpis na listę biegłych sądowych w obszarze używania substancji psychoaktywnych do osób posiadających certyfikat specjalisty terapii uzależnień, co dodatkowo zwiększa obszar zatrudnienia specjalistów terapii uzależnień, a w przypadku dotychczasowych biegłych wymusza podniesienie kompetencji zawodowych poprzez udział w przedmiotowym szkoleniu.

Szkolenie w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków prowadzone jest na podstawie następujących aktów prawnych:

  • Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r.

    o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2005r., Nr 179, poz. 1485), Rozdział 4, art. 27,

  • Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 66, poz. 469),
  • Ustawa z dnia 27 kwietnia 2006 r o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 120, poz. 826),
  • Ustawa z dnia 7 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 7, poz. 48),
  • Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 kwietnia 2006 r. w sprawie określenia trybu składania ofert, kryteriów ich oceny oraz terminów postępowania konkursowego w sprawie wyboru programu specjalistycznego szkolenia w dziedzinie uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych (Dz. U. Nr 64, poz. 455),
  • Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 13 lipca 2006 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie uzależnień (Dz. U. Nr 132 poz. 931).
  • Ustawa z dnia 1 kwietnia 2011 o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 117 poz. 678).

Szkolenie w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków w zakresie specjalisty/instruktora terapii uzależnień realizowane jest przez Stowarzyszenie w ramach działalności statutowej odpłatnej. Koszty szkolenia pokrywają: uczestnicy szkolenia z własnych środków, zakłady pracy uczestników szkolenia (głównie ZOZ i NZOZ oraz zakłady karne, które szkolą specjalistów terapii uzależnień do pracy na oddziałach terapeutycznych). Uczestnicy szkolenia mogą także ubiegać się o dofinasowanie staży i superwizji klinicznych z dotacji Krajowego Biura ?. (środki publiczne).

W roku 2013r. dofinansowanie z KBds.PN otrzymało 50% uczestników drugiego modułu szkolenia w wysokości 23% kosztów całości szkolenia (100% wartości stażu i superwizji klinicznej realizowanych w drugim module szkolenia).

Przedmiotowe szkolenie otrzymuje następujące numery klasyfikacyjne według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.):

  • 85 - Usługi w zakresie edukacji;
  • 85.59.13 - Usługi w zakresie doskonalenia zawodowego, gdzie indziej niesklasyfikowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy usługi szkoleniowe w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków korzystają ze zwolnienia od podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług szkolenie w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków w zakresie specjalisty i instruktora uzależnień kwalifikuje się do zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 litera a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

  1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
  2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowywania.

Z kolei w świetle art. 43. ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

  1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
  2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
  3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie ust. 17 cyt. wyżej artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

  1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
  2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013r., poz. 1722), zwalnia się od podatku:

  • usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
  • usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do § 3 ust. 8 ww. rozporządzenia zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

W myśl natomiast z § 3 ust. 9 ww. rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

  1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 9 lub
  2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z uregulowań zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy wynika, że zwolnieniu od podatku podlega świadczenie usług szkoleniowych w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w innych niż podatkowe (odrębnych) przepisach. Ze zwolnienia korzystają również takie usługi szkolenia, które prowadzone są przez podmioty posiadające akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wreszcie zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego w całości finansowane ze środków publicznych ? zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy. Nadto, na podstawie przepisu § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, ze zwolnienia korzysta także świadczenie usług finansowanych co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Stowarzyszenie zajmuje się przeprowadzaniem szkoleń w następującym zakresie: szkolenie w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków. Celem szkolenia jest nabycie lub podwyższenie już posiadanych kwalifikacji w zakresie wiedzy o uzależnieniu od substancji psychoaktywnych i terapii osób uzależnionych oraz przygotowanie do specyficznej pracy z osobami uzależnionymi w charakterze specjalisty/instruktora terapii uzależnień.

Uczestnicy poprzez szkolenie nabywają następujące kompetencje:

  • samodzielne zaplanowanie i przeprowadzenie diagnozy przypadku potrzebnej do przygotowania projektu planu terapeutycznego dostosowanego do potrzeb pacjenta;
  • znajomość metod terapeutycznych i umiejętność ich zastosowania odpowiednio do planu terapeutycznego i potrzeb pacjenta;
  • umiejętność przygotowania i prowadzenia zajęć edukacyjnych i profilaktycznych o ile pozostają one w związku z programem terapii pacjenta.

Osoby ze stażem pracy w terapii uzależnień większym niż dwa lata realizują łącznie w ramach szkolenia 314 godzin dydaktycznych, 80 godzin stażu klinicznego i 70 godzin superwizji klinicznej. Osoby ze stażem pracy w terapii uzależnień mniejszym niż dwa lata realizują w ramach szkolenia 449 godzin dydaktycznych, 200 godzin stażu klinicznego i 70 godzin superwizji klinicznej. Szkolenie zakończone zostaje egzaminem składanym przed Komisją Egzaminacyjną w skład której wchodzą przedstawiciele zespołu realizatorów programu oraz przedstawiciel Rady do Spraw Certyfikacji Programów na zasadach określonych przez Regulamin szkolenia. Stowarzyszenie prowadzi działalność edukacyjną skierowaną dla osób dorosłych o charakterze wzmacniania ich kompetencji zawodowych i przekwalifikowania zawodowego. Stowarzyszenie nie posiada zaświadczenia (nie ubiegało się o takowe zaświadczenie) o wpisie do ewidencji, o której mowa w art. 82 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Szkolenie w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków spełnia kryteria usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenie ma charakter usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innego niż wymienione w pkt 26 ww. ustawy, prowadzonego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 13 lipca 2006 roku w sprawie szkolenia w dziedzinie uzależnień. Nabyte w trakcie przedmiotowego szkolenia umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z branżą/zawodem uczestników szkoleń i mają na celu uzyskanie/uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

W obecnej formie szkolenie:

  1. podnosi umiejętności i poszerza kompetencje i wiedzę zawodową osób posiadających wykształcenie wyższe w obszarze ochrony zdrowia publicznego i
  2. wyposaża w wiedzę, umiejętności i kompetencje zawodowe w zakresie terapii i rehabilitacji uzależnień osoby z wykształceniem wyższym z poza obszaru ochrony zdrowia publicznego, umożliwiając ich przekwalifikowanie zawodowe.

Szkolenie w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków w zakresie specjalisty/instruktora terapii uzależnień realizowane jest przez Stowarzyszenie w ramach działalności statutowej odpłatnej. Koszty szkolenia pokrywają: uczestnicy szkolenia z własnych środków, zakłady pracy uczestników szkolenia (głównie ZOZ i NZOZ oraz zakłady karne, które szkolą specjalistów terapii uzależnień do pracy na oddziałach terapeutycznych). Uczestnicy szkolenia mogą także ubiegać się o dofinasowanie staży i superwizji klinicznych z dotacji Krajowego Biura ?.. (środki publiczne).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca, nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia, a usługi będące przedmiotem wniosku nie są świadczone przez Wnioskodawcą jako jednostkę objętą systemem oświaty, o której mowa w art. 82 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty.

Zatem ww. usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Dla zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inną niż wymienione w pkt 26, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia, lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

W tym miejscu wskazać należy, iż od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (D. U. UE L 77/1). Rozporządzenie Rady Nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady Nr 282/2011 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 listopada 2009r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zauważyć należy, że definicja usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawarta w ww. rozporządzeniu (282/2011) kładzie nacisk na ?bezpośredni? związek nauczania z daną branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo "bezpośredni" oznacza "dotyczący kogoś lub czegoś wprost", słowo "branża" oznacza "gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju", natomiast słowo "zawód" oznacza "wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych".

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przez kształcenie zawodowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowe szkolenie ma charakter usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innego niż wymienione w pkt 26 ww. ustawy, prowadzonego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, a nabyte w trakcie przedmiotowego szkolenia umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z branżą/zawodem uczestników szkoleń i mają na celu uzyskanie/uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Na podstawie art. 27 ust. 13 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2012r., poz. 124) Minister Zdrowia wydał rozporządzenie z dnia 13 lipca 2006r. w sprawie szkolenia w dziedzinie uzależnień (Dz. U. z 2006r., Nr 132, poz. 931).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie szkolenia w dziedzinie uzależnień, rozporządzenie określa:

  1. wymagania, jakie powinny spełniać podmioty prowadzące szkolenia w dziedzinie uzależnień;
  2. ramowe programy szkoleń w dziedzinie uzależnień;
  3. tryb i sposób przeprowadzania egzaminu końcowego;
  4. skład komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej egzamin końcowy;
  5. wzory certyfikatów: instruktora terapii uzależnień i specjalisty terapii uzależnień.

W myśl § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, podmiot prowadzący szkolenia w dziedzinie uzależnień jest obowiązany:

  1. zapewnić bazę dydaktyczną o strukturze dostosowanej do liczby uczestników szkolenia, w tym:
    1. sale wykładowe,
    2. sale do prowadzenia warsztatów,
    3. środki dydaktyczne, w szczególności takie jak: rzutnik multimedialny, rzutnik slajdów, magnetowid lub odtwarzacz dvd;
  2. prowadzić dokumentację przebiegu procesu rekrutacji uczestników szkolenia.

Podmiot prowadzący szkolenia w dziedzinie uzależnień zapewnia kadrę dydaktyczną, w której co najmniej 60 % osób realizujących program szkolenia, o którym mowa w § 3, posiada certyfikat specjalisty terapii uzależnień w dziedzinie uzależnienia od narkotyków oraz co najmniej 7-letni staż pracy w terapii osób uzależnionych, a pozostałe osoby posiadają kwalifikacje w dziedzinie psychologii, medycyny, pedagogiki, filozofii, resocjalizacji, socjologii, pracy socjalnej, nauk o rodzinie lub teologii (§ 2 ust. 2 ww. rozporządzenia)

Stosownie do § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie szkolenia w dziedzinie uzależnień, szkolenie w dziedzinie uzależnień kończy się egzaminem przeprowadzanym przez komisję egzaminacyjną, zwaną dalej "komisją", powoływaną przez Dyrektora Krajowego Biura do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwanego dalej "Biurem", na wniosek podmiotu prowadzącego szkolenie w dziedzinie uzależnień.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych. Szkolenia te mają na celu nabycie lub podwyższenie już posiadanych kwalifikacji w zakresie wiedzy o uzależnieniu od substancji psychoaktywnych i terapii osób uzależnionych oraz przygotowanie do specyficznej pracy z osobami uzależnionymi w charakterze specjalisty/instruktora terapii uzależnień. Zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w przepisach w ww. rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie szkolenia w dziedzinie uzależnień.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków, prowadzone na podstawie odrębnych przepisów, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało je uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy ? Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług szkoleniowych w dziedzinie terapii i rehabilitacji uzależnienia od narkotyków. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika