Czy kwota dofinansowania przekazywana Wnioskodawcy jako organizatorowi turnusu rehabilitacyjnego w rozumieniu (...)

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym dofinansowania z PFRON organizacji turnusów rehabilitacyjnych dla osób niepełnosprawnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której organizuje turnusy rehabilitacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Koszt turnusu rehabilitacyjnego pokrywany jest w części ze środków PFRON. Środki te przekazywane są na rachunek bankowy organizatora turnusu ? Wnioskodawcy, który przeznacza je w całości na zabezpieczenie turnusu od strony organizacyjnej, technicznej i kadrowej w sposób gwarantujący osobom niepełnosprawnym bezpieczne warunki uczestnictwa w turnusie (art. 10e ww. ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych). Pozostała część kosztu turnusu rehabilitacyjnego dla osoby niepełnosprawnej pokrywana jest bezpośrednio przez uczestnika turnusu.

W chwili obecnej Wnioskodawca uwzględnia w swoich przychodach kwoty dofinansowania do turnusów rehabilitacyjnych przekazywanych przez PFRON. W celu ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota dofinansowania przekazywana Wnioskodawcy jako organizatorowi turnusu rehabilitacyjnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych przez PFRON jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych, czy też stanowi dla niego przychód...

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota dofinansowania do turnusu rehabilitacyjnego przekazana Wnioskodawcy ? organizatorowi turnusu przez PFRON nie stanowi przychodu podatnika prowadzącego tego rodzaju działalność gospodarczą, który przeznacza przekazane mu dofinansowanie w całości na pokrycie kosztów turnusu rehabilitacyjnego organizowanego na podstawie ww. ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy oraz dochodów do których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) wolne od podatku dochodowego są otrzymane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków PFRON.

W ocenie Wnioskodawczyni, użyty przez ustawodawcę zwrot ?otrzymane zgodnie z odrębnymi przepisami? odwołuje się do ustawy z dnia 27 lipca 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. PFRON stanowi fundusz celowy, zasilany przede wszystkim wpłatami pracodawców, dotacjami i subwencjami. Środki funduszu przeznaczane są m. in. na dofinansowanie turnusów rehabilitacyjnych dla niepełnosprawnych. W świetle niniejszego należałoby uznać, że otrzymane dofinansowanie do turnusu rehabilitacyjnego jest zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku z powyższym zwolnienie obejmuje również organizatora turnusów rehabilitacyjnych.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni zamierza w przyszłości nie uwzględniać wpłat dokonywanych przez właściwe organy na dofinansowanie turnusu rehabilitacyjnego w swoich przychodach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowanie dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Na podstawie art. 9 ust. 1 tej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Poprzez użyty zwrot 'otrzymane zgodnie z odrębnymi przepisami' ustawodawca odwołuje się przede wszystkim do przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92) oraz przepisów wykonawczych do tej ustawy. W ustawie tej ustalono bowiem zasady naliczania oraz cele przeznaczenia otrzymanych świadczeń, jak też w art. 7, 8 i 9 zdefiniowano pojęcia rehabilitacji, rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz określono sposoby realizacji celów wymienionych rodzajów rehabilitacji.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rehabilitacja zawodowa ma na celu ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania i utrzymania odpowiedniego zatrudnienia i awansu zawodowego przez umożliwienie jej korzystania z poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwianie osobom niepełnosprawnym uczestnictwa w życiu społecznym.

Do podstawowych form aktywności wspomagającej proces rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych zgodnie z art. 10 ww. ustawy, zalicza się uczestnictwo tych osób w:

1. warsztatach terapii zajęciowej, zwanych dalej 'warsztatami';
2. turnusach rehabilitacyjnych, zwanych dalej 'turnusami'.

Zgodnie z art. 10c ust. 1 powołanej ustawy, turnus oznacza zorganizowaną formę aktywnej rehabilitacji połączonej z elementami wypoczynku, której celem jest ogólna poprawa psychofizycznej sprawności oraz rozwijanie umiejętności społecznych uczestników, między innymi przez nawiązywanie i rozwijanie kontaktów społecznych, realizację i rozwijanie zainteresowań, a także przez udział w innych zajęciach przewidzianych programem turnusu.

Turnusy mogą być organizowane stosownie do ust. 2 pkt 1 ustawy, przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które prowadzą co najmniej przez 2 lata działalność na rzecz osób niepełnosprawnych i uzyskały wpis do rejestru organizatorów prowadzonego przez wojewodę, zwane dalej 'organizatorem turnusów';

W myśl art. 10e ust. 1 ustawy, osoba niepełnosprawna może ubiegać się o dofinansowanie ze środków Funduszu uczestnictwa w turnusie, jeżeli przeciętny miesięczny dochód, w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych, podzielony przez liczbę osób we wspólnym gospodarstwie domowym.

Kwota dofinansowania do uczestnictwa w turnusie przyznana osobie niepełnosprawnej jest przekazywana na rachunek bankowy organizatora turnusu (ust. 4).

Podkreślić należy, iż ? zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa ? zwolnienia podatkowe (ulgi, preferencje) stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Z treści wskazanych powyżej przepisów, tj. art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, do której odwołuje się wskazany przepis podatkowy wynika, że zwolnienie dotyczy wyłącznie świadczeń otrzymywanych przez osoby niepełnosprawne, a nie dochodów każdego podmiotu zajmującego się organizacją, czy też prowadzeniem rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Ze wskazanych powyżej przepisów ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych wynika, że dofinansowanie do turnusów rehabilitacyjnych związane jest z konkretną osobą niepełnosprawną, jego wysokość uzależniona jest od przeciętnego miesięcznego dochodu na członka rodziny osoby niepełnosprawnej.

Dlatego zdaniem organu podatkowego, brak jest podstaw do rozszerzania kręgu podmiotów korzystających ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu o podmioty uczestniczące w organizacji bądź też przeprowadzaniu turnusów rehabilitacyjnych.

Konsekwencją powyższego jest obowiązek opodatkowania przychodów uzyskanych przez Wnioskodawczynię z PFRON - jako dofinansowanie dla osób niepełnosprawnych - na organizację turnusów rehabilitacyjnych dla tychże osób niepełnosprawnych.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.